گزارش کامل جشنواره ونیز ۲۰۲۳

جشنواره فیلم ونیز قدیمی‌ترین جشنواره سینمایی جهان به هشتادمین دوره برگزاری خود رسیده است. این جشنواره امسال با فیلم‌هایی از فیلمسازان مطرح سینمای جهان از جمله دیوید فنیچر مایکل مان، وودی آلن، وس اندرسون و … رقابت خود را آغاز کرده است. در این مطلب به گزارش کامل جشنواره ونیز ۲۰۲۳ می پردازیم.

گزارش کامل جشنواره ونیز ۲۰۲۳

میانگین امتیاز منتقدان دو سایت معتبر به فیلم‌های جشنواره ونیز ۲۰۲۳

نقد و بررسی فیلم‌های جشنواره ونیز ۲۰۲۳

فیلم فِراری | مایکل مان
ورایتی | امتیاز ۱۰۰ از ۱۰۰
اوئن گلیبرمن | شبح مرگ صحنه‌های مسابقه «فراری» را تسخیر کرده‌اند و این بخشی از بار ازخودبی‌خودکننده آن‌ها به شمار می‌رود؛ اما این فقط فصل‌های اکشن فیلم نیست که از احساس خطری لرزه‌برتن‌انداز سرشار شده‌اند؛ هر لحظه از این درام هم با حسی از وحشت و با دریافتی از آشفتگی احساسی اساسی پیش می‌رود.

تلگراف | امتیاز ۸۰ از ۱۰۰
رابی کالین | صحنه‌های تصادف آغشته به هیجانی هراس‌انگیزند؛ انگار نیروی جاذبه مستقیم بر اندام‌های داخلی شما تاثیر می‌گذارد؛ و این موضوع درباره خود مسابقه‌ها هم صادق است که مثل خودروها به‌نوعی توامان صیقلی و براق اما با صدایی خردشونده همراه هستند؛ که گویی تا بروز فاجعه در هر لحظه‌ای چند اینچ فاصله دارند.

تایم | امتیاز ۷۰ از ۱۰۰
اِستِفِنی زاشارِک | مایکل مان تکنیسین فوق‌العاده‌ای است اما متانت همیشگی‌اش وبال گردن است. به نظر می‌رسد که او می‌خواهد ما این مرد پیچیده و به‌شدت درون‌گرا را درک کنیم کسی که هم محترم است و هم خوددار؛ اما در نهایت، او بیش‌تر به بعد شخصیتی رازورزانه اِنزو فِراری علاقه‌مند است تا انسانیت او.

گاردین | امتیاز ۶۰ از ۱۰۰
پیتر بردشا | پنه‌لوپه کروز اشتیاق و بغض و گستاخی را برای نقش لورا به ارمغان آورده است اما شیلین وودلی چیزی در دست نداشته که با آن بتواند برای نقش بیهوده لینا کاری بکند. آدام درایور هم برای این نقش دور از ذهن است و جذابیتی هم ندارد. با وجود این، هیچ‌کس نمی‌تواند سبکی را زیر سوال ببرد که مایکل مان صحنه‌های مسابقه را با چنین احساس خطر و وحشتی کار کرده است.

فیلم بیچارگان | یورگوس لانتیموس
هالیوود ریپورتر | امتیاز ۱۰۰ از ۱۰۰
دیوید رونی | این فیلم که مملو از خوشی‌های گستاخانه، شوخی‌های هوشمندانه، فانتزی رادیکال و عناصر هیجان‌انگیز در طراحی است، یک ضیافت تمام‌عیار برای سینمادوستان به شمار می‌رود؛ و البته که اِما استون با یک بازی بی‌باکانه (که قوس احساسی‌ای دارد که بیش‌تر بازیگران فقط می‌توانند خوابش را ببینند) پرخوری می‌کند.

گاردین | امتیاز ۱۰۰ از ۱۰۰
پیتر بردشا | هر چیزی در این فیلم، هر فریم، هر تصویر، هر شوخی و هر بازی، بویی از هیجان برده است.

