بازی‌های تیراندازی اول‌شخص همواره این توانایی را داشته‌اند که بازیکن را به جهان‌هایی متفاوت ببرند و در موقعیت‌هایی قرار دهند که شاید در دنیای واقعی هرگز تجربه نکند. اگرچه اواخر دهه‌ی ۲۰۰۰ و اوایل دهه‌ی ۲۰۱۰ را می‌توان دوران طلایی این سبک دانست، با عناوینی مانند Call of Duty: Modern Warfare، Black Ops، Crysis و Battlefield 3، اما در دهه‌ی اخیر شاهد تغییر چشمگیری در مسیر این بازی ها بوده‌ایم. در این پست از اول نیوز به نقد و بررسی بازی Battlefield 6 می پردازیم.
نقد و بررسی بازی Battlefield 6
در سال‌های گذشته، بسیاری از استودیوها از داستان‌های تک‌نفره فاصله گرفتند و تمرکز خود را بر بخش چندنفره گذاشتند. این روند تا جایی پیش رفت که نسخه‌ی سال ۲۰۲۱، یعنی Battlefield 2042، کاملاً فاقد بخش داستانی بود. برای بسیاری از طرفداران قدیمی، از جمله خود من که با مأموریت‌هایی مانند «All Ghillied Up»، «No Russian» و «Takedown» بزرگ شده‌ایم، نبود این بخش مانند از دست دادن روح بازی بود. مشکلات فنی و باگ‌های متعدد آن نسخه نیز اوضاع را بدتر کرد تا جایی که DICE ناچار شد دوباره به طراحی بنیادین بازی بازگردد.
اما اکنون در اواخر سال ۲۰۲۵، نسخه‌ی جدید یعنی Battlefield 6 بازگشته است — با کمپین داستانی تازه و مجموعه‌ای از حالت‌های چندنفره‌ی متنوع.
از آنجا که Call of Duty: Black Ops 7 نیز به‌زودی منتشر می‌شود، هدف این نقد آن است که ببینیم آیا باید بلافاصله Battlefield 6 را بخرید یا منتظر عنوان اکتیویژن بمانید.
بخش داستانی (Single Player)
متأسفانه باید گفت که طول کمپین داستانی Battlefield 6 تنها حدود ۶ تا ۷ ساعت است. هرچند همین بازگشت به‌خودی‌خود پیشرفتی نسبت به حذف کامل آن در نسخه‌ی قبل محسوب می‌شود، اما کوتاهی آن باعث می‌شود احساس کنید هنوز جای خالی زیادی وجود دارد. اگر جزو آن دسته بازیکنانی هستید که به‌خاطر بخش تک‌نفره قصد خرید بازی را دارید، پرداخت هزینه‌ی کامل برای چنین مدت کوتاهی منطقی نیست.
با اینکه بازی سعی دارد حس و حال سری Modern Warfare و کمپین‌های کلاسیک Battlefield را بازآفرینی کند، نتیجه بیشتر شبیه یک تلاش نیمه‌تمام است. همه‌ی عناصر لازم مانند صحنه‌های پرهیجان، تیراندازی‌های نفس‌گیر و موقعیت‌های مرگ‌و‌زندگی وجود دارد، اما روایت داستان عمق لازم را ندارد.
داستان بدون اسپویل
در سال ۲۰۲۷، خروج نیروهای ناتو از گرجستان به درگیری خونینی منجر می‌شود. گروهبان آمریکایی «دیلن مورفی» و گروهش در کمین سازمان نظامی خصوصی «Pax Armata» گرفتار می‌شوند. این گروه با ترور رهبران ناتو قدرت می‌گیرد و مورفی به تیم تازه‌ای به‌نام Dagger 1-3 (به رهبری CIA) می‌پیوندد تا در مأموریت‌هایی در جبل‌الطارق، قاهره و نیویورک، توطئه‌ی «الکساندر کینکید» – عامل شورشی – را برای حمله به رهبران جهانی کشف کند.
کوتاهی کمپین باعث شده روایت آن ریتمی سریع و قابل‌درک داشته باشد، بدون پیچش‌های بی‌مورد. در مجموع، بخش تک‌نفره می‌توانست طولانی‌تر و پرمحتواتر باشد، اما همین بازگشت آن را می‌توان گامی مثبت دانست. احتمالاً انگیزه‌ی زیادی برای تکرار مجدد آن وجود نخواهد داشت.
گیم‌پلی و حالت‌های چندنفره
در بخش گیم‌پلی، بازی درخشان ظاهر می‌شود. نخست باید گفت که سیستم کلاس‌ها (Classes) که در نسخه‌ی قبلی حذف شده بود، بازگشته است. چهار کلاس اصلی شامل Assault، Engineer، Support و Recon در اختیار بازیکنان قرار دارد.
