در درام باشکوه، جدی و در عین حال غیرقابل توجه مارک فورستر «مردی به نام اتو»، شخصیت اصلی اتو نمی‌تواند مبارزات روزانه‌اش را انتخاب کند، حتی اگر زندگی‌اش به آن بستگی داشته باشد. بررسی فیلم مردی به نام اتو را در ادامه بخوانید.
این مرد سالخورده با زندگی در محله‌ای شلوغ حومه‌ای از خانه‌های ردیفی یکسان، جایی در غرب میانه، به راحتی از هر اشتباه کوچک غریبه‌ای آزرده می‌شود. و اعتراضات او به قدری شدید است که حتی در یک قسمت متوسط از «شوق خود را مهار کنید» با لری دیوید رقابت می کند.
او که توسط تام هنکس محبوب در اجرای نامشخصی که تفاوت بین دمدمی و مبتذل را از هم جدا می کند، به تصویر کشیده شده است. چرا باید برای 6 فوت طناب بپردازد و چند سنت اضافی را هدر دهد، به عنوان مثال، زمانی که فقط کمی بیشتر از 5 خریده است؟ چرا او نباید به رانندگان بی‌ملاحظه‌ای که اغلب درهای گاراژ را مسدود می‌کنند یا همسایه‌هایی که نمی‌توانند دروازه را ببندند و به قوانین اولیه در مورد دفع زباله‌ها احترام بگذارند، هشدار دهد؟ یا وقتی افراد بی روح و بی روح از فیلم خیالی و خنده دار “Dye & Merica” برای خراب کردن صلح جامعه ظاهر می شوند، سروصدا به پا کنید؟
پس باز هم، همه چیز آنقدر وحشتناک نیست که اتو آنها را به تصویر می کشد. و شاید خودش می‌توانست از پس رفتارهایش برآید، به‌ویژه وقتی یک همسایه جدید و بسیار باردار با یک کاسه غذای خانگی به‌عنوان حسن نیت به آنجا می‌رود.
اگر تا به حال فیلم سوئدی نامزد اسکار 2015 “مردی به نام اوه” اثر هانس هولم را دیده باشید، فیلمی که بهتر و بدتر از این بازسازی آمریکایی در میانه راه نیست (بله، همه نسخه های اصلی به طور خودکار نیستند. برتر)، خواهید دانست که اتو همیشه اینقدر تحمل ناپذیر نبوده است.
فورستر و دیوید مگی، فیلمنامه نویس چابک، در دوزهای کوچک فلاش بک های شربتی و پرکار از نظر بصری به ما نشان می دهند که او حتی از دوران جوانی خود از نظر اجتماعی بی دست و پا بود، اما حداقل خوب و خوش برخورد بود.
اتو جوان (با بازی پسر خود ستاره، ترومن هنکس) با یک مدل موی کاملاً نامتعارف که به درستی حال و هوای «مرد خوب اما غیردنیایی» را ایجاد می‌کند، به مهندسی علاقه داشت تا بفهمد کارها چگونه کار می‌کنند. زندگی او ظاهراً زمانی تغییر کرد که به طور تصادفی با سونیا (ریچل کلر) رویایی که بعدها همسر او شد و اخیراً درگذشت، آشنا شد.
همانطور که در «اوو» اتفاق افتاد، اتو نمی‌تواند منتظر بمانند تا از طرف دیگر به همسرش بپیوندد، اما تلاش‌های مکرر او برای خودکشی در قسمت‌هایی که گاهی به طرز ناخوشایندی خنده‌دار هستند، و گاهی اوقات، کاملاً ناخوشایند، قطع می‌شوند.
اصلی‌ترین قطع‌کننده‌های پسر ما که از زمین من خارج می‌شود، همسایه‌های جدید ذکر شده در بالا هستند: زوج خوشبختی که با بچه‌ها ازدواج کرده‌اند ماریسول (ماریانا تروینو، بهترین چیز در فیلم) و تامی (مانوئل) گارسیا روفلو)، که اغلب از اتو بدخلق درخواست کمی دارد.
افراد دیگری نیز در این محله هستند، مانند یک نوجوان تراجنسیتی مهربان، مالکوم (مک بایدا) که توسط پدرش از خانه اش بیرون رانده شده است، جیمی (کامرون بریتون) وسواس تناسب اندام، روبن دوست قدیمی اتو (پیتر لاوسون جونز) و همسرش آنیتا ( Juanita Jennings) که دیگر با اتو رابطه صمیمانه ای ندارند. و یک گربه ولگرد را فراموش نکنیم که به نظر می رسد هیچ کس نمی داند برای مدتی با آن چه کند.
رمز و راز این است که هیچ یک از شخصیت های اصلی این داستان نمی توانند اشاره ای به اتو داشته باشند، حداقل در مرحله دوم فیلم. در عوض، همه شخصیت‌ها به طور جمعی با اتو با صبر و حوصله و پذیرش رفتار می‌کنند، گویی او در هر فرصتی که به دست می‌آورد، عمداً با آنها بدرفتاری نمی‌کند.
به عنوان مثال، هر کسی حدس می‌زند که چرا همکاران اوتو به خود زحمت می‌دهند تا او را جشن بازنشستگی برپا کنند، در حالی که مطمئناً مورد قدردانی قرار نمی‌گیرد یا چرا ماریسول به طور مداوم اصرار دارد که جنبه مثبت او را نشان دهد، وقتی اتو به‌طور توهین‌آمیز تمام تلاش‌های واقعی‌اش را متوقف می‌کند.
با این حال، داستان موفق می شود زمانی که اتو در نهایت محافظ خود را رها می کند و شروع به اصلاحات مورد انتظار می کند، در حالی که از یک بیماری قلبی نادر در پهلو رنج می برد، جذابیت هایی به دست می آورد.
اول، زمانی که او ناخواسته جان یک نفر را در مقابل گروهی از افراد غیر مفید که بیش از حد مشغول تلفن هایشان هستند، نجات می دهد، تبدیل به یک قهرمان محلی می شود. بعداً، وقتی مالکوم را می‌پذیرد، اراده خوبی پیدا می‌کند و دوستی آرام و در عین حال پیوسته با ماریسول برقرار می‌کند، داستانی پرارزش در داستانی غیرقابل پیش‌بینی.
اما بزرگترین پیروزی اقتباس فورستر پیام ارزشمند آن در مورد بردهای کوچک مردم عادی است که به عنوان یک جامعه کارآمد و هماهنگ در برابر شرارت شرکت های بی چهره عمل می کنند.
«مردی به نام اتو» دقیقاً به اندازه «درباره اشمیت» فلسفی نیست یا به اندازه «من، دنیل بلیک» از نظر اجتماعی آگاه نیست، دو فیلمی که گاهاً نت های مشابهی را به نمایش می گذارند. اما با این وجود برای جمع خانوادگی بعدی شما یک جمعیت مفید است. بررسی فیلم مردی به نام اتو را چگونه دیدید؟