لس‌آنجلس تایمز | امتیاز ۹۰ از ۱۰۰
جاستین چنگ | «بیچارگان» در نهایت نشان می‌دهد که برای همه بازیگوشی‌های شریرانه‌اش، برهنگی‌های بی‌روح و بی‌احساسش، حسن‌تعبیرهای جنسی‌اش که ابتکاری وقیحانه دارند، و پرده سومی که در اعماق پست‌تر قدیمی‌ترین حرفه جهان غوطه‌ور می‌شود، حرفی کاملا جدی در ذهن بسیار کثیف خود دارد.

فیلم داستان شگفت‌انگیز هنری شوگر | وس اندرسن
اسکرین دِیلی | امتیاز ۹۰ از ۱۰۰
نیکی بوگان | داستان چندلایه فیلم درباره یک مرد ثروتمند و کتاب خارق‌العاده‌ای که زندگی‌اش را تغییر می‌دهد، همان ایده‌ای است که وس اندرسن باید آن را فیلم می‌کرد؛ فیلمسازی که از چنین روایت‌های «عروسک روسی»مانندی لذت می‌برد و داستان را به عنوان خوانشی دراماتیک ارائه می‌دهد که خود شخصیت‌ها راوی آن هستند.

تلگراف | امتیاز ۸۰ از ۱۰۰
رابی کالین | «داستان شگفت‌انگیز هنری شوگر» به عنوان فیلمی از وس اندرسن، تقریبا نیازی به گفتن نیست که جزییاتش مطبوع هستند.

ورایتی | امتیاز ۸۰ از ۱۰۰
پیتر دبروژ | فیلم در واقع فقط حضور خود اندرسن را کم دارد، به همان شیوه‌ای که آلفرد هیچکاک سابقا قسمت‌های سریال تلویزیونی خودش را عرضه می‌کرد. از سوی دیگر، آن وقت به‌راحتی می‌شد گفت که او در هر فریم از فیلمش حضور دارد.

فیلم کاخ | رومن پولانسکی

تلگراف | امتیاز ۲۰ از ۱۰۰
رابی کالین | بی‌شک و دست‌کم ۲۳ سال از تاریخ مصرف شوخ‌طبعی فیلم گذشته است؛ و بیش‌تر به این مفهوم که «چرا کسی باید چنین بخواهد؟» و نه این‌که «دیگر نمی‌توانید از چنین شوخی‌هایی بهره ببرید.»

ورایتی
اوئن گلیبرمن | مطمئن نیستم تا امروز شنیده باشم در سالن سینمایی به این بزرگی و عظمت، چنین سکوت مرگباری برای فیلمی حاکم شود که این‌قدر مصرانه سعی می‌کند تماشاگرش را سرگرم کند و بخنداند.

فیلم استاد | بردلی کوپر
تلگراف | امتیاز ۱۰۰ از ۱۰۰
رابی کالین | وقتی ما منتقدان گلایه می‌کنیم که استودیوهای فیلمسازی دیگر دست به خطر (ریسک) نمی‌زنند، «استاد» دقیقا همان نوع فیلمی است که ما آرزو می‌کنیم آن‌ها می‌ساختند. همه چیز بی‌نقص نیست اما حتی کاستی‌ها هم هیجان‌انگیزند و جاهایی که مستقیم به هدف می‌زند حکم ضربه فنی را دارند.

تایمز | امتیاز ۱۰۰ از ۱۰۰
کوین ماهر | فیلمی که زیبایی شگفت‌انگیزی دارد و به‌طور متناوب غم‌انگیز، تراژیک و مهربانانه است؛ فیلمی که کاملا پیرامون دو بازی فوق‌العاده بنا شده است.

ورایتی
اوئن گلیبرمن | پرتره‌ای حیرت‌انگیز از یک هنرمند خودشیفته جذاب که برده یک زندگی زناشویی است که به آن باور دارد اما نمی‌تواند کاملا نیازهای آن را تامین کند.

فیلم قاتل | دیوید فینچر
گاردین | امتیاز ۱۰۰ از ۱۰۰
پیتر بردشا | «قاتل» یک تریلر با رنگ‌ولعابی ناب و صاحب سبک است که چهره مرموز و مضطرب فاسبندر دقیقا مناسب آن است.

ایندی‌وایر | امتیاز ۷۵ از ۱۰۰
رایان لاتانسیو | «قاتل» هم به اندازه هر تریلری از دیوید فینچر عاری از احساس است؛ فیلمی که گاهی به خاطر بی‌آلایشی‌اش قابل پیش‌بینی است اما از سوی دیگر و به همین دلیل، به شکلی عجیب جسورانه است.

