فن‌آوری های بلاکچین یک رکورد غیرقابل تغییر از تمام تراکنش های اجرا شده نگه می‌دارند. این رکورد برای عموم قابل دسترسی است، به این معنی که شخصی می‌تواند تراکنش ها را شناسایی کند، آدرس ها را بررسی کند و احتمالاً آنها را به شما پیوند دهد. حفظ حریم خصوصی با کمک بلاکچین را بشناسید.
بنابراین، اگر بخواهید یک تراکنش خصوصی رمزنگاری انجام دهید، چه کاری انجام می‌دهید؟ خوب، می‌توانید به چندین پروتکل زنجیره ای که در بلاکچین های مختلف پیاده سازی شده اند مراجعه کنید تا حریم خصوصی مورد نیاز را به شما ارائه دهند.
1. معاملات محرمانه
تراکنش های محرمانه پروتکل های رمزنگاری هستند که به کاربران اجازه می‌دهند تراکنش ها را خصوصی نگه دارند. به عبارت دیگر، آنها می‌توانند مقدار و نوع دارایی های در حال انتقال را پنهان کنند، در حالی که همچنان اطمینان می‌دهند که سکه های اضافی برای خرج مضاعف وجود ندارد. فقط نهادهای درگیر (فرستنده و گیرنده) و کسانی که برای فاش کردن کلید کور انتخاب می‌کنند می‌توانند به این اطلاعات دسترسی داشته باشند.
فرض کنید علی پنج بیتکوین در کیف پول خود دارد و می‌خواهد دو بیتکوین را برای محمد بفرستد که قبلاً آدرس او را ارائه کرده است. علی یک کلید کور کننده ایجاد می‌کند و آن را با آدرس مری ادغام می‌کند تا یک آدرس محرمانه ایجاد کند. اگرچه آدرس در ثبت عمومی ثبت شده است، اما فقط محمد و علی می‌دانند که با آدرس مریم مرتبط است.
علی یک تعهد پدرسن را با کلید کور و دو بیتکوین آغاز می‌کند. تعهد Pedersen به کاربر این امکان را می‌دهد تا یک مقدار را بدون فاش کردن آن تا تاریخ بعدی، انجام دهد. مقدار با استفاده از کلید کور کننده آشکار می‌شود.
علی همچنین یک امضا با آدرس تراکنش محرمانه و یک شرط ریاضی ایجاد می‌کند که محمد را ملزم می‌کند تا ثابت کند که مالک کلید خصوصی آدرس مرتبط است، که این کار را نیز انجام می‌دهد. معامله انجام می‌شود و در مجمع عمومی ثبت می‌شود.
فناوری تراکنش محرمانه توسط آدام بلک در سال 2013 ایجاد شد. این فناوری در پروژه های متعددی از جمله زنجیره جانبی عناصر Blocksteam و پروتکل AZTEC پیاده سازی شده است.
2. حلقه امضا Ring Signatures
حلقه امضا روشی برای مبهم سازی است که شامل مخلوط کردن تراکنش فرستنده با چندین ورودی واقعی و فریبنده دیگر است که شناخت دقیق فرستنده را از نظر محاسباتی غیرممکن می‌کند. با حفظ یکپارچگی بلاکچین، سطح بالایی از ناشناس ماندن را برای فرستنده فراهم می‌کند.
گروه کوچکی از دوستان، مرتضی، مجتبی، مصطفی و محمود را تصور کنید که می‌خواهند تصمیم خاصی بگیرند بدون اینکه مشخص کنند چه کسی دقیقاً آن را گرفته است. آنها حلقه ای را تشکیل می‌دهند که از کلیدهای عمومی آنها (یعنی آدرس کیف پول آنها) تشکیل شده است. مرتضی یک تراکنش را با استفاده از کلید خود همراه با کلیدهای عمومی دیگران آغاز می‌کند. با استفاده از ورودی های ترکیبی، یک الگوریتم رمزنگاری امضایی را برای تراکنش تولید می‌کند.
امضا را می‌توان با استفاده از کلیدهای عمومی تأیید کرد، اما نمیتوان تعیین کرد که آیا از کلید مرتضی سرچشمه گرفته است یا خیر. همین امر در مورد معاملات سایر اعضا نیز اتفاق می‌افتد. سپس امضای حلقه به بلاکچین اضافه می‌شود و تصمیم گیری را تسهیل می‌کند و در عین حال ناشناس می‌ماند.
شبکه های بلاکچین مانند مونرو با اختلاط تراکنش ها از طریق امضاهای حلقه به درجه بالایی از حریم خصوصی و ناشناس بودن تراکنش ها دست می یابند.
