هیچ کس در فیلم ترسناک مکزیکی “Huesera: The Bone Woman” نام نهادی را که مادر جدید والریا (ناتالیا سولیان) را عذاب می دهد به زبان نمی آورد. هیچ کس به مراسمی که برای بیرون راندن آن از زندگی او لازم است عنوانی نمی دهد. زمزمه هایی در مورد خطرناک بودن چنین چیز هایی شنیده می شود و فقط باید در شرایط شدید از آنها استفاده کرد. نقد فیلم هوسیرا: زن استخوانی را در ادامه بخوانید.
همه شفا دهنده ها چنین خدماتی را انجام نمی دهند و وال (به قول دوستانش) حتی به دلیل پیشنهاد آن از مغازه یک زن بیرون می رود. اما در حالی که زنان در زندگی وال از «جادوی سیاه» که او به دنبال آن است می ترسند، آنها نیز از نزدیک با آن آشنا هستند – مادر وال پس از تولد اولین فرزندش، زخمی از آزمایش مشابهی دارد.
این تصدیق جنبه تاریک مادری برای اولین فیلم کارگردان میشل گارزا سرورا ضروری است که تابستان گذشته دو جایزه مهم را در جشنواره فیلم ترایبکا به دست آورد. از زمان نمایش «بابادوک» تقریباً یک دهه پیش، مجموعه فیلم های ترسناک کارگردانان زن که به بررسی دوگانگی یا خصومت آشکار نسبت به چیزی که قرار است تحقق و هدف نهایی یک زن در زندگی باشد، بپردازند. «هوسرا» در زیرمجموعه ی «بارداری-به عنوان-بدن-وحشت» قرار می گیرد، همراه با عنصری از جنس خانه خالی از سکنه که وال را گرفتار روح شیطانی می بیند که حضور خود را با ترک خوردن و شکستن استخوان ها اعلام می کند.
«Huesera» لزوماً هیچ یک از این زیرژانر ها را دوباره اختراع نمی کند. اما آن ها را در ظرفی قرار می دهد که بسیار هنرمندانه ساخته شده است، و پر از جزئیات است که شخصیت ها و روابط آن ها را به چنان زندگی می آورد، که به یک هدف عالی برای سینمای این ژانر دست می یابد: گرفتن یک فرمول آشنا و تبدیل آن به یک بیانیه شخصی. از نظر زیبایی شناختی، Cervera درک بسیار قوی ای از پالت های رنگی هزار ساله دارد که خود را در ترکیبات تسکین دهنده چشم صورتی و سبز نشان می دهند.
در این فیلم حتی یک پلان دور ریختنی وجود ندارد: حتی نما های تثبیت کننده و صحنه های دیالوگ نیز هنرمندانه ترکیب شده و به زیبایی نورپردازی شده اند. موسیقی و طراحی صدا به دلیل توانایی خاردار و سوزنی خود در بالا بردن سطح کورتیزول بیننده در صورت تقاضا متمایز است و باعث می شود آهنگ های پانک اسپانیایی زبان که نقطه های فیلم را در مقایسه با آنها آرام بخش به نظر برسانند.
اما جذاب ترین عنصر سرورا و شخصیت نویسندگان همکارش از وال است، زنی که بین آنچه واقعاً می خواهد، آنچه فکر می کند باید بخواهد و آنچه جامعه برای او می خواهد گرفتار شده است. در ابتدای فیلم، وال بیش از هر چیز دیگری در دنیا یک فرزند می خواهد – آنقدر که حاضر است برای تحقق این رویا، شغل خود را به عنوان یک مبل ساز کنار بگذارد. اما وقتی او و شوهر بورژوایش رائول (آلفونسو دوسال) موفق به باردار شدن می شوند، وال شروع می کند به پدرانه گرایی که شوهرش، خانواده اش و پزشکش با او رفتار می کنند، حالا که در درون او جنین وجود دارد (او نمی خواهد آن را یک نوزاد بنامد تا زمانی که به دنیا بیاید).
می بینید که وال یک شورشی است، با گذشته پانک راک ضد اقتدارگرا و دوست دختر سابقش به نام اورسولا (مارتا کلودیا مورنو) که جایگزینی وسوسه انگیز برای زندگی جدید اهلی شده وال است. (در یک صحنه فلاش بک، یک وال نوجوان و دوستانش از پلیس فرار می کنند و فریاد می زنند: «من اهلی کردن را دوست ندارم!» – اگر الان می توانست خودش را ببیند.) این ایده که از این به بعد، «مامان» است اول و یک نفر دوم به وضوح وال را اذیت می کند. او به طور طبیعی به هیچ چیز مادرانه نمی پردازد، و تمسخر خانواده اش درباره زمانی که پسر همسایه اش را در حین نگهداری از کودک انداخته است، احساس او را تشدید می کند که چیزی در درونش شکسته است. به سختی می توان گفت که آیا نگرانی وال در مورد انتخاب های زندگی اش یا رویا های وحشتناک مرگ و جراحت اول است، اما آنها قطعاً در کنار یکدیگر افزایش می یابند.
این مضمون با رویکردی ترسناک بدن به تغییرات فیزیکی ناشی از بارداری، همراه با روایت تسخیر و جن گیری که یک هیولا را از روان پریشی پس از زایمان می سازد، ترکیب می شود. همه این عناصر برای اجرای فیلم مورد نیاز هستند: هیچ یک از آنها به اندازه کافی قوی نیستند که بتوانند “Huesera” را به تنهایی به دوش بکشند، و شتاب داستان زمانی که تمام قطعات پازل مربوطه چیده شده اند شروع به محو شدن می کند. خوشبختانه، سرورا «Huesera» را با یک سکانس توهم آمیز و ناک اوت در انتهای فیلم بازمی گرداند، با حضور گروهی از آنچه که تیتراژ آن ها «بالریناس هوسرو» نامیده می شود که اندام هایش در زوایای ترسناک و غیرطبیعی خم می شوند.
“Huesero” به اسپانیایی به معنای “bonesetter” است، یک نوع شفا دهنده عامیانه که در ترمیم و تنظیم استخوان های شکسته تخصص دارد. تصاویر اینجا بیشتر از نوع شکستن است – اگر استخوان های بیرون زده از گوشت شما را ناراحت می کند، این فیلم ممکن است شما را گیج کند – اما عنوان نشان می دهد که شاید وال قبل از اینکه دوباره کنار هم قرار گیرد باید شکسته شود. پایان فیلم یک پیچ و تاب تحریک آمیز را در این فرض ایجاد می کند که در اینجا نباید خراب شود، اما دیدگاه جسورانه و بی شرمانه سرورا را تقویت می کند. که گاهی اوقات، تنها راه نجات از طریق آن است.
این فیلم اکنون در حال پخش در سینما ها می باشد و در VOD در 16 فوریه در دسترس است.
اگر شما هم از علاقه مندان این ژانر هستید این فیلم را از دست ندهید.
اشغال بود