ورایتی
اوئن گلیبرمن | نه این‌که دیوید فینچر فیلمساز جنایی فوق‌العاده‌ای نباشد اما در این مورد شاید خودش فکر می‌کند «قاتل» جزییات و جذابیتی بیش‌تر از آنچه دارد که ما در واقعیت می‌بینیم و تجربه می‌کنیم.

حاشیه های جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۳

شکوه «استاد» و اشک‌های فرزندان لئونارد برنستاین

گزارش کامل جشنواره ونیز ۲۰۲۳
پنج سال پس از اولین نمایش جهانی «ستاره‌ای متولد می‌شود» (A Star is Born) در جشنواره ونیز، دومین فیلم بلند بردلی کوپر در مقام کارگردان که مدت‌ها بود انتظارش می‌رفت، در این رویداد روی پرده رفت و با تشویق ایستاده هفت‌دقیقه‌ای تماشاگران بدرقه شد. در این درام سینمایی محصول نتفلیکس که به زندگی آهنگساز افسانه‌ای لئونارد برنستاین می‌پردازد، کوپر نقش برنستاین را با کمک یک بینی مصنوعی بازی کرده و کری مالیگن نیز نقش همسرش، فِلیشا مونتِلِگره را بازی کرده است (و همان‌طور که می‌دانید هر دو غایب به دلیل اعتصاب اتحادیه بازیگران). در عوض، زمانی که چراغ‌های سالن نمایش روشن شدند این سه فرزند برنستاین بودند که با چشمانی اشک‌آلود در کانون توجه قرار گرفتند.

«استاد» که پیش‌بینی می‌شود بزرگ‌ترین نماینده نتفلیکس در اسکار باشد و خود بردلی کوپر فقط در چهار رشته بهترین کارگردان، بازیگر، تهیه‌کننده و نویسنده رقابت کند و مالیگن هم نامزدی اسکار بهترین بازیگر زن را کسب کند، قید بعضی از مشهورترین فرازهای زندگی برنستاین را زده است، از جمله تصنیف موسیقی «داستان وست ساید» (West Side Story) تا به جای آن روی رابطه‌اش با همسرش تمرکز کند. با وجود این، بزرگ‌ترین حواشی فیلم در آستانه نمایش در ونیز، معطوف بینی مصنوعی شخصیت کوپر شد که با کمک چهره‌پرداز برنده اسکار کازو هیرو («چطور گرینچ کریسمس را دزدید» و «تاریک‌ترین برهه») طراحی شده است (اتهام‌ها حتی تا جایی پیش رفت که برخی در شبکه‌های مجازی طراحی این بینی را مصداق یهودستیزی قلمداد کردند!). هیرو در نشست خبری فیلم در این باره گفت: «انتظار چنین اتفاقی را نداشتم. متاسفم که احساسات برخی را جریحه‌دار کردم. هدف من و بردلی این بود که تا جای ممکن به چهره لِنی نزدیک شویم. لنی شمایل بسیار متمایزی داشت که همه آن را دیده‌اند چون به دلیل خوش‌عکس بودن او، عکس‌های زیادی از او موجود است. او انسان بزرگی بود که الهام‌بخش خیلی‌ها شد و ما می‌خواستیم به شمایل او هم احترام بگذاریم و به تصویر واقعی او نزدیک شویم. برای همین حالت‌های مختلفی را امتحان کردیم و تصمیم‌های زیادی را پشت سر گذاشتیم تا به نتیجه‌ای برسیم که در فیلم می‌بینید.» جیمی برنستاین هم در گفت‌وگو با «ونیتی فر» این جنجال‌ها را محکوم کرد و گفت: «واقعا موضوع آزاردهنده‌ای است برای پرت کردن حواس‌ها از اصل ماجرا.»