3. مدارک دانش صفر Zero-Knowledge Proofs
شاید محبوب ترین فناوری حفظ حریم خصوصی زنجیره ای، اثبات های دانش صفر، تأیید داده های تراکنش را بدون افشای اطلاعات واقعی ممکن می‌سازد. اساساً، Proover یک سری تعاملات را انجام می‌دهد که به تأیید کننده نشان می‌دهد که آنها واقعاً اطلاعات مورد نظر را دارند. در همین حال، این تعاملات به گونه ای طراحی شده اند که تأیید کننده نتواند اطلاعات را حدس بزند.
فرض کنید الناز رمز ورود به رختکن را می‌داند، اما بهناز می‌خواهد بدون اینکه رمز عبور را بگوید، مطمئن شود که آن را می‌داند. الناز تصمیم می‌گیرد یک سری اقدامات را انجام دهد که تنها در صورتی امکان پذیر است که رمز عبور را بداند. مثلاً در را باز می‌کند، وارد می‌شود، در را می‌بندد، سپس دوباره باز می‌کند و بیرون می‌رود و آن را می‌بندد.
بهناز متوجه می‌شود که الناز واقعاً رمز عبور را می‌داند، زیرا نمی‌توانست در را باز کند، وارد شد و بدون دانستن رمز عبور به بیرون برگشت. در همین حال، او بدون ذکر رمز عبور، دانش خود را نشان داده است.
اثبات ZK نقش مهمی در سکه های حفظ حریم خصوصی مانند Zcash بازی می‌کند و تضمین می‌کند که جزئیات تراکنش پنهان می‌شوند و در عین حال توسط شرکت کنندگان شبکه قابل تأیید است.
4. Mimblewimble
Mimblewimble یک پروتکل حفظ حریم خصوصی است که ورودی ها و خروجی های تراکنش را از طریق یک فرآیند “برش از طریق” مبهم می‌کند، که در آن چندین تراکنش در مجموعه های منفرد جمع می شوند تا یک بلوک تراکنش ارز دیجیتال کوچک ایجاد کنند. این باعث کاهش اندازه بلاکچین می‌شود و در عین حال لایه ای از حریم خصوصی را اضافه می‌کند.
تصور کنید علی می‌خواهد یک پیام مخفیانه برای محسن بفرستد. با Mimblewimble، کل معامله به قطعاتی مانند بیسکویت خرد می‌شود. ضمناً امضاهای معامله نیز با هم ترکیب می‌شوند. علی امضای رمزنگاری را با جزئیاتی آغاز می‌کند که ثابت می‌کند او صلاحیت خرج کردن سکه ها را دارد و اجازه معامله را می‌دهد.
محسن معامله را دریافت می‌کند و آن را تأیید می‌کند. او تأیید می‌کند که تراکنش معتبر است، مبالغ مطابقت دارند، و امضای علی واقعی است. اما او هنوز تک تک ورودی ها و خروجی ها را نمی‌داند.
Mimblewimble در ارزهای دیجیتال مختلف مانند Grin و Beam برای اطمینان از حفظ حریم خصوصی تراکنش ها استفاده شده است. علاوه بر این، برای تأیید تراکنش های فعلی نیازی به سابقه طولانی تراکنش های گذشته ندارد، که آن را سبک و مقیاس پذیر می‌کند.
5. Dandelion قاصدک
Dandelion بر ناشناس بودن انتشار تراکنش در شبکه تمرکز دارد. با پنهان کردن مبدأ یک تراکنش در طی مراحل انتشار اولیه عمل می‌کند. این امر ردیابی منبع تراکنش به مبدأ آن را برای عوامل مخرب دشوار می‌کند و حریم خصوصی کاربران را افزایش می‌دهد.
لیلی می‌خواهد بدون فاش کردن هویت خود، یک تراکنش روی بلاکچین بفرستد. در مرحله اول، او از یک مسیر شناخته شده برای انجام معاملات استفاده می‌کند. سپس، در اواسط فرآیند، او یک مسیر انحرافی تصادفی را طی می کند تا تراکنش خود را قبل از رسیدن به مقصد ارسال کند. در این مرحله، به نظر نمی‌رسد که از او آمده باشد.
این تراکنش از گره ای به گره دیگر بدون فاش کردن منشأ پخش می‌شود، مانند دانه های قاصدک که در هوا شناور هستند. در نهایت، روی بلاکچین ظاهر می شود، اما ردیابی آن به لیلی سخت است. پروتکل یک مسیر غیرقابل پیش بینی ایجاد کرده و منبع را پنهان کرده است.
