سریال بلندترین صدا The Loudest Voice داستان ظهور و البته کمی سقوط یک امپراتوری را روایت می‌کند. امپراتوری فاکس نیوز-راجز ایلز. ساخته شدن همه چیز از هیچ و بعد به فنا رفتن ایلز و البته برپا ماندن کاخ رسانه‌ای برساخته‌اش. این یک روایت آمریکایی است و البته برای فهمیدن این که ماجرا از کدام سو و با چه تمایلاتی روایت می‌شود زیاد نباید باهوش باشید. این که The Loudest Voice بطور مشخص با سلیقه دموکرات‌ها ساخته شده، انگشت روی شکاف سیاسی اجتماعی جامعه آمریکایی گذاشته و بیرحمانه شبکه فاکس‌ نیوز، طرفدارانش و جمهوری‌خواهان را هدف قرار می‌دهد را از همان اپیزود اول می‌شود فهمید. در این مطلب به نقد و بررسی سریال The Loudest Voice می پردازیم.

نقد و بررسی سریال The Loudest Voice

شاید بگویید این عین همان کاری است که خود فاکس‌نیوز و خالقش راجر ایلز در طرف مقابل کرده‌اند. پارادوکس نهفته در داستان همین‌جاست و شاید همین بی‌پروایی و روایت بی‌پرده باشد که قدرت اثر را تحلیل می‌برد. اگرچه به نظر نمی‌رسد سازندگان سریال بلندترین صدا تعارفی در این زمینه داشته باشند. آنها روی همه آن چیزهایی تمرکز کرده‌اند که این روزها حساسیت‌برانگیز است و با یک اشاره می‌تواند صدای فریادها را بلند کند؛ روی جنبش ME TOO، برتری‌جویی و نژادپرستی آمریکایی که مظهر آن ترامپ است و روی تاثیراتی که رسانه مرجع می‌تواند بر افکار عمومی بگذارد.

سریال بلندترین صدا کندوکاوی قابل تامل در پدیده‌ای به نام فاکس‌نیوز و تاثیری است که بر آمریکا گذاشته است. تاثیری که بسیاری ظهور ترامپیسم را یکی از نتایج آن می‌دانند. این وسط راجر ایلز، پادشاه فاکس‌نیوز همه عناصر لازم برای نشان دادن عمق فاجعه را دارد. مردی با شهوت پایان‌ناپذیر برای همه چیز. برای ساختن یک رسانه غول‌آسا، برای نفوذ در میان سیاستمداران و تبدیل شدن به یک بازیگر قدرتمند، برای خوردن و برای شکار و سوء‌استفاده از زنان. این آخری پاشنه آشیلی بود که سرانجام هم او را ناکار کرد. پایانی غم‌انگیز و کنار گذاشته شدن از فاکس‌نیوز با یک پرداخت ۴۰ میلیون دلاری.

مینی سریال The Loudest Voice با استفاده از همه ترفندهای لازم این مسیر را به تصویر می‌کشد. از اخراج راجز ایلز از CNBC در سال ۱۹۹۵ تا آغاز به کار او در فاکس ‌نیوز در سال بعد. حضور راسل کرو با گریمی سنگین در نقش راجر ایلز نقطه درخشان ماجراست. بازی هنرمندانه‌ای که باعث می‌شود به سختی او را زیر کوهی از چربی و پودر و گریم تشخیص دهید. با صدای کنترل شده و حرکاتی که به خوبی حماسه راجز ایلز را بازسازی می‌کنند. مردی که به عنوان یک استراتژیست سیاسی حامی و مشاور نیکسون و ریگان بوده و نقش‌اش در به قدرت رساندن ترامپ غیرقابل انکار است. ستایش ترامپ از راجر ایلز و فاکس‌نیوز برای نشان دادن نقش‌آفرینی این رسانه کافی است.

در The Loudest Voice با چی طرفیم؟

ماجرای راجر ایلز و ساختن یک شبکه تلویزیونی به نام فاکس‌نیوز برای بسیاری آشناست. شبکه‌ای که قرار بود تنها سرگرم‌کننده باشد اما به عنصری تاثیرگذار برای جهت‌دهی به افکار آمریکایی‌ها تبدیل شد. جلوتر از CNN و در راس امپراتوری رسانه‌ای راپرت مورداک. راجر ایلز می گفت: «ما به مردم همان چیزی را می‌دهیم که می‌خواهند، یک پیام مثبت، یک پیام آمریکایی، که البته در لفافی محافظه‌کارانه پیچیده شده است.» رویکرد او برای ساختن رسانه‌ محبوب آمریکایی‌ها مشخص است: «ما باید مستقیماً برای بیننده‌ای برنامه‌ریزی کنیم که مستعد خرید چیزی است که می خواهیم بفروشیم. اگر بتوانیم این کار را انجام دهیم، آن‌ها هرگز کانال را عوض نمی‌کنند.» این سیاست منجر به سیستمی شد که آمریکایی سفید و سلطه‌طلب و مردانه را تبلیغ می‌کرد.