بردلی کوپر در گفت‌وگوی آخرش با «ورایتی» خبر داده بود که استیون اسپیلبرگ در اصل می‌خواست درام زندگی‌نامه‌ای «استاد» را با بازی او کارگردانی کند اما: «به اسپیلبرگ گفتم که من همیشه احساس می‌کردم می‌توانم نقش یک رهبر ارکستر را بازی کنم ولی ممکن است که من نگاهی به مصالح بندازم و تحقیقی بکنم تا ببینم از پس نویسندگی و کارگردانی این فیلم هم برمی‌آیم؟ شما این اجازه را به من می‌دهید.» و در ادامه این توضیح را اضافه کرد: «استیون علاقه‌مندی‌های زیادی دارد. او فقط یکی را انتخاب می‌کند و باقی در فهرست انتظار قرار می‌گیرند. به نظرم او می‌دانست که برای مدتی فرصت نخواهد کرد که این فیلم را بسازد و البته آن‌قدر مهربان بود که آن را به من واگذار کند.» (اسپیلبرگ یکی از تهیه‌کنندگان «استاد» است).

«استاد» ۲۰ دسامبر (۲۹ آذر) در نتفلیکس عرضه خواهد شد.

گیرمو دل تورو کارگردان جایگزین ویلیام فریدکین

دل تورو در جریان فیلمبرداری آخرین فیلم فریدکین با عنوان «دادگاه نظامی شورش کِین» به عنوان کارگردان جایگزین دوست فقیدش انتخاب شده بود؛ فیلمی که یک‌شنبه اولین نمایش جهانی‌اش را در جشنواره ونیز تجربه کرد. ویلیام فریدکین ۸۷ ساله کم‌تر از یک ماه پیش در هفتم اوت (شانزدهم مرداد) در لس‌آنجلس درگذشت. آنابل دان تهیه‌کننده درباره این انتخاب به‌سادگی گفت: «این امر خیلی رایج است و هالیوود سن‌گرا است.» و در ادامه توضیح داد که فریدکین خودش گیرمو دل تورو را به عنوان جایگزین انتخاب کرد: «وقتی به دل تورو خبر دادم – که آن موقع درگیر تبلیغات «پینوکیو» بود – به من گفت: «هر روز سر صحنه حاضر می‌شوم و کنارتان می‌نشینم.» برای همه ما از جمله بازیگران لذت‌بخش بود که او سر صحنه حضور داشت. البته او بارها و بارها این موضوع را روشن کرد که این فیلم بیلی (صورتی مخفف از نام ویلیام) است و او برای ما حکم «نظر قربانی» را دارد.»

«پارامونت پلاس» در فصل پاییز «دادگاه نظامی شورش کین» را به صورت مجازی و بدون اکران در سینماها عرضه خواهد کرد.

ادای احترام شزل به فریدکین: عاشق تمام هنرها بود

گزارش کامل جشنواره ونیز ۲۰۲۳

دیمین شزل (رییس هیات داوران) هم در سخنرانی تاثیرگذاری به فریدکین ادای احترام کرد و گفت: «وقتی اولین بار نام بیلی فریدکین را شنیدم بچه بودم؛ و خود این اسم مرا به وحشت انداخت. احتمالا «جن‌گیر» را در ذهن داشتم که هنوز آن را تماشا نکرده بودم؛ اما دیده بودم که با چه حروفی نوشته شده است و آوای «فریدکین» ظاهرا ترسناک‌ترین و ممنوعه‌ترین بخش‌های خیال را یادآوری می‌کرد؛ چیزهایی که باقی زندگی شما را با کابوس‌ها همراه می‌کنند. پس آن زمان نام ویلیام فریدکین برای من به معنی ترس بود؛ اما امروز وقتی نامش را می‌شنوم به یاد عشق می‌افتم. عشق به سینما،‌ عشق به تمام هنرها، و این نگاه که هنرها چطور می‌توانند با هم بده‌وبستان داشته باشند؛ نگاهی به سینما که آن را جدا از موسیقی، ادبیات و نقاشی نمی‌دید؛ و البته اپرا. حالا وقتی نام فریدکین را می‌شنوم برای من یادآور مهربانی و خیرخواهی‌ای است که وقتی کارم را به عنوان فیلمساز شروع کردم از او دیدم. من و تدوینگرم صحنه تعقیب‌وگریز خودروها در «رابط فرانسوی» را مرتب موقع تدوین «ویپلش» تماشا می‌کردیم و او وقتی از این موضوع باخبر شد مرا به خانه‌اش دعوت کرد؛ و من هرگز تجربه کشف مردی را فراموش نمی‌کنم که فیلم‌های بی‌رحمانه‌ای چون «جادوگر»، «رابط فرانسوی»، «گشت‌زنی» و «جوی قاتل» را ساخته بود اما از نزدیک این‌قدر گرم و خوشامدگو و دوست‌داشتنی و فروتن و دلپذیر بود. خلاصه این‌که شناختن بیلی و وقت‌گذرانی با او و همسرش شری (لَنسینگ) به نوبه خودش یکی از داستان‌های عاشقانه تمام دوران بود و به یکی از بزرگ‌ترین افتخارهای زندگی من بدل شد.»