قاصدک در ابتدا برای بهبود حریم خصوصی شبکه همتا به همتا بیتکوین پیشنهاد شد. با این حال، نقص هایی داشت که به مرور زمان منجر به بی‌نام سازی می‌شد. یک نسخه بهبودیافته، Dandelion++، یک ارز دیجیتال حفظ حریم خصوصی، پذیرفته شد.
6. آدرس های مخفیانه
آدرس های مخفی با ایجاد یک آدرس منحصر به فرد برای هر تراکنش، حریم خصوصی گیرنده را تسهیل می‌کنند. این امر مانع از پیوند دادن هویت گیرنده به یک تراکنش خاص توسط ناظران می‌شود. هنگامی که وجوه به یک آدرس مخفی ارسال می‌شود، تنها گیرنده مورد نظر می تواند مقصد تراکنش را رمزگشایی کند و از محرمانه بودن اطمینان حاصل شود.
بیایید فرض کنیم شخصی می‌خواهد معاملات خود را خصوصی نگه دارد. بنابراین، او یک آدرس مخفیانه ایجاد می‌کند تا مردم نتوانند به راحتی تراکنش را به او متصل کنند. او آدرس را برای دوستش می‌فرستد، که باید با استفاده از رمزارز پرداخت کند. هنگامی که او پرداخت را آغاز می‌کند، بلاکچین پرداخت را در یک سری تراکنش های تصادفی پخش می‌کند و پیچیدگی را اضافه می‌کند.
صاحب آدرس برای مطالبه پرداخت خود از کلید ویژه ای استفاده می‌کند که مربوط به آدرس مخفیانه است. این مانند یک کد مخفی است که آدرس را باز می‌کند و به او امکان دسترسی به وجوه را می‌دهد.
در همین حال، حریم خصوصی او دست نخورده باقی می‌ماند و حتی دوستش آدرس عمومی واقعی خود را می‌داند.
Monero از آدرس های مخفی برای اطمینان از حفظ حریم خصوصی آدرس های عمومی کاربران استفاده می‌کند. پروژه دیگری که از این پروتکل استفاده می‌کند Particl است، یک پلتفرم برنامه غیرمتمرکز طرفدار آزادی.
7. رمزگذاری همومورفیک
رمزگذاری همومورفیک یک روش رمزنگاری است که استفاده از داده های رمزگذاری شده را برای انجام محاسبات بدون رمزگشایی داده ها امکان پذیر می‌کند. در بلاکچین، عملیات روی داده های رمزگذاری شده تراکنش را تسهیل می‌کند و حریم خصوصی را در طول فرآیند حفظ می‌کند.
فرض کنید بابک می‌خواهد یک عدد را مخفی نگه دارد در حالی که به آرمین اجازه می‌دهد بدون دیدن عدد، محاسباتی را با آن انجام دهد. او شماره مخفی را رمزگذاری می‌کند و آن را به یک کد ویژه قفل شده تبدیل می‌کند که فقط آرمین می تواند آن را باز کند. آرمین کد را می‌گیرد و بدون نیاز به دانستن شماره اصلی، محاسبات را روی آن انجام می‌دهد.
وقتی کارش تمام شد، نتیجه را برای بابک می‌فرستد، او سپس از کلید رمزگذاری خود برای رمزگشایی نتیجه و تبدیل آن به قالب شماره مخفی اصلی استفاده می‌کند. او اکنون پاسخ را دارد، با این حال آرمین بدون دانستن عدد اصلی محاسبات را انجام داده است.
برای توسعه Zether، یک مکانیسم پرداخت محرمانه و ناشناس برای بلاکچین ها توسط گروه کریپتو دانشگاه استنفورد، از رمزگذاری همومورفیک استفاده شد. آنچه مانع از پذیرش گسترده آن می شود کندی، ناکارآمدی و نیازهای ذخیره سازی بالا است.
حریم خصوصی تراکنش های رمزنگاری خود را افزایش دهید
در حالی که بلاکچین ها سطح بالاتری از حریم خصوصی را به کاربران ارائه می‌دهند، بسیاری از آنها فقط ناشناس بودن شبه را ارائه می‌دهند. تا زمانی که بتوان یک آدرس عمومی را به شما ردیابی کرد، هویت شما کاملاً پنهان نیست.
بنابراین، اگر می‌خواهید سطح حریم خصوصی روی زنجیره را بهبود ببخشید، از فناوری های بلاکچین استفاده کنید که از پروتکل های حفظ حریم خصوصی مانند موارد بالا استفاده می‌کنند.
