کالین برگس لحظاتی را با موفقیت پرهیاهوی فیلم مستقل «Dad & Step-Dad» و اکران این هفته «زمان آزاد» واقعاً خنده دار و هوشمندانه سپری می کند، فیلمی که از انرژی برجس روی صفحه استفاده می کند. کاملا فیلم رایان مارتین براون به آب‌های پربازدید بحران یک چهارم زندگی می‌پرد، اما این کار را با صدای کمیک خودش انجام می‌دهد، صدایی که در همان صحنه اول خنده ایجاد می‌کند و واقعاً برای 78 دقیقه فشرده این فیلم رها نمی‌شود. زمان اجرا این یکی از بهترین کمدی‌های مستقل در مدت زمان طولانی است، از دقیقه اول تا فریم نهایی لذت‌بخش است، و به طرز فریبنده‌ای درباره ساختار دنیای مدرن روشن‌تر است، کمدی که ما را تشویق می‌کند در اوقات فراغت خود بیشتر کار کنیم، اما چیز زیادی ارائه نمی‌دهد. راهنمایی برای اینکه دقیقاً چه کاری باید انجام دهیم.
در صحنه آغازین فوق‌العاده، درو (برجس) به سمت مافوق خود در محل کارش می‌رود تا نارضایتی خود را از اینکه بیشتر یک کارمند وارد کردن داده است تا یک کارمند تجزیه و تحلیل داده، ابراز کند. چیزی که به عنوان یک مکالمه شروع می شود که به نظر می رسد منجر به موقعیت جدیدی می شود یا حتی ممکن است یک ترفیع با کناره گیری درو در همانجا خاتمه یابد و با رها کردن او بدون کارمند رئیسش را بدتر کند. درو وسایلش را برمی دارد و به آپارتمانی که با هم اتاقی اش که با کلیک طعمه می نویسد، برمی گردد، بدون اینکه ایده ای داشته باشد که قرار است در آینده چه کاری انجام دهد.
تلاش‌های درو برای فهمیدن قسمت آخر، نیروی روایی «زمان آزاد» است. او به سرعت متوجه می‌شود که دوستانش زندگی‌هایی دارند که شامل مشاغل می‌شود و در طول روز کاری برای او باقی نمی‌گذارد – جایی که دوست دختر هم اتاقی‌اش بر سر او فریاد می‌زند که چقدر او همان فیلم را روی DVD تماشا کرده است (این بار با تفسیر) عالی است. همانطور که او در زندگی خود با افراد بیشتری روبرو می شود که از اینکه او شغل خوبی را در این شرایط اقتصادی رها کرده مبهوت شده اند، درو متوجه می شود که اشتباه کرده است. وقتی گروهی که او در آن حضور دارد تمرکز خود را به کانتری تغییر می‌دهد و کیبورد درو را پشت سر می‌نوازد، ضربه دیگری است.
از هنر گرفته تا داستان و سخنرانان انگیزشی، دائماً به ما گفته می‌شود که از زمان آزاد خود بهترین استفاده را ببریم، اما افرادی مانند درو دقیقاً باید با این همه آزادی چه کار کنند؟ وقتی واقعا رویاهای جالبی ندارید چطور رویاهایتان را محقق می کنید؟ برخی از کارگردانی ها کمی شل است و موسیقی بی وقفه پیانو کمی به شدت افزایش می یابد، اما فیلمنامه براون به طرز شگفت انگیزی طبیعی و ارگانیک است و به برگس اجازه می دهد در فیلم به گونه ای که همیشه جذاب است حرکت کند. چه او به طور کامل یک ارتباط بالقوه داشته باشد (جسی پینیک، بسیار عالی در «پرنسس ساید») یا به طور تهاجمی در تلاش برای بازگرداندن شغلش باشد، برجس اینجا عالی است و هرگز خیلی سخت به اجرای یک اجرای واقعاً خوش برخورد متمایل نمی شود. همه ما آدم هایی مثل درو را می شناسیم. ما حتی ممکن است افرادی مثل درو بوده باشیم.
“زمان آزاد” یک مطالعه شخصیت خنده دار برای حدود یک ساعت قبل از آن است که به چیزی حتی قابل توجه تر تبدیل شود که من نمی توانم آن را خراب کنم. کافی است بگوییم، این فیلم شگفتی‌هایی در آستین دارد، و آن‌ها به گونه‌ای آشکار می‌شوند که واقعاً این موضوع را به خانه می‌آورند که زمان آزاد می‌تواند از نظر احساسی گران‌تر از آن چیزی باشد که ما تصور می‌کنیم.