شزل در بخش پایانی صحبت‌هایش هم گفت: «اما اگر بخواهم به ایده وحشت و ترس برگردم، باید بگویم که اخیرا در سینما خیلی شاهدش بوده‌ایم، به‌خصوص در هالیوود. پس این‌طور به نظر می‌رسد که ما فریدکین را زمانی از دست دادیم که بیش از هر وقت دیگری به او نیاز داشتیم. او از هر نظر نترس بود؛ و شما این امر را در فیلم‌ها و شخصیت‌هایش احساس می‌کنید که علیه مرزهای موجود به‌پا می‌خیزند و دست‌آخر از آن‌ها عبور می‌کنند.»

نیکلاس ویندینگ رفن: هوش مصنوعی، یک هنرمند نیست

کارگردان فیلم‌های «رانندگی» (Drive) و «شیطان نئونی» (The Neon Demon) که برای ادای احترام به نویسنده و کارگردان و بازیگر ایتالیایی روجِرو دئوداتو و همین‌طور برپایی مسترکلاسی در ونیز حاضر شده است، حمله سختی به کمپانی‌های پخش مجازی بزرگ کرد و آن‌ها را «بیش از حد پولدار و فاسدشده با پول و کوکایین» خواند. او که پیش از این گروهی را با این ادعا که «سینما مرده است» عصبانی کرده بود، گفت که تا حدی نظرش تغییر کرده و حالا برای سینما می‌جنگد تا راهش ادامه پیدا کند چون پخش‌کننده‌های مجازی به‌نوعی همه چیز را اشباع کرده‌اند و آثار هنری را به محتوایی به مثابه کالا تنزل داده‌اند. رفن – که پیش از این سریال «کابوی کپنهاگ» (Copenhagen Cowboy) را برای نتفلیکس کارگردانی کرده بود – می‌گوید: «به‌شدت غم‌انگیز است و هراس‌انگیز چون هنر در اصل تنها چیزی است که به هستی ما معنا می‌دهد، البته در کنار رابطه جنسی و آب و شادی… فیلم‌های سینمایی بخشی از آن چیزی هستند که ما را انسان کرده است و تجربه خلاقیت را برای‌مان به ارمغان آورده.» او که با همسر و فرزندانش در کپنهاگ زندگی می‌کند، پخش‌های مجازی را با خطرهای استفاده از هوش مصنوعی پیوند زد و گفت: «این موضوعی است که قطعا صنعت ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هوش مصنوعی، یک هنرمند نیست. هوش مصنوعی یک محصول است.»

جشنواره ونیز و اعتصاب‌های آمریکایی: شکوهی که دریغ شد؟!

