دو کارگردان جی هوانگ و ریوجی اوتسوکا با فیلمی که مانند شمع چای می سوزد، جایگاه خود را در خط تولید سال 2023 امضا کرده اند: کم، آهسته و بدون توجه به شعله خود. «Stonewalling» یک فیلم خودستایی نیست. از زیبایی، عمق یا کارایی آن لذت نمی برد. در مراقبه ظریف و متواضع است. فیلم سنگ تراشی را در ادامه نقد کرده ایم.
“Stonewalling” زندگی لین 20 ساله (هونگگی یائو) را دنبال می کند، مهماندار هواپیما در حال آموزش است که حاملگی غافلگیرکننده ای را در میان رابطه و فرهنگی که او را یک پروژه و یک پیاده می بیند هدایت می کند. سیاست تک فرزندی چین، که در سال 2016 (سه سال قبل از بازه زمانی فیلم) لغو شد، همچنان میراث رو به جلوی دست یک عروسک گردان را حفظ کرده است. در حالی که ممکن است رشته های عروسک خیمه شب بازی شروع به غبارآلود شدن کند، تأثیر این سیاست بر ملت موج می زند زیرا شهروندان آن با مسئولیت خودمختاری و امکان تغییر شکل واحد خانواده مواجه می شوند.
لین در مدرسه است اما به طور مشخصی بی علاقه است. دوست پسرش برای یادگیری زبان انگلیسی به او پول می دهد، اما او از تعظیم راضی است. او در مجالس اجتماعی شرکت می کند اما در حاشیه می ماند تا اینکه در نهایت تصمیم می گیرد از کشتی بپرد. ما چیز زیادی در مورد او نمی دانیم زیرا او اغلب از انجام کاری جز نشستن، خیره شدن، حرکت کردن و زمزمه کردن خودداری می کند. اما از آنجایی که لین با نامشخص بودن آینده مواجه می شود، تصمیم سقط جنین را به دوست پسرش می سپارد و در عین حال بارداری خود را پیش می برد و گزینه هایی را برای اینکه پس از تولد فرزندش با او چه کند. این بارداری اولین باری است که لین به هر کاری متعهد می شود، و شبح انگیزشی و در عین حال به طرز واضحی گمراه کننده یک هدف در او شکل می گیرد.
سکون بر حس و حال فیلم حاکمیت دارد. حرکت دوربین در به تصویر کشیدن دنیای لین نادر است. ما از طریق چین حرکت نمی کنیم، بلکه در حال پریدن و رد شدن از طریق یک سری عکس های سفت و سخت هستیم. همانطور که دوربین هنوز هست، حس فاصله قابل لمسی وجود دارد: سردی که وجود نقطه روی رادار لین را تقویت می کند، که با این واقعیت که او با هر فضایی که اشغال می کند ترکیب می شود، تثبیت می شود.
از مغازه‌های شلوغ و شلوغ خیابانی گرفته تا سالن‌های کنفرانس روشن و شلوغ و هر فضایی در بین آن‌ها، هر فضایی در فیلم تأثیر مستقیمی بر وضعیت ذهنی لین دارد. او به اجبار وارد گوشه‌های کادر می‌شود، در حالی که مکان او و شخصیت‌های بیرونی اولویت فضایی دارند. با این حال او به دلیل انزوای خود در کانون توجه قرار می گیرد، یک نقطه دردناک در کادر درست همانطور که در بدن خود احساس می کند.
در حالی که این عکاسی خیره کننده است که چشم ها را به خود جلب می کند، این عملکرد هونگگی یائو است که آن را به دام می اندازد و جذابیت فیلم را در طول زمان اجرا حفظ می کند. او لین را با تعالی زمینی تجسم می کند. هیچ آتش بازی در تصویر او وجود ندارد: هیچ مونولوگ دراماتیک یا نمایش احساسی پر زرق و برق. لین ملایم و سست است و یائو ترکیبی از ترسو و پشتکار را با اثر همدلانه کامل نشان می دهد. در لین استیصال وجود دارد، اما قدرت آرامی نیز وجود دارد که او در حین حرکت در جهان تجسم می کند. او رقت انگیز نیست. لین برخلاف باد در سربالایی راه می رود، اما بدون توجه به زمین در حال پیاده روی است، و یائو به طرز ماهرانه ای این سطوح و اغلب بدون کلام را به تصویر می کشد.
نوشته فیلم همان چیزی است که از عملکرد چندمنظوره و لایه ای یائو پشتیبانی می کند. خویشتن داری فیلمنامه شخصیتی را با تاریخ واقعی حکاکی می کند، با این حال این تاریخ یک فرض است که نقطه قوت نهایی آن است. فیلم سنگ تراشی یک جهش فیلمی به زندگی است، نه سندی از خصوصیات که از طریق طرح کلی تغذیه می شود. لین نه مقدمه زیادی دریافت می کند و نه فهرست سنگینی از زمینه ها و پیشینیان. اسکلت فیلم با اجرای یائو متحرک ساخته شده است، که از محلی با اصالت و روزمرگی خارج می شود و کامیون ها بدون پاسخگویی به سؤالات به حرکت در می آیند.
برای یک زن جوان در محیطی که زندگی خود را بر اساس نزدیکی و پتانسیل تزلزل نسبت به حساسیت های مردانه رفتار می کند، یک بارداری غیرمنتظره می تواند حکم قطعی را داشته باشد. زندگی لین با چیزهایی تعریف می شود که زنانگی او می تواند فراهم کند، و ما او را تماشا می کنیم که کشف می کند چه تله ای است. چه آنقدر زیبا باشد که پذیرای مردی ثروتمند باشد، چه تخمک‌های او را بفروشد یا حتی خود حاملگی‌اش را، «Stonewalling» گیر افتادن اجتماعی زنانگی کالایی را نشان می‌دهد.
“Stonewalling” یک مطالعه متحرک و آهسته از یک مطالعه شخصیت و همچنین بررسی رکود زنان از نظر شخصی و سیاسی است. احساس تعلیق انسانی و قابل توجهی در فیلم وجود دارد زیرا ما نگران لین هستیم و ریشه در یافتن قدرتش داریم. “Stonewalling” کاملاً حضور دارد و در نبض این سؤال است که معنای یک زن جوان در چین مدرن چیست، از نظر عبور از موانع طبقاتی و موانع اجتماعی. لین شخصیتی قابل لمس است که احساس می‌کند در آن زندگی می‌شود، صادق و آشناست، و همانطور که “Stonewalling” وجود او را خلبان می‌کند، این سؤال را مطرح می‌کند که کجا و چه زمانی زنانگی و خستگی ناشی از بی‌حرکتی به سر می‌آیند.