هر کلاس سلاح‌ها و تجهیزات خاص خود را دارد، اما برخلاف گذشته، این‌بار محدودیتی در انتخاب سلاح‌ها وجود ندارد و بازیکنان آزادند هر سلاحی را برگزینند. اگرچه این تغییر بحث‌برانگیز بوده، اما به‌نظر من نه‌تنها به گیم‌پلی لطمه نزده بلکه آزادی عمل بیشتری به بازیکن می‌دهد.
یکی از نقاط قوت بازی، مکانیک تخریب محیط (Environmental Destruction) است. فرو ریختن ساختمان‌ها یا انفجارهای گسترده، حس پویایی و غیرقابل‌پیش‌بینی بودن را به نبردها می‌افزاید — گاهی آزاردهنده، اما در اغلب مواقع فوق‌العاده هیجان‌انگیز.
حالت‌های بازی
-
Conquest: دو تیم ۳۲ نفره برای تصرف چندین پرچم در نقشه مبارزه می‌کنند. تیمی که امتیازش به صفر برسد، بازنده است. حالت محبوب و پرهیجان با نبردهای وسیع.
-
Breakthrough: یک تیم مهاجم و دیگری مدافع است. مهاجمان باید از بخش‌های مختلف نقشه عبور کنند و به پایگاه دشمن برسند. در صورت اتمام زمان، مدافعان برنده می‌شوند.
-
Rush: مشابه حالت قبل، اما با تمرکز بر بمب‌گذاری در پایگاه‌های M-COM. هر دو طرف باید حمله یا دفاع مؤثر داشته باشند.
-
Domination: نبردی کوچک‌تر با دو تیم ۸ نفره برای تصرف سه پرچم. تیمی که زودتر به ۲۰۰ امتیاز برسد، پیروز است.
-
King of the Hill: در نقشه‌ای کوچک، بازیکنان باید یک نقطه‌ی مرکزی را حفظ کنند. اولین تیمی که به ۲۵۰ امتیاز برسد، برنده است.
گرافیک و صدا
سری Battlefield همیشه از نظر بصری درخشان بوده و نسخه‌ی ششم نیز از این قاعده مستثنی نیست. بر روی کنسول PS5 بازی با عملکردی روان و گرافیکی خیره‌کننده اجرا می‌شود. دو حالت «Balanced» (کیفیت بالاتر تصویری) و «Performance» (نرخ فریم تا ۱۲۰ هرتز) در دسترس است.
در بخش چندنفره، حالت Performance برای واکنش سریع‌تر مناسب‌تر است، در حالی که در کمپین تک‌نفره، حالت Balanced جلوه‌ای چشم‌نواز ارائه می‌دهد.
صداگذاری نیز در سطح بالایی قرار دارد. صدای انفجارها، تیراندازی‌ها و محیط، حس حضور در میدان نبرد را کاملاً القا می‌کند و تنظیمات متنوعی برای هماهنگی با تجهیزات صوتی بازیکن وجود دارد.
جمع‌بندی
Battlefield 6 بدون شک یکی از بهترین بازی‌های تیراندازی اول‌شخص چند سال اخیر است. بازگشت کلاس‌ها، تنوع نقشه‌ها، تخریب‌های چشمگیر و حالت‌های متنوع چندنفره باعث شده تجربه‌ای هیجان‌انگیز و سرگرم‌کننده ارائه شود. هرچند بخش تک‌نفره کوتاه و نه‌چندان عمیق است و کنترل وسایل نقلیه هنوز جای پیشرفت دارد، اما بازی در مجموع موفق عمل می‌کند.
و حالا پرسش اصلی:
آیا باید Battlefield 6 را پیش از انتشار Black Ops 7 بخرید؟
پاسخ کوتاه: قطعاً بله. این بازی ارزش خرید را دارد و تجربه‌ای ارائه می‌دهد که مدت‌ها منتظرش بودیم. به‌نظر می‌رسد رقابت میان دو غول سبک شوتر دوباره به اوج بازگشته است.
امتیاز نهایی منتقد: ۸.۵ از ۱۰
نکات مثبت:
-
محیط‌های تخریب‌پذیر چشمگیر
-
گرافیک فوق‌العاده
-
حالت‌های چندنفره‌ی متنوع
نکات منفی:
-
کمپین کوتاه و نسبتاً سطحی
مشخصات بازی:
-
توسعه‌دهندگان: Battlefield Studios، DICE، Criterion Software، Motive Studio، Digital Illusions CE Los Angeles
-
ناشر: Electronic Arts
-
پلتفرم‌ها: PlayStation 5، Xbox Series X/S، Microsoft Windows، GeForce Now