زِندایا در جهانی موازی می‌توانست با حضور و مُدش بر فرش قرمز فیلم افتتاحیه هشتادمین جشنواره ونیز، رکورد بازدیدهای اینترنتی را بشکند و برای اثر جدید لوکا گوادانینو با عنوان «چلنجرز» (Challengers) تبلیغ کند؛ اما اعتصاب «اتحادیه بازیگران سینما و فدراسیون هنرمندان رادیو و تلویزیون آمریکا» (SAG-AFTRA) – که در پی اعتصاب نویسندگان آمریکا روی داد – مانع از اولین نمایش جهانی «چلنجرز» در جشنواره ونیز ۲۰۲۳ شد که از سی اوت (هشتم شهریور) کارش را آغاز کرده است و تا نهم سپتامبر (هجدهم) برپا خواهد بود. قدیمی‌ترین جشنواره جهان در عوض با درام جنگ جهانی دوم «فرمانده» به کارگردانی ایدوآردو دِ آنجلیس، فیلم‌ساز خوش‌آتیه و جوان ایتالیایی، کارش را شروع کرد که بیش‌تر ماجراهایش در یک زیردریایی می‌گذرد. فیلم فقط نود ثانیه از سوی حاضران در سالن ایستاده تشویق شد و بازیگرش پیئرفرانچسکو فاوینو هم تعظیمی کرد تا فقدان قدرت ستاره‌ها در شب افتتاحیه ونیز به‌شدت احساس شود. جمعیت به‌نسبت کمی بیرون «سالا گرانده تیئتر» حضور داشتند و بیش‌ترین تشویق نثار دیمین شزل (کارگردان «ویپلش»، «لا لا لند» و «بابل») شد که رییس هیات داوران بخش مسابقه اصلی این دوره ونیز است. جین کمپیئن (کارگردان «پیانو» و «قدرت سگ») هم که عضو دیگری از هیات داوران است به سوی جمعیت رفت تا با آن‌ها عکس بگیرد یا امضا بدهد؛ اما صحنه افتتاحیه ونیز ۲۰۲۳ خیلی متفاوت از سال‌های گذشته بود که حضور ستاره‌هایی چون لیدی گاگا یا تیموتی شلمی می‌توانست غوغایی واقعی به‌پا کند. به عبارت دیگر، ستاره این دوره ونیز، مسائل کارگری هالیوود بوده است. شزل و مارتین مک‌دانا (کارگردان «در بروژ» و «بنشی‌های اینیشرین») دیگر عضو هیات داوران در جریان اولین نشست خبری روز نخست با پوشیدن لباس‌هایی از اعتصاب‌های در جریان نویسندگان و بازیگران حمایت کردند.

با وجود این، دبیر هنری ونیز آلبرتو باربِرا گفته بود که ستاره‌های آمریکایی با وجود مشکلات ناشی از اعتصاب‌ها در ونیز حضور خواهند داشت؛ از جمله آدام درایور که برای تبلیغ «فراری» اثر جدید مایکل مان روی فرش قرمز آمد یا کِیلِب لندری جونز که به بهانه «داگمن» ساخته لوک بسون در نمایش فیلمش حاضر شد. جسیکا چستین هم در روزهای پایانی و برای نمایش «خاطره» به کارگردانی میشل فرانکو روی فرش قرمز قدم خواهد زد. این بازیگران اجازه‌های موقت از اتحادیه بازیگران گرفته‌اند تا فیلم‌های مستقل‌شان را حمایت کنند.

حرف‌های دیمین شزل: «هنر، نه محتوا»

جوان‌ترین برنده اسکار بهترین کارگردان در تاریخ سینما، در جریان نشست خبری هیات داوران ونیز – که آلبرتو باربرا و دیگر بانیان و مسئولان مهم این رویداد سینمایی هم در آن حضور داشتند – بیانیه‌ای تمام‌عیار پیرامون وضعیت فعلی هالیوود ایراد کرد و گفت: «۱۲۱ روز از شروع اعتصاب نویسندگان در هالیوود می‌گذرد و ۴۸ روز از اعتصاب بازیگران. فکر می‌کنم این ایده اساسی وجود دارد که هر اثر هنری برای خودش ارزشی دارد و فقط محتوایی (Content: کلمه محبوب هالیوود در حال حاضر که هر فیلم و سریال را یک کالا قلمداد می‌کند) نیست که در خط تولید و به‌صورت فله‌ای میان محصولات دیگر قرار بگیرد؛ و به نظرم این ایده نقشی اساسی در هنر دارد و این‌که هنر چطور شکل می‌گیرد و این‌که هنر چگونه می‌تواند برای آدم‌هایی تاب‌آوردنی باشد که آن را خلق می‌کنند و در ده سال گذشته کمی از ارزش و اهمیتش کاسته شده است.»

شزل در ادامه گفت: «مسائل زیادی در اعتصاب‌ها مطرح است ولی این موضوع برای من مساله اصلی است و فکر می‌کنم باقی موارد از این ناشی می‌شوند. همه چیز واقعا به این تصور برمی‌گردد که آدم‌ها برای هر اثر هنری‌ای که خلق می‌شود پاداشی دریافت کنند و این‌که ما بتوانیم راهی را برای حفظ و بازگشت به این ایده اساسی پیدا کنیم که هنر اصل است نه تولید محتوا (بخوانید کالا). ما اینجا هستیم تا این امر تصدیق شود و این‌که کشمکش ادامه دارد که نتیجه‌اش عدم حضور خیلی از کسانی است که دوست داشتند اینجا باشند اما نمی‌توانند. دوران سختی است… اما اینجا هستیم تا از هنر سینما تجلیل کنیم و جشن بگیریم.»