چیزی که با شعار اولیه شبکه مبتنی بر «عادلانه و متعادل» در تعارض بود. اما وقتی کارکنان با روش‌های ایلز مخالفت می‌کنند او با عصبانیت پاسخ می‌دهد: «مردم نمی‌خواهند مطلع شوند، آن‌ها می‌خواهند احساس کنند خیلی می‌دانند.» و در عمل اتفاقی که می‌افتد ارائه جانبدارانه و به شدت محافظه‌کارانه اخبار و تحلیل‌ها، استفاده ابزاری و بی‌رویه از زیبایی زنان –به خصوص بلوندها- در شبکه و اخراج همه کسانی است که با ایلز موافق نیستند و خواسته‌هایش را تماما اجابت نمی‌کنند. چه مردان و چه زنانی که به درخواست‌های جنسی‌اش تن نمی‌دهند. این موضوع هم سرانجام رسوایی جنسی او را رقم زد و همه این‌ها داستانی است که در The Loudest Voice شاهدش هستیم.

چرا باید سریال بلندترین صدا را دید؟

اینجا در سریال بلندترین صدا هم همه غول‌ها جمع شده‌اند تا بهترین‌ها را به شما عرضه کنند. از نویسندگان سریال یکی مثل برنده اسکار تام مک کارتی ( برنده اسکار با «اسپات لایت») را در میان خود دارند تا گروهی از کارگردانان از جمله کاری اسکاگلند (داستان ندیمه) و جرمی پودسوا (بازی تاج و تخت) و راسل کرو که در کلاسی جهانی ظاهر می‌شود و نائومی واتس که البته حضورش را در اپیزودهای اول می‌بینیم. اینجا با پشت صحنه یک رسانه مواجهیم و هم جذابیت‌ها و هم خشونت‌های کار به خوبی تصویر شده‌اند. صحنه‌هایی که نشان می‌دهند فاکس‌نیوز با نمایش عریان و تاثربرانگیز فاجعه ۱۱ سپتامبر چطور بیننده را همراه خود می‌کند یا راجر ایلز چه نبوغی در استفاده از تصاویر حمله به عراق دارد، رازهای رشد و بلوغ فاکس‌نیوزند. همانطور که دعواهای راجر ایلز با پسران راپرت مورداک و قدرت‌طلبی‌هایشان بیننده را مسحور و برای تماشای ادامه ماجرا هیجان‌زده می‌کند. هر چند که بدانیم بعدش چه پیش خواهد آمد.

باید اعتراف کنم برخلاف همه آنچه در تصور داریم و در این نوشته آمده، راجر ایلز تنها ابلیسی زشت و نفرت‌انگیز نیست. نه فقط به خاطر این که او را همسری مهربان می‌بینیم، بلکه به خاطر هوشمندی‌ و قدرتش در اداره یک رسانه و بزرگ کردن آن. همانطور که اینجا هم می‌بینیم او برای شناخت ذائقه آمریکایی و چیزی که باید به مخاطب ارائه شود و شکل این کار، یک نابغه است. برای برقراری رابطه با قدرتمندان و استفاده از شیوه‌های نابود کردن دشمنانش. این جذابیت‌ها با حضور راسل کرو تماشایی‌تر هم شده است. شما اگر به تماشای سریال‌های داکیومنتری علاقه دارید، اگر کمی سیاست را دنبال می‌کنید و تاریخ، رسانه و چهره‌های تاریخ‌ساز در شما اشتیاقی برمی‌انگیزند، نباید تماشای The Loudest Voice را از دست بدهید.

چرا ممکن است این سریال را دوست نداشته باشید؟

چون ممکن است داستان سریال بلندترین صدا را از قبل بدانید و سریال چیز زیادی به دانسته‌های شما اضافه نخواهد کرد. واقعیت این است که اینجا با افشاگری خاصی مواجه نخواهید شد. در عین حال با وجود سرعت روایت داستان، در دو سه اپیزود اول شاید حوصله‌تان کمی سر برود. یا شاید چون سریال Morning Show را دیده باشید و خوشتان نیامده باشد! شاید هم ترجیح بدهید به جای این سریال Bombshell را ببینید که همین سال ۲۰۱۹ ساخته شده و بازیگران درجه یکی مثل نیکول کیدمن و شارلیز ترون و مارگو رابی و چارلز راندولف و البته نازنین بنیادی دارد و همین رسوایی‌های راجز ایلز را در کمتر از ۲ ساعت روایت می‌کند. اسم‌هایی که بعید است بتوانید راحت از کنارشان بگذرید و همین الان برای دیدن فیلم اقدام نکنید!

به هر حال اگر برایتان جالب است بدانید که The Loudest Voice در IMDB امتیاز ۷.۹ را از مخاطبان کسب کرده که امتیاز قابل توجهی است. منتقدان متاکریتیک به سریال امتیاز ۶۱ و روتین تومیتورز کمی از آن هم پایین‌تر است. ولی از من می‌شنوید این امتیازهای پایین را طرفداران متعصب فاکس‌نیوز داده‌اند. سریال ارزش تماشا کردن را دارد و در ازای وقتی که می‌گذارید هم لذت می‌برید و هم به اطلاعات‌تان اضافه می‌شود.

5/5 - (2 امتیاز)
Shares:
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *