پل توماس اندرسون همواره فیلمسازی جاهطلب بوده است و در طول ۳۰ سال گذشته و با ساخت ۱۰ فیلم بلند، کارنامهای پربار خلق کرده که میتواند با هر کارگردانی رقابت کند. پیش از رسیدن به ۳۰ سالگی، او فیلمهایی چون Boogie Nights و Magnolia، ادای احترامی به آثار رابرت آلتمن، ساخته بود. او یکی از معدود کارگردانهایی است که چندین بار با دانیل دی-لوئیس همکاری کرده و اولین کسی بود که به ما نشان داد آدام سندلر میتواند بازیگر جدی باشد. اندرسون آثار کلاسیک جدیدی مثل There Will Be Blood خلق کرده، به موضوع علمباوری ساینتولوژی پرداخته، آثار توماس پینچن را اقتباس کرده و داستانهای بلوغ را بازتعریف کرده است. و با این حال، هنوز زمانی برای ساخت موزیک ویدئو برای هیم یا کوتاهموزیکال برای تام یورک پیدا میکند. در این پست از اول نیوز به نقد و بررسی فیلم One Battle After Another می پردازیم.
با این فیلم دهم خود، One Battle After Another، اندرسون بزرگترین پروژهاش را ارائه کرده است؛ فیلمی که هنگام تماشا، حس میکنید شاهکاری جدید در حال شکلگیری است. این فیلم نه تنها نشان میدهد که اندرسون میتواند در سبکهای مختلف کار کند، بلکه همه ویژگیهایی که او را از دهه ۹۰ متمایز کردهاند نیز به شکلی استادانه در آن دیده میشود. این اثر احتمالاً یکی از مهمترین آثار هنری دوران معاصر ما خواهد بود.
نقد و بررسی فیلم One Battle After Another
فیلم با گروهی از انقلابیون رادیکال به نام French 75 آغاز میشود که قصد دارند تعداد زیادی از مهاجران بازداشتشده در مرز آمریکا و مکزیک را نجات دهند. شخصیت اصلی این گروه پرفیدیا بورلی هیلز (تایانا تیلور) است؛ زنی جسور و آماده برای تغییر، که با مسئول انفجارهای گروه، باب فرگوسن (لئوناردو دیکاپریو)، رابطه دارد. در حین عملیات آزادسازی، پرفیدیا با سرهنگ استیون جی. لاکجاو (شان پن) روبهرو میشود و فوراً تأثیرش را بر او میگذارد.
French 75 به تدریج فعالیتهای انقلابی خود را افزایش میدهد و وسواس لاکجاو نسبت به پرفیدیا نیز بیشتر میشود. این در حالی است که باب و پرفیدیا به تازگی صاحب دختری به نام ویلا شدهاند. با بالا گرفتن فشار بر گروه و دستگیری یا حذف برخی اعضا، باب مجبور میشود به تنهایی از ویلا مراقبت کند. شانزده سال بعد، باب و ویلا زندگی نسبتاً آرامی در کالیفرنیا دارند، اما لاکجاو همچنان در تعقیب آنهاست و سایر انقلابیون باقیمانده برای زنده ماندن تلاش میکنند.
کارگردانی و سبک فیلم One Battle After Another
اندِرسون با کمتر از سه ساعت فیلم، هم یک اثر اکشن جذاب، هم نگاهی به سوءاستفاده افراد قدرتمند، هم یک کمدی خندهدار و هم بررسی رابطه پدر و دختری ارائه کرده است؛ همه اینها در یکی از زیباترین و خوشساختترین فیلمهای سال.
اندِرسون برای اولین بار یک فیلم اکشن تمامعیار ساخته و همانطور که انتظار میرفت، در آن هم موفق عمل کرده است. صحنههای تعقیب و گریز، عملیات نجات و نبردهای خیابانی با دقت و مهارت اجرا شده و حس هیجان و تنش را به خوبی منتقل میکنند. او با تیم انتخابشده و دکوراسیون بصری استادانه، از جمله فیلمبرداری مایکل بومن و موسیقی جانی گرینوود از رادیوهِد، فضایی پرکشش و دقیق ایجاد کرده است. موسیقی با سیمهای کشیده و طولانی، تنش را تقویت کرده و تقریباً در تمام مدت حضور دارد، اما هیچگاه آزاردهنده نیست.
بازیگران One Battle After Another
لئوناردو دیکاپریو بهعنوان باب، قلب و طنز فیلم را میسازد و در نقش مردی که تقریباً دو دهه از دنیای انقلابی فاصله گرفته، بسیار موفق است. او هم در لحظات کمدی و هم در صحنههای احساسی عملکرد درخشانی دارد.
شان پن در نقش لاکجاو، یکی از ترسناکترین و در عین حال پیچیدهترین شخصیتهای فیلم را ارائه میدهد؛ مردی قدرتمند اما درونی ضعیف که جاهطلبی و وسواسش او را به مسیر خطرناکی میکشاند.
تایانا تیلور بهعنوان پرفیدیا، بازی قدرتمند و غیرقابل پیشبینی خود را به نمایش میگذارد، در حالی که بنیسیو دلتورو نقش دستیار باب را عالی ایفا میکند و رجینا هال و چیس اینفینیتی نیز در نقشهایشان تأثیرگذار ظاهر شدهاند. حضور این تیم بازیگری یکی از نقاط قوت اصلی فیلم است.
جمعبندی
اندِرسون موفق شده یک فیلم اکشن بزرگبودجه بسازد که با سبک و لحن خاص او هماهنگ است و همزمان با مسائل زمانه ما نیز همخوانی دارد. «یک نبرد پس از دیگری» فیلمی است که نسلها فقط گاهی اوقات تجربه میکنند؛ اثری استادانه که با طنز، تنش، ترس و مهربانی، تصویری از زندگی امروز ارائه میدهد و بیشک یکی از بهترین آثار کارگردان و سال ۲۰۲۵ است.
تاریخ اکران: ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۵
مدت زمان: ۱۶۰ دقیقه
کارگردان: پل توماس اندرسون
نویسندگان: پل توماس اندرسون، توماس پینچن
تهیهکننده: آدام سامنر
نقاط قوت:
-
پل توماس اندرسون با هر صحنه نشان میدهد چرا یکی از بهترین کارگردانان حال حاضر است.
-
بازیگران فیلم، به ویژه لئوناردو دیکاپریو، چیس اینفینیتی و شان پن، فوقالعادهاند.
-
فیلمنامه همزمان خندهدار، ترسناک و مرتبط با زمانه است.
-
موسیقی جانی گرینوود تأثیرگذار و پرقدرت است.