بیلی باب تورنتون با ریش سیاه رنگ شده در فیلم قله شیطان نقش پدر ظالم و و رابین رایت نقش یک مادر معتاد و رنج کشیده را بازی میکند. پسر رایت هاپر پن (فرزند شان پن) در فیلم خود را میان سیاه چاله ای میبند.
فیلم یانگ با روایتی توضیحی آغاز می‌شود و به شما این ایده را می‌دهد که این فیلمنامه چقدر سطحی خواهد بود. جیکوب مک‌نیلی (پن) در کوه‌های آپالاچی در کارولینای شمالی زندگی میکند، جایی که پدرش چارلی (تورنتون) رییس باند مواد مخدر است. اما چارلی مک‌نیلی شخصیتی کاریکاتوری دارد که شاید بازیگری او به فیلم نخورد. گاهی بازیگری که معمولاً عالی است به اشتباه برای فیلمی انتخاب می‌شود. برای مثال حضور ران پرلمن در Sons of Anarchy وجود داشت و فیلمنامه چیزی برای بازی به او نمی‌دهد. او سد راه قهرمان داستان ما است، انسان شروری که باید شکست بخورد تا قهرمان بتواند فرار کند.
برای اینکه این کار انجام شود، قهرمان فیلم باید درگیر باشد. جیکوب قطعا اینگونه نیست. نویسندگان این فیلم رمان عاشقانه رومئو و ژولیت را بین جیکوب و دختر خوانده (کاتلین ناکن) مردی (برایان دارسی جیمز) که تلاش می کند تجارت مواد مخدر مک نیلی را از بین ببرد قرار داده اند. این می توانست کل فیلم باشد. پسر یک جنایتکار چگونه عاشق دختر مردی از قانون می شود؟
درگیری بین پدر و پسر زمانی شکل می‌گیرد که جیکوب عاشق یک دختر می‌شود، در همان زمانی که چارلی هدف ناپدری آن دختر است. می‌شود.
در فیلم قله شیطان علاوه بر داستان اصلی شاهد داستان های فرعی خیانت احتمالی دو تا از افراد باند مک‌نیلی و اتفاقاتی با یک پلیس فاسد با بازی جکی ارل هیلی هستیم. یانگ حس خوبی نسبت به مکان فیلم دارد و بازیگران فیلم او از جمله جکی ارل هیلی به فیلم حس واقعیت تلخی می بخشد.
قله شیطان به گونه‌ای غیرجذاب از فیلنامه استفاده میکند که حتی تیم خلاق یانگ نیز قربانی خستگی آن می‌شود. ترکیب بندی ها کم نور هستند، کادربندی ضعیفی دارند یا اصلاً به سختی در نظر گرفته می شوند.
قله شیطان بر اساس کتابی از دیوید جوی ساخته شده است که تقریباً به طور قطع کتاب بهتر است و روایتی فوق العاده بهتر دارد. در فیلم شخصیت ها عملکرد ضعیفی دارند و روایت فیلم قابل پیش بینی است. وقتی یک کتاب عالی همه چیزهایی را که آن را عالی کرده است از دست دهد تبدیل به فیلم بدی خواهد شد.
علی‌رغم برخی بازی‌های خوب و شخصیت‌ها قله شیطان به دلیل اجرای بی‌تجربه پن از بین می‌رود. صرف نظر از بازی پن این فیلم یک درام سرگرم‌کننده با ایده‌های بزرگ درباره میراث خانوادگی است که آن را به‌طور عجیبی جذاب میکند.
