در مصاحبه ای در سال 2015 با Paris Review، از سردبیر Gordon Lish سوالات زیادی در مورد رابطه کاری بحث برانگیز او با Raymond Carver پرسیده شد. Lish روی نثر Caever دست سنگینی برد و متن را برید تا «مینیمالیسم» ایجاد کند که Carver به آن شهرت پیدا کرد. نسخه های خطی اصلی، با نشانه گذاری های گسترده Lish، بسیار مشهور هستند. این یک کار ویرایش افراطی است. بررسی فیلم هر صفحه را ورق بزنید را در ادامه بخوانید.
بنابراین: آیا سبک مینیمالیستی حساسیت خود Carver بود یا Lish او را مجبور میکرد؟ در مصاحبه سال 2015، Lish به سوالات پاسخ داد و در یک نقطه گفت: “اگر Carver را اصلاح نکرده بودم، آیا به او توجه میشد؟”
بیشتر روابط ویراستاران و نویسندگان، آنطور که Lish و Carver انجام دادند، تیتر اخبار نمیشوند. اما شراکت های معروف دیگری نیز وجود دارد – مانند ماکسول پرکینز و اف. اسکات فیتزجرالد – که در آن ویراستار نقش مهمی ایفا میکند که نمیتوان آنها را به پس زمینه منتقل کرد. ازرا پاوند T.S را “ویرایش” نکرد. «Wasteland» الیوت به همان اندازه که او آن را شکل داد با قدرت است. شما میتوانید پاوند را در آن اثر منحصر به فرد احساس کنید.
به گفته پاوند، «Wasteland» به دست سنگین او نیاز داشت. اما روند ویرایش چیست؟ حتی برای کسانی که در آن شرکت میکنند، یک رمز و راز در مورد آن وجود دارد. «هر صفحه را ورق بزنید: ماجراهای رابرت کارو و رابرت گوتلیب Turn Every Page: The Adventures of Robert Caro and Robert Gottlieb» یک مستند جذاب درباره یک همکاری سردبیر و نویسنده مشهور است که در حال انجام است.
رابرت کارو نویسنده پنج کتاب پرفروش است ( The Power Broker, about urban planner Robert Moses, four volumes of five-volume biography of Lyndon B. Johnson) و هر یک از این کتاب ها توسط Gottlieb ویرایش شده اند.
«Turn Every Page» به کارگردانی Lizzie Gottlieb، دختر رابرت، نگاهی جذاب به این دو مرد، مشاغل جداگانه و اهداف مشترکشان است. این همچنین نگاهی اجمالی به دنیایی است که مدت هاست از بین رفته است، دنیایی که در آن زمان بیشتری برای ایجاد مشاغل وجود داشت (در مقایسه با ایجاد برندها)، و جایی که روابط اینگونه میتوانستند شکوفا شوند.
شهرت کارو پنج کتاب او هستند که طرفداران مشتاقی را برای او جمع آوری کرده اند. دلیل شهرت گوتلیب پراکنده تر است. در طول زندگی طولانی خود، او بیش از 600 کتاب را ویرایش کرده است. از بهترین کتاب رونا جاف، تا چارلز پورتیس، تا افشاگری جسیکا میتفورد در تجارت تشییع جنازه. او زندگی نامه بیل کلینتون را ویرایش کرد. او با دوریس لسینگ کار کرد و بسیاری از کتاب های تونی موریسون را ویرایش کرد.
او به طور معروف به جوزف هلر پیشنهاد کرد که «Catch 18» به Catch 22 تغییر یابد (عمدتاً برای جلوگیری از مقایسه با Milla 18 لئون اوریس). آن یکی مطمئناً جواب داد، اینطور نیست؟ تمام پروژه های دیگرش، همکاری Gottlieb با Caro طولانیترین همکاری است. کارو 87 سال دارد و گوتلیب 91 سال.
آنچه بین یک نویسنده و یک ویراستار میگذرد، به دلایل مختلف، خصوصی است، و برای متقاعد کردن پدرش و کارو برای مشارکت، تلاش هایی از جانب او لازم بود. مردها با هم مصاحبه نمیکنند. آنها در کنار هم مینشینند و داستان های مربوطه را با هم عوض میکنند. این نشان دهنده رابطه آنها در زندگی واقعی است. آنها با یکدیگر معاشرت نمیکنند. آنها به طور معمولی دور هم نمینشینند.
وقتی آنها دور هم جمع میشوند، به این دلیل است که Caro با صفحات دست نوشته در دست میآید. (سکانسی شگفتانگیز وجود دارد که در آن Gottlieb و Caro در دفتر ناشر ملاقات میکنند و به دنبال کسی میگردند، هر کسی که مدادی داشته باشد که بتواند از آن استفاده کند.
هیچکس مداد ندارد. شما نمیدانید بخندید یا گریه کنید.) Robert Gottlieb شغل خود را چگونه تصور میکند؟ “وظیفه من این است که به او کمک کنم تا کاری را که میخواهد انجام دهد.” “او کار را انجام میدهد. من پاکسازی میکنم. سپس با هم دعوا میکنیم.”
Gottlieb (کارگردان) از لمس بسیار سبکی در سرتاسر اثر استفاده میکند. این یک امر خانوادگی است. صحنه جذابی وجود دارد که گوتلیب و نوهاش در یک کتابفروشی قدم میزنند، مرد بزرگتر به همه کتاب هایی که روی آنها کار کرده اشاره میکند و داستان هایی را با کودک در میان میگذارد. با همسران هر دو – Ina Caro و Maria Tucci مصاحبه میشود. با افرادی از دنیای نشر نیز مصاحبه میشود: نماینده کارو Lynn Nesbit، ناشر Lisa Lucas، ویراستارDavid Remnick .
سپس طرفداران کارو حاضر میشوند تا کتاب های کارو را ستایش کنند. (Ethan Hawke پاراگراف های مقدماتی The Power Broker را به زیبایی میخواند و حرف Caro را ثابت میکند که تاریخ باید به خوبی نوشته شود.
ارائه حقایق کافی نیست. شما باید ریتم ارائه حقایق را پیدا کنید). همه این افراد، بافت، طنز، تفاوت ظریف جالب هستند. Caro کتاب های جدی در مورد چگونگی استفاده از قدرت در کشور، منبع آن، کارهایی که میتوان انجام داد و فساد مینویسد. در مورد اینکه Caro کتاب را «به موقع» به پایان نرساند، احساس فوریت، شاید حتی اضطراب در او قابل مشاهده است.
اما نباید عجله کرد. Caro عجله نخواهد کرد. هر دو مرد سوژه های مصاحبه فوق العاده ای هستند. آنها “آکادمیک” نیستند. Caro یک خبرنگار محقق بود. Gottlieb گفت تنها هدف او در زندگی این بود که “خواننده کتاب” باشد. آنها به کاری که انجام میدهند علاقمند هستند و زندگی خود را وقف آن کرده اند. آیا کسی به خاطر خدا به این هشتاد ساله ها یک مداد میدهد تا بتوانند به کار خود بازگردند؟
نظر شما درباره بررسی فیلم هر صفحه را ورق بزنید این چیست؟