قبل از اینکه کلیساهای بزرگی به بزرگی میدان های ورزشی وجود داشته باشند که در حال موعظه رفاه و کاهش وزن بودند، قبل از تبلیغ کنندگان تلویزیونی و کمپین تبلیغاتی میلیارد دلاری «او ما را می گیرد»، در دوران هیپی‌ها و وودستاک و نشانه‌های صلح، افرادی وجود داشتند که به «عجیب‌های عیسی Jesus freaks» معروف بودند. فیلم انقلاب عیسی را در ادامه بررسی کرده ایم.
عیسی دیوانه است.» نسلی که علیه مجتمع‌های صنعتی-نظامی، تجاری‌گرایی، والدینشان و تقریباً همه چیز شورش کردند، اما همیشه در مورد آنچه که می‌خواهند روشن نبودند، شامل یک گروه فرعی بود که به مسیحیان پرشور تبدیل شدند. آنها در قالب افرادی که روز یکشنبه برای کلیسا لباس پوشیده بودند، نبودند. ساده و جمعی زندگی می کردند. و آنها از رهبرانی الهام گرفتند که هم به معنای سکولار و هم به معنای مذهبی کلمه کاریزماتیک بودند.
آنها موضوع یک داستان جلد 21 ژوئن 1971 در مجله تایم با عنوان ” The Jesus Revolution انقلاب عیسی” بودند. داستان در این مورد فوران کرد: «طراوت صبحگاهی غیرمعمولی در این جنبش وجود دارد، فضایی پرنشاط از امید و عشق همراه با غیرت معمول شورشی». «عشق آنها صادقانه تر از یک شعار، عمیق تر از احساسات زود محو بچه های گل به نظر می رسد. چیزی که بیگانگان را مبهوت می‌کند، احساس لذت فوق‌العاده‌ای است که آنها قادر به برقراری ارتباط هستند.»
این داستان و پیام فیلم جدیدی است که «Jesus Revolution انقلاب عیسی» نیز نامیده می‌شود، بر اساس کتابی از یکی از رهبران «جشن‌های عیسی»، گرگ لوری. این فیلم درباره جزئیات خاصی مانند همجنسگرایی یکی از شخصیت های واقعی آن و سابقه سوء مصرف مواد و بی ثباتی نیست. این فیلم همچنین سؤالات سختی را در مورد اینکه چگونه پاکسازی غسل تعمید لزوماً به یک «فضای پرنشاط امید و عشق» منجر نمی شود را بررسی نمی کند. در عوض، این داستانی است که به آرامی به نوکیشان موعظه می‌کند، با این فرض که مسیحیت انجیلی بدون در نظر گرفتن این نوع پرستش، پاسخی غیرقابل انکار است، ممکن است برای همه پاسخی نباشد.
کلسی گرامر نقش چاک اسمیت، وزیری در کالیفرنیا را بازی می‌کند که بر یک کلیسای سنتی به نام کالواری چپل ریاست می‌کند. دختر اسمیت او را متقاعد می کند که با مو بلند و نامشخص لونی فریزبی (جاناتان رومی) صحبت کند. اسمیت که در ابتدا مطمئن بود که فریزبی فقط یک هیپی غیرمسئول است، تحت تأثیر صداقت، فروتنی و فداکاری او به پیام های عیسی درباره سخاوت و روحیه خوش آمدگویی قرار گرفت. فریزبی به اسمیت می گوید فرصتی برای دستیابی به هیپی ها وجود دارد، زیرا همه چیزهایی که او را نگران می کند، رد ارزش های والدینشان است. آزمایش آنها با مواد مخدر جستجوی “همه چیزهای درست در همه مکان های اشتباه” است. او معتقد است که می تواند به آنها نشان دهد که مکان مناسب خداست.
اسمیت فریزبی و پیروانش را به خانه و کلیسایش می آورد. وقتی اهل محله از پاهای برهنه کثیف تازه واردها شکایت می کنند، کشیش همان کاری را می کند که عیسی انجام داد: پاهای آنها را می شویند. برخی از اعضای کلیسا با انزجار آنجا را ترک می کنند. دیگران از صداقت تازه واردان متاثر می شوند.
و تازه واردان زیادی هستند. غسل تعمید دسته جمعی شادی در اقیانوس آرام وجود دارد. قول اسمیت قول بزرگی است: «این چیزی نیست که توضیح دهم. این چیزی است که باید تجربه کرد. آنچه می بینید نمادی از زندگی جدید است. هر شک، هر پشیمانی، همه برای همیشه از بین رفت.»
بیشتر این داستان از دید لوری (جوئل کورتنی)، که کتاب او الهام بخش فیلم بود، دیده می شود. او به عنوان ناظر اول می شود و دوربین فیلمش را می آورد. وقتی خبرنگاری از او می‌پرسد که آیا او عضوی از «خانواده همیشگی خدا» است، او شانه‌هایش را بالا می‌اندازد، «من واقعاً نمی‌دانم یک خانواده چه حسی دارد.» او خود را به سمت احساس اجتماع، هدف و معنویتی که اسمیت و فریزبی ارائه می دهند جذب می کند. او همچنین به سمت کاته (آنا گریس بارلو، به طرز جذابی طبیعی) کشیده شده است، اگرچه فهمیدن این موضوع کمی بیشتر طول می کشد. گرگ لوری در زندگی واقعی یک کشیش است که با کاته ازدواج کرده است.
اهل محله «سهم کننده» می گویند که احساس ناراحتی می کنند. اسمیت به آنها می گوید که شاید هدف او این باشد. افرادی که او می خواهد به آنها آرامش دهد جوانانی هستند که به دنبال خدا هستند، نه کسانی که فکر می کنند قبلاً او را یافته اند. و با این حال، این چیزی است که این فیلم انجام نمی دهد. اسمیت وعده بخشش، آزادی و پذیرش را می دهد، «بدون احساس گناه. اینجا خانه شماست.» به عبارت دیگر راحتی. با این حال، زمانی که اسمیت و فریزبی پس از اینکه فریزبی شروع به نشان دادن نشانه‌هایی از بی‌ثباتی و بزرگ‌نمایی کرد، با هم جدا می‌شوند، تنها چیزی که می‌آموزیم متنی مختصر از تیتراژ پایانی است که بعداً با هم هماهنگ کردند. چیزی در مورد سالهای پر دردسر که در مستند «فریزبی: زندگی و مرگ یک واعظ هیپی» پوشش داده شده است، وجود ندارد.
این فیلم قابل ساخت اما سطحی است. ایجاد تعادل بین پذیرش، راهنمایی و پیامدها دشوار است. غیرممکن است که کاری کنیم همه همیشه به یک اندازه ارزش داشته باشند. «انقلاب عیسی» بیشتر یک آرزوی واهی برای آوردن موجی از پیروان جدید است تا تلاشی برای درک آنچه که پس از حضور در آنجا به آنها نیاز دارند. به نقل از جک کورنفیلد، از یک سنت اعتقادی دیگر، «بعد از وجد، لباس‌شویی می‌آید».
