کلوین هریسون جونیور به عنوان جوزف بولون، شوالیه سنت جورج است. اما اینجا فرانسه قرن هجدهم است و بولونی از نژادهای مختلط است. حتی حضور ملکه ماری آنتوانت در کنار او، او را از نژادپرستی و طبقه‌بندی جامعه پاریس محافظت نمی‌کند. فیلم شوالیه را در ادامه بررسی کرده ایم.
اینکه چگونه بولون به این درک می رسد و در اوج و فرودهای هویت خود زندگی میکند، پایه اصلی “شوالیه” را تشکیل می دهد. این یک داستان واقعی است که مطمئناً بینندگان زیادی را جذب خواهد کرد. جوزف بولونی یک شمشیرباز قهرمان، ویولونیست و آهنگساز و رهبر ارکستر ماهر بود.
استعداد و کاریزمای بولونی به او کمک کرد تا به بالاترین رده های دربار سلطنتی صعود کند. اما سابقه او به عنوان پسر صاحب مزرعه و برده به این معنی بود که او هرگز نمی توانست متعلق به این جایگاه باشد. در طول بیش از 200 سال گذشته، داستان زندگی بولونی و مجموعه تأثیرگذار آثار او مدفون شده و در زمان گم شده است.
هریسون به‌عنوان شخصیت اصلی متعصب به‌طور مداوم حضور هیجان‌انگیزی دارد. کارگردان باسابقه استفن ویلیامز و استفانی رابینسون فیلمنامه نویس (Atlanta,” “What We Do in the Shadows) پرتره ای محکم و زیبا ساخته اند که در ساختار و لحن خود نیز به طرز ناامیدکننده ای متعارف است.
پدر جوزف (جیم های) قبل از اینکه او را در کودکی از خانه اش در مستعمره گوادلوپ در دریای کارائیب به یک مدرسه فرانسوی شیک بفرستد، به او می گوید: «تو باید عالی باشی». ویلیامز در همکاری با فیلمبردار جس هال، تنهایی و انزوا جوزف را نشان می دهد.
این واقعیت که جوزف خوش‌تیپ، جذاب و یک اعجوبه موسیقی شگفت‌انگیز است، در نهایت او را برای ثروتمندان و قدرتمندان جذاب میکند، از جمله بهترین دوستش، ماری آنتوانت که عنوان خود را به او می‌دهد. این ویژگی ها همچنین توجه ماری ژوزفین، خواننده معروف و متاهل و سفیدپوست اپرا را جلب می کند. او مجبور است تابع شوهرش (Marton Csokas) باشد، ژنرالی که کارهای هنری او علاقه ای ندارد.
اما درست در زمانی که شوالیه برای معتبرترین کنسرت در فرانسه – رهبر ارکستر اپرای پاریس – تلاش میکند ناخودآگاه به یاد می آورد که از کجا آمده و واقعاً کیست. Ronke Adekoluejo زمینه لازم را برای این صحنه به وجود آورده است.
همانطور که جوزف کلاه گیس خود را کنار می گذارد و به مادرش اجازه می دهد موهایش را ببندد، واضح است که میراث فرهنگی را که مدت ها تلاش می کرد سرکوب کند تا پذیرفته شود، پس خواهد گرفت. اما ما باید ببینیم که او دچار این دگرگونی می شود و اصالت خود را حذف می کند.
در اینجا چیزهای زیادی وجود دارد که از نظر احساسی طنین انداز و لذت بخش است. برای مثال کار طراح لباس، الیور گارسیا، طراح تولید کارن مورفی و تیمش که در فیلم تاثیر زیادی دارند. انقلاب فرانسه در حال آغاز است و زمینه تاریخی که در بیان این داستان مهم است، به قدر کافی توسعه نیافته است و به اندازه سفر شخصی در فیلم شوالیه جذاب نیست. با این حال اجرای قدرتمند هریسون و فرصتی برای آشنایی با این هنرمند خارق‌العاده Chevalier را بیش از حد ارزشمند میکند.
این نقد نبود و کل فیلم رو اسپویل کرد!!!!!!