“حفاظت و خدمت کردن” – شعار پلیس که در سال 1963 در کالیفرنیا سرچشمه گرفت و متعاقباً توسط حوزه های مختلف در سراسر ایالات متحده پذیرفته شد – در آمریکای مدرن اغلب پیچ خورده است. بیش از 1.5 میلیارد دلار برای رسیدگی به ادعاهای سوء رفتار پلیس که شامل هزاران افسر مکرراً متهم به تخلف می شود، هزینه شده است. نقد و بررسی فیلم من یک هیولا گرفتم را در ادامه بخوانید.
در مارس 2017، هفت افسر پلیس بالتیمور به اتهام فساد توسط دولت فدرال متهم شدند. با وجود شکایات شهروندان و وکلای مدافع، رفتار آنها برای بیش از یک دهه کنترل نشد. بالتیمور هنوز در حال بهبودی از اثرات آنچه به عنوان رسوایی گروه ضربت ردیابی اسلحه شناخته می شود، است. GTTF به محلی برای پرورش افرادی تبدیل شد که وارد نیرو می شدند و با پلیس هایی که عادات بد و عدم پاسخگویی را به آنها می آموزند جفت شدند. در این مورد، آنها از قربانیان سوء استفاده کردند و همان افرادی را که برای محافظت از آنها سوگند خورده بودند، دزدیدند و قاب گرفتند.
این مستند بر اساس کتاب غیرداستانی، من یک هیولا دارم: ظهور و سقوط فاسدترین جوخه پلیس آمریکا اثر باینارد وودز و یکی از نویسندگان براندون سودربرگ، به عمق داستان GTTF از نگاه یک وکیل مدافع اختصاص داده شده است. ایوان بیتس. بیتس نماینده قربانیان گروهبان بود. تاکتیک های غیرقابل کنترل و مشکوک وین جنکینز که منجر به وحشت روانی و زندانی شدن شهروندان بالتیمور شد که به معنای واقعی کلمه فقط به تجارت خود فکر می کردند. “هیچ کس کمک نمی کند. هیچکس آنجا نیست هیچکس گوش نمیده چگونه ممکن است سیستم برای این مدت طولانی به این شدت شکست بخورد؟ بیتس در بیانیه افتتاحیه دادگاه خود می گوید: نشانه ها آنجا بودند، ما فقط توجه نکردیم.
«I Got a Monster» شبیه ترکیبی مستند از «The Untouchables» و «The Wire» است. با این حال، این صداقت شهادت ایوان بیتس برای دادگاه است که این فیلم را شروع و پایان می دهد، که قلب شما را پر از امید می کند. روایت بیتس از تحت تعقیب کشیدن و آزار و اذیت شدن تا زمانی که یک افسر نشان او را ساعت می کند، او را یک مرد سیاهپوست دیگر می سازد، یا توضیح دپارتمان های پلیس که توسعه یافته های برده گیر هستند، این را بسیار واقعی می کند [همانطور که در «پروژه 1619» اشاره شد. و “سیزدهم” نیز] و نادیده گرفتن آن غیرممکن است.
شاید اگر افسرانی مانند گروهبان، فردی گری امروز زنده بود. وین جنکینز به درستی آموزش دیده، تحت نظارت و پاسخگو قرار گرفته بود. کارگردان کوین کازانووا آبرامز می‌گوید: «فکر این که جنکینز و GTTF چنین فرصت‌ها و منابعی برای دنبال کردن مردم داشتند، ترسناک است.
جنکینز و سایر اعضای GTTF پس از سالها تلاش و عملیات شدید، همگی به زندان فدرال محکوم شدند و شهر بالتیمور بیش از 15 میلیون شهرک پرداخت کرده است. تحقیقات فدرال در مورد اداره پلیس بالتیمور ادامه دارد.
در یک پیچ و تاب عجیب از سرنوشت، در یکی از تصاویر پایانی فیلم، همسر وین جنکینز با ایوان بیتس تماس می گیرد و از او می خواهد که نماینده شوهرش باشد. بیتس می‌گوید: «متملقانه بود، اما کاری که جنکینز انجام داد اشتباه بود و من هرگز نماینده او نخواهم بود.
نورمن لیر افسانه ای یکی از تهیه کنندگان متعدد است. لیر هرگز با پروژه‌های تلویزیونی‌اش به بحث و جدل نپرداخت، بنابراین جای تعجب نیست که او دائماً پول خود را در دهانش می‌گذارد و نژادپرستی سیستمی را به فاجعه‌آمیزترین معنای در ادارات پلیس کشور ما – به‌ویژه پلیس بالتیمور، نشان می‌دهد. این اولین باری نیست که یک پلیس حقه باز دستگیر و صدا زده می شود و مطمئنا آخرین بار هم نخواهد بود.
کارگردان آبرامز از لحاظ هنری عالی است و در عین حال از جزئیات ناخوشایند این سند از هر نقطه نظر و بدون هیچ گونه محدودیتی رونمایی می کند. «I Got a Monster» روایتی صادقانه از یک شهر و شرکت‌کنندگان آن است که مدت‌ها پس از انتشار تیتراژ در روح و روان شما زندگی می‌کند. امیدواریم بیش از آن، به جای بالا بردن بازوی نادرست قانون به نام «قانون و نظم» و حس طاقت فرسا برای کنترل دیگران، آتشی در شکم شما روشن کند تا در سمت راست عدالت باشید.