رومن پولانسکی ندرخشید!

کمدی سیاه پولانسکی با عنوان «کاخ» سه دقیقه شل و ول تشویق شد و منتقدان هم تندترین نقدهای ممکن را بر آن نوشته‌اند (به احتمال زیاد، بدترین فیلم پولانسکی از نظر برخورد منتقدان است). در جریان اولین نمایش جهانی «کاخ» در ونیز حتی گاهی وقت‌ها صدای خنده تماشاگران شنیده می‌شد و از این رو، تشویق پایانی عوامل فیلم شامل ستاره فرانسوی فنی اردان، بازیگر شناخته‌شده آلمانی اولیور مازوچی، لوکا باربارِسکی تهیه‌کننده و… بیش‌تر از سر ادب بود تا شور و هیجان. سوای این، حتی انتخاب فیلم پولانسکی برای حضور در جشنواره ونیز ۲۰۲۳ هم جنجالی به‌پا کرد که دبیر هنری جشنواره، آلبرتو باربرا، در گفت‌وگو با «ورایتی» در پاسخ به دلیل انتخاب فیلم چنین توضیح داد: «بیش از نیم قرن گذشته است و پولانسکی مسئولیت کارش را پذیرفته است. او درخواست بخشش کرد و قربانی او را بخشید. قربانی هم خواسته که این مساله تمام شود. پس فکر می‌کنم ادامه حمله‌ها به پولانسکی به معنی این است که او گوشت قربانی شده است و باید به این موضوع توجه شود.»

لوکا باربارسکی هم که در اواخر نشست خبری با فریاد زدن «زنده‌باد پولانسکی!» حمایتش را از او نشان داده بود در جایی با اشاره به این موضوع دیگران را دعوت به اندیشیدن درباره شرایط موجود کرد: «نمی‌فهمم که چرا تمام پایگاه‌های پخش مجازی شامل پارامونت پلاس، آمازون، نتفلیکس و… آثار سینمایی قدیمی‌تر پولانسکی را دارند که میلیون دلار برای‌شان عایدی داشته‌اند اما فیلم جدید پولانسکی را تهیه نمی‌کنند؟»

تونینو زِرا طراح صحنه، پیش از نمایش فیلم جایزه سینمایی Campari Passion را از باربرا دریافت کرد.

داوران جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۳

گزارش کامل جشنواره ونیز ۲۰۲۳

داوران بخش اصلی فستیوال
دیمین شزل (Damien Chazelle) / فیلمساز آمریکایی – رئیس هیئت داوران
صالح باکری (Saleh Bakri) / بازیگر فلسطینی
جین کمیپیون (Jane Campion) / فیلمساز نیوزلندی
میا هنسن-لووه (Mia Hansen-Løve) / فیلمساز و بازیگر فرانسوی
گابریل ماینتی (Gabriele Mainetti) / فیلمساز ایتالیایی
مارتین مک‌دونا (Martin McDonagh) / فیلمساز و نمایشنامه‌نویس انگلیسی-ایرلندی
سانتیایو میتره (Santiago Mitre) / فیلمساز آرژانتینی
لورا پویتراس (Laura Poitras) / فیلمساز آمریکایی
شو کی (Shu Qi) / بازیگر و مدل تایوانی-هنگ کنگی
داوران بخش افق‌ها

گزارش کامل جشنواره ونیز ۲۰۲۳
جوناس کارپیگنانو (Jonas Carpignano) / فیلمساز ایتالیایی – رئیس هیئت داوران
کوثر بن هنیه (Kaouther Ben Hania) / فیلمساز اهل تونس
کاهیل جوزف (Kahill Joseph) / فیلمساز، کارگردان موزیک ویدیو و ویدیو آرتیست آمریکایی
جین-پل سالومه (Jean-Paul Salomé) / فیلمساز فرانسوی
تریشیا توتل (Tricia Tuttle) / برنامه ساز و کارگردان بریتانیایی

