تیره شدن یا وجود دانه‌های قهوه‌ای رنگ روی بازو، کمر، قفسه سینه و … ممکن است از علائم بیماری ماکولار باشد. رسوب پروتئین در خون از علل اصلی بروز این بیماری است. ماکولار معمولا در ساکنین مدیترانه و آسیای غربی و آفریقا که هوای آفتابی و گرمی دارند رایج‌تر است. از آنجایی که علائم این بیماری، شبیه علائم بسیاری از بیماری‌های پوستی است، برای تشخیص آن بهتر است به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید. پزشکان با استفاده از روش‌های مختلف مانند عکس‌برداری و نمونه‌برداری بیماری شما را تشخیص و راهی برای درمان یا کنترل آن پیشنهاد می‌دهند. هر چند که این بیماری درمان قطعی ندارد، اما مصرف داروهایی مانند آنتی هیستامین که از خارش پوست جلوگیری می‌کنند می‌تواند موثر باشد. همچنین ویتامین C موجود در انواع غذاها و میوه‌ها به دفع پروتئین اضافه موجود درون خون کمک می‌کند.
بیماری ماکولار چیست؟
اگر شما هم روی شکم، سینه، پشت، کتف و بازوی خود احساس خارش دارید یا پوستتان تیره شده است، ممکن است به بیماری ماکولار دچار شده باشید. این بیماری به دلیل رسوب و تجمع پروتئین در پوست به وجود می‌آید. از مهم‌ترین عوامل بروز بیماری ماکولار می‌توان به وراثت اشاره کرد.
چرا به بیماری ماکولار مبتلا می‌شویم؟
پزشکان هنوز علت دقیقی برای مبتلا شدن به بیماری ماکولار تشخیص نداده‌اند. اما طبق یافته‌ها و نظریه‌های مختلف پزشکی، مهم‌ترین علل به وجود آمدن این بیماری عبارتند از:
ژنتیک: طبق تحقیق پزشکان، این بیماری در بین برخی از خانواده‌ها بیشتر دیده می‌شود و احتمالا وراثت و ژنتیک یکی از دلایل ابتلا به این بیماری است.
تحریک پوست: پوشیدن لباسهای تنگ و نامناسب، عدم شست‌وشوی دقیق لباس‌ها و آفتاب نخوردن آن‌ها باعث خارش و تحریک پوست و در نتیجه ابتلا به بیماری ماکولار می‌شود.
استفاده زیاد از مواد شوینده: زیاد حمام رفتن و استفاده مداوم از انواع شوینده‌ها باعث حساس‌تر شدن پوست و ابتلا به این بیماری می‌شود.
روش‌های تشخیص بیماری ماکولار
علائم این بیماری، شبیه علائم سایر بیماری‌های پوستی از جمله اگزما است. متخصصان پوست برای تشخیص و اطمینان از وجود این بیماری ابتدا پوست شما را بررسی می‌کنند. سپس ممکن است از روش‌های زیر نیز استفاده کنند:
آزمایش: در صورتی که پروتئین اضافه درون خون شما وجود داشته باشد، در آزمایش مشخص خواهد شد. تنظیم نبودن میزان پروتئین درون خون ممکن است نشان‌دهنده مشکلات تیروئید یا کبد باشد.
بیوپسی یا نمونه‌برداری: در برخی از موارد ممکن است پزشک از اندام‌های مختلف بدن شما مانند چربی‌های درون شکم، مغز استخوان، کبد یا نخاع نمونه‌برداری کند.
عکس‌برداری: عکس‌برداری از قلب، کبد یا نخاع و بررسی بافت‌های آن‌ها به تشخیص بهتر بیماری ماکولار کمک خواهد کرد. از جمله تصویربرداری‌های رایج در این بیماری می‌توان به اکو کاردیوگرام، تصویربرداری MRI و تصویربرداری هسته‌ای اشاره کرد.
