لئوناردو دی کاپریو، رابرت دنیرو و لیلی گلادستون در این فیلم وسترن خفن درباره قتل‌های زنجیره‌ای در میان قبیله اوسیج در دهه 1920 اوکلاهاما بازی می‌کنند که نشان دهنده پاک شدن بومیان آمریکایی از ایالات متحده است. فیلم قاتلان ماه کامل را در ادامه بررسی میکنیم.
تریلر جنایی واقعی وسترن مارتین اسکورسیزی درباره قتل‌های اوسیج ایالات متحده در اوایل دهه 1920 است که بر اساس کتاب پرفروش غیرداستانی دیوید گرن ساخته شده است. اسکورسیزی با همکاری نویسنده اریک راث، حماسه‌ای از ترس وجودی و خزنده درباره تولد قرن آمریکا می‌سازد، داستانی هولناک از قتل‌های زنجیره‌ای شبه نسل‌کشی که شبیه پاک کردن بزرگ‌تر بومیان آمریکا از ایالات متحده است. در پیش‌زمینه درام ازدواجی از دروغ و عشق مسموم را نشان می‌دهد. این بازتاب کار قبلی اسکورسیزی در مورد خشونت اوباش، وفاداری اوباش و فروش نهایی و اجتناب ناپذیر به مقامات فدرال است، که بد نیت خود به تدریج ظهور می کند. اما در نهایت، این فیلم درباره چیزی است که همه وسترن ها درباره آن هستند، و شاید تمام تاریخ: غصب بی رحمانه زمین، منابع و قدرت.
لیلی گلادستون در نقش مولی بورکهارت، یک زن بومی آمریکایی از قبیله اوسیج که مانند همه مردمش، به طور غیرمنتظره ای ثروتمند شده است، به دلیل اینکه سرزمین به ظاهر سنگی و بی امید در اوکلاهاما که مقامات به اوسیج اجازه سکونت در آن را دادند، تبدیل به یک نیروی غم انگیز می شود. از داشتن ذخایر عظیم نفت. اما آنها هنوز مشمول یک شرط نژادپرستانه و کودکانه «قیمت» هستند: افراد اوسیج برای ادعای درآمد و خرج کردن آن به یک امضاکننده سفیدپوست نیاز دارند. و چیز دیگری هم وجود دارد: مولی و خانواده‌اش به‌دلیل بیماری‌های مرموزی که یکی یکی افراد اوسیج را می‌کشد، عمیقاً آشفته شده‌اند. بعداً اجساد قربانیان قتل اوسیج، از جمله خواهر سرکش مولی، آنا (کارا جید مایرز)، که کالبد شکافی او به طرز عجیبی در فضای باز، در خود صحنه جنایت انجام می شود، پیدا می شود.
در این موقعیت فردی لغزنده و بداخلاق به نام ارنست با بازی لئوناردو دی کاپریو وارد می شود. مردی جاه طلب، اما در عین حال مطیع و اساساً ناکافی: حریص، احمق و پیشنهادی. او پس از خدمت در جنگ جهانی اول به ایالات متحده بازگشته است و به دارایی وسیع عموی ثروتمندش می‌آید، که به او پیشنهاد شغلی را در کنار برادر سخت‌شکلش برایان (تلفظ “بای ران”) با بازی اسکات شفرد داده است. ، که به وضوح در خشونت و فسادی که عمو بر آن ریاست می کند به طور گسترده عادی شده است.
این گاودار-پلوتوکرات، ویلیام هیل است، با بازی رابرت دنیرو، مردی با کینه توزانه و خودبزرگ بینی که خود را به روابط خوب خود با مردم اوسیج می‌داند. هیل، ارنست را به عنوان زیردست مبهم، دربار و کار کثیف خود استخدام می کند و او را تشویق می کند تا با مولی، که ارنست قبلاً با او آشنا شده، ازدواج کند، که به او (و در نتیجه هیل) ادعای قانونی در مورد “حقوق اصلی مولی” می دهد. “، همانطور که حقوق نفتی او شناخته شده است. و به این ترتیب ازدواج محکوم به فنا ارنست و مولی آغاز می شود، که با ترس وحشتناک مادر بیمار مولی، لیزی کیو (تانتو کاردینال)، که صحنه مرگ بی سر و صدا زیبایی دارد، پیچیده می شود. دیابت مولی نیز یک عامل است. با داروهایی که هیل برای او تهیه کرده و ارنست از آن استفاده می کند و در حالی که همیشه نگرانی خود را از رو به زوال سلامتی او می خندد و نگرانی اش را به هم می زند، به طرز عجیبی بدتر می شود.
وقتی اوضاع برای مقامات فدرال بدتر می‌شود که نمی‌توان آنها را نادیده گرفت، واشنگتن دی سی افسری از اداره تحقیقات نوپای خود (که بعداً FBI نام گرفت) را می‌فرستد. این تام وایت با بازی جسی پلمونز است. اما اسکورسیزی سیاست را به ما نشان می‌دهد: به نظر می‌رسد ظاهر دیرهنگام این دفتر، حداقل تا حدی، مربوط به مهار وضعیت دشوار مربوط به سفیدپوستان و مردمان غیرقابل اجتناب اوسیج ثروتمند و تقویت کنترل فدرال بر ایالت جدید اوکلاهاما است.
با اجرای گلدستون و دی کاپریو، رابطه بین مولی و ارنست نوعی حالت تهوع معنوی دارد. ارنست به روش خود در مورد احساسات خود نسبت به همسرش صادق است، اما آنها بخشی از زمینه بد ایمانی و خشونت هستند. رابطه واقعی او البته با عمویش است، او بتای آلفای پیرمرد است. به طرز عجیبی، دی کاپریو شروع به شبیه شدن به دنیرو می کند، مانند سگی که شبیه اربابش است: یک نسخه جوان تر، قربانی-شرور با همان ترس و خصومت چشمان قلابی و همان دهان تله موش با گوشه های پایین. عمویش او را به ماسون ها معرفی کرده است، و در سالن ماسونی محلی، با تمام افتخاراتش، هیل ارنست بدبخت را برای صحنه تنبیه بدنی هدایت می کند، زمانی که مرد جوان او را ناامید می کند – خارق العاده ترین تنبیه بدنی که من دیده ام. از زمانی که لیندسی اندرسون اگر….
قانون هیل که آشکارا مراقب و حساس به اوسیج است، در واقع اختلال گسترده ای از افسردگی، اعتیاد به الکل، بی قانونی، بیماری کشنده و قتل ایجاد می کند. گلادستون شخصیتی برای مولی می‌سازد که ناقص و سرزنش‌کننده است و از همکاری با شکایت‌کننده‌اش شرمنده است. او دارای وقار و آرامش است و از هرج و مرج اطرافش بالاتر می رود، اما این آرامش بی تحرکی دردناک بیماری نیز هست. و او می‌داند که ارنست هرگز خوب نبوده است، اما در عین حال مجذوب و اغوا شده است.
اسکورسیزی داستان قابل توجهی را ارائه می‌کند، با یک دستگاه قاب‌بندی جسورانه از یک نمایش رادیویی «جنایت واقعی» که شخصیت‌های اوسیج را به شدت بازی می‌کند. این یک فیلم کاملاً جذاب است، داستانی که اسکورسیزی آن را به عنوان یک تاریخ مخفی قدرت آمریکا می‌بیند، یک اپیدمی خشونت پنهان که سطح آب بشریت را آلوده می‌کند.
فیلم قاتلان ماه کامل در جشنواره فیلم کن نمایش داده شد و در 20 اکتبر در سینماها اکران شد.