فهرست کامل فیلم‌های جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۳

افتتاحیه
فیلم Commandante به کارگردانی ادواردو دی آنجلیس
بخش اصلی و رقابتی
فیلم Poor Things به کارگردانی یورگوس لانتیموس
فیلم Ferrari به کارگردانی مایکل‌مان
فیلم The Killer به کارگردانی دیوید فینچر
فیلم Maestro به کارگردانی بردلی کوپر
فیلم Priscilla به کارگردانی سوفیا کوپولا
فیلم Commandante به کارگردانی ادواردو دی آنجلیس
فیلم Bastarden به کارگردانی نیکولای آرسل
فیلم Dogman به کارگردانی لوک بسون
فیلم The Beast به کارگردانیبرتراند بونلو
فیلم Hors-Saison به کارگردانی استفان بریزه
فیلم Enea به کارگردانی پیترو کاستلیتو
فیلم Finalmente L’Alba به کارگردانی ساوریو کوستانزو
فیلم Lubo به کارگردانی جورجیو دیرتی
فیلم Origin به کارگردانی آوا دوورنی
فیلم Memory به کارگردانی میشل فرانکو
فیلم Io Capitano به کارگردانی متئو گارونه
فیلم Evil Does Not Exist به کارگردانی ریوسکه هاماگوچی
فیلم The Green Border به کارگردانی آگنیسکا هالند
فیلم Die Theorie Von Allem به کارگردانی تیم کروگر
فیلم El Conde به کارگردانی پابلو لارین
فیلم Adagio به کارگردانی استفانو سولیما
فیلم Woman Of به کارگردانی مالگورستا سوموسکا
فیلم Holly به کارگردانی فاین تروچ
بخش خارج از مسابقه (داستانی)
فیلم Hit Man به کارگردانی ریچارد لینک‌لیتر
فیلم The Wonderful Story of Henry Sugar به کارگردانی وس اندرسون
فیلم Coup De Chance به کارگردانی وودی آلن
فیلم The Palace به کارگردانی رومن پولانسکی
فیلم La Sociedad de la Nieve به کارگردانی جی‌ای بایونا
فیلم The Penitent
فیلم L’Ordine Del Tempo
فیلم Viviants
فیلم Welcome to Paradise
فیلم DAAAAAALI
فیلم The Caine Mutiny Court-Martial
فیلم Making Of
فیلم Aggro Dr1ft
فیلم Snow Leopard
بخش خارج از رقابت (غیر داستانی)

گزارش کامل جشنواره ونیز ۲۰۲۳
Amor
Enzo Jannacci Vengo Anch’io
Frente a Guernica
Hollywoodgate
Menus Plaisirs – Les Troisgros
Ryuichi Sakamoto Opus
بخش خارج از رقابت (سریال‌ها)
I Know Your Soul
D’Argent et de Sang
بخش خارج از رقابت (نمایش ویژه)
La Parte del Leone: Una Storia della Mostra

بخش Horizons (افق‌ها)
En Attendant la Nuit
Behind the Mountains
A Cielo Abierto
City of Wind
Dormitory
El Paraiso
Explanation for Everything
The Featherweight
Gasoline Rainbow
Heartles
Hesitation Wound
Housekeeping for Beginners
Invelle
Paradise Is Burning
The Red Suitcase
Shadow of Fire
Una Sterminata Domenica
Tatami
بخش افق‌ها اضافه

گزارش کامل جشنواره ونیز ۲۰۲۳
Bota Jone
Day of the Fight
Felicita
Forever Forever
L’Homme d’Argile
In the Land of Saints and Sinners
Pet Shop Boys
Stolen
The Rescue
بخش Venice Days
Un Altra Italia Era Possibile, Il Cinema Di Guiseppe De Santis
Bill Douglas My Best Friend
Dario Argento Panico
Frank Capra: Mr America
Ken Jacobs From Orchard Street to the Museum of Modern Art
Le Film Pro-Nazi d’Hitchcock
Landrian
Michel Gondry Do It Yourself
Thank You Very Much
هشتادمین دوره جشنواره فیلم ونیز قرار است از تاریخ ۳۰ آگست تا ۹ سپتامبر (۸ تا ۱۸ شهریور ۱۴۰۲) برگزار شود.