درمان بیماری ماکولار
هنوز درمان دقیقی برای این بیماری کشف نشده است. اما می‌توان با استفاده از روش‌های مختلف از گسترش بیماری جلوگیری کرد و آن را تا حدودی کنترل کرد. این روش‌ها عبارتند از:
کرم‌های موضعی: کرم‌هایی که میزان رنگدانه‌های پوست را کاهش می‌دهند یا خارش پوست را کم می‌کنند، برای درمان این بیماری مفیدند.
درمان‌های لیزری: پزشکان با استفاده از لیزر می‌توانند فرایند گسترش رنگدانه‌ها و بیماری را کنترل کنند.
اجتناب از مصرف محرک‌های بیماری: مصرف برخی از غذاها، قرار گرفتن در معرض نور مستقیم آفتاب، استفاده از لباسهای تنگ و … به جلوگیری از گسترش علائم بیماری کمک می‌کند. برای جلوگیری از تشدید این بیماری، باید از کارهایی که پوست شما را تحریک می‌کنند، مانند کشیدن کیسه در حمام، خودداری کنید.
مصرف انواع داروها: برای درمان بیماری ماکولار داروهای مختلفی مانند انواع آنتی هیستامین و دیفن هیدرامین استفاده می‌شوند. این داروها اثر هیستامین ترشح شده را از بین می‌برند و باعث کاهش خارش پوست می‌شوند.
مصرف ویتامین C: ویتامین C موجود درون انواع میوه‌ها و غذاهای مختلف به دفع پروتئین اضافه و کنترل این بیماری کمک می‌کند. فلفل دلمه‌ای، انبه، میوه پاپایا، توت فرنگی، گوجه فرنگی و انواع مرکبات به درمان بیماری ماکولار کمک می‌کند.
مصرف انواع پروتئین مفید: برای جلوگیری از تجمع پروتئین آمیلوئید، پزشکان توصیه می‌کنند از مصرف سایر پروتئین‌ها و امگا ۳ غافل نشوید. تخم مرغ، دانه سویا، ماهی و بوقلمون از جمله منابع تامین‌کننده پروتئین هستند. البته این مواد غذایی باید به اندازه کافی مصرف شوند تا از تشدید بیماری جلوگیری شود. توصیه می‌شود از مصرف انواع گوشت قرمز و فست فود پرهیز کنید.
تحرک داشتن: تحرک و ورزش به دفع پروتئین‌های اضافه بدن کمک می‌کند. اگر شما هم به بیماری ماکولار مبتلا هستید، یوگا یا دویدن را در برنامه‌های خود قرار دهید.
مصرف نمک کمتر: استفاده از نمک کمتر از جمع شدن مایعات اضافه در بدن جلوگیری می‌کند. با این کار به حفظ کردن پروتئین‌ها درون کلیه و پمپاژ بهتر خون توسط قلب کمک خواهید کرد.
مصرف مایعات به اندازه کافی: با این که مصرف مایعات زیاد مهم است، اما توجه کنید مصرف بیش از یک‌ونیم لیتر آب در طول روز برای افراد مبتلا به ماکولار توصیه نمی‌شود. مصرف آب زیاد باعث تنگی نفس در این افراد خواهد شد.
عوارض ماکولار
شاید برایتان سوال شود که آیا بیماری ماکولار خطرناک است؟ این بیماری به اندام‌های مختلف بدن از جمله قلب و کبد مربوط است. بیماری ماکولار بسته به این که کدام اندام منشا آن است عوارض مختلفی دارد که عبارتند از:
سیستم عصبی: درد، بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن کف پا و انگشت‌های دست و پا می‌تواند از عوارض بیماری ماکولار محسوب شود. تشدید این علائم باعث بروز یبوست یا اسهال خواهد شد. همچنین ممکن است این بیماری باعث بروز سرگیجه و ضعف هنگام ایستادن شود.
کلیه‌ها: کلیه‌ها تصفیه خون را بر عهده دارند. در بیماری ماکولار فرایند جداسازی پروتئین خون از ادرار به خوبی انجام نمی‌شود و در نهایت پروتئین خون از طریق ادرار دفع خواهد شد.
قلب: بیماری ماکولار باعث بروز تنگی نفس و مختل شدن عملکرد قلب می‌شود.
