« Missing » دقیقاً دنباله‌ای بر «جستجو» نیست، بلکه قسمت دیگری از دنیای سینمایی در حال رشد جستجوگر است. این یک اشاره کوتاه به رمز و راز در فیلم موفق سال 2018 در طول مونتاژ اولیه و نفس گیر دارد، بخشی از ادغام مناظر و صداها که ما را از همان ابتدا در معرض خطر قرار می دهد. بررسی فیلم گم شده را در ادامه بخوانید.
در حالی که «جستجو» درباره پدری بود که به دنبال دخترش کاملاً در محدوده صفحه نمایش – لپ‌تاپ، تلفن همراه، فیلم‌های نظارتی – «گمشده» دختری را پیدا می‌کند که از طریق همان ساختار روایی به دنبال مادرش می‌گردد. با این حال، دوبار گرفتن رعد و برق در یک بطری تقریبا غیرممکن است، و « Missing » فاقد تازگی قبلی هیجان‌انگیز هوشمندانه‌اش است. «جستجو» ممکن است مانند یک حیله به نظر برسد، اما به این دلیل کارساز بود که در چارچوب پیش فرض نگران‌کننده‌اش قابل ارتباط بود. از آنجایی که شخصیت جان چو ناامیدانه به دنبال سرنخ هایی از محل اختفای دخترش با بررسی فعالیت های آنلاین او است، ما به خودمان در میان مخاطبان می گوییم که برای دنبال کردن این مراحل منطقی همان ذهنیت را خواهیم داشت. چو در این نقش فوق‌العاده بود، که تقریباً تمام مدت چهره‌اش را از نزدیک نشان می‌داد. جایی برای پنهان شدن وجود نداشت و هر بارقه‌ای از ترس و امید را با تفاوت‌های ظریف آشکار می‌کرد.
فیلم جدید دوتایی نویسندگی/کارگردانی نیک جانسون و ویل مریک، بر اساس داستانی از تیم اصلی «جستجو» متشکل از آنیش چاگانتی و سو اوهانیان، دقیقاً همین رویکرد را دارد. این اثر داستانی چشمگیر را به نمایش می گذارد، اما شامل چند پیچ و تاب بیش از حد می شود، که در نهایت آن را از بسیاری از واقع گرایی که آن را برای مدت طولانی جذاب می کند، از بین می برد. اما « Missing » از بسیاری جهات نیز جذاب تر است، زیرا شخصیتی که در جلو و مرکز قرار دارد، یک دختر 18 ساله دبیرستانی است که در تمام زندگی خود با این نوع فناوری ارتباط برقرار کرده است، نه یک پدر میانسال که در حال پیشبرد آن است.
Storm Reid’s June یک برنامه چند کاره استاد، جادوگر شبکه جهانی وب است. مثل تماشای لیدیا تار است که فیلارمونیک برلین را رهبری می کند، فقط با FaceTime و Venmo و Spotify. حتی قبل از اینکه مادر بیوه اش، گریس (نیا لانگ دوست داشتنی) با دوست پسر جدیدش، کوین (کن لیونگ)، ما چیزهای زیادی در مورد نحوه گذراندن روزهای جون به سادگی با تماشای پرش او بین برگه ها و ضربه زدن به صفحه کلیدش می آموزیم. او مرتباً دوربین را روی رایانه‌اش می‌گذارد و به ما اجازه می‌دهد تا نگاهی به داخل اتاق خوابش و نحوه تعامل او با مردم IRL داشته باشیم. رید حضور دوست‌داشتنی و جذابی در صفحه نمایش دارد و او به سرعت متوجه می‌شود که ژوئن هم باهوش است و هم هوشمند.
اما هنگامی که گریس و کوین طبق برنامه در LAX حاضر نشدند – که ما همچنین می بینیم زیرا ژوئن تلفن همراه خود را طوری تنظیم کرده است که از لحظه استقبال از آنها در هنگام تحویل چمدان عکس بگیرد – غریزه و سال ها تجربه آنلاین او واقعاً به کار می افتد. وحشت فزاینده او را در حالی که تلاش می کند با کارمند پذیرش در هتل کارتاژنا که فقط اسپانیایی صحبت می کند، ارتباط برقرار کند، احساس می کنیم. اما او یک حل‌ال مشکل مدبر است، او متوجه می‌شود که می‌تواند از راه دور با نقشه‌های گوگل و کمک یک دونده استخدامی به سبک Taskrabbit به نام جاوی (Joaquim de Almeida، که گرما و شوخ طبعی را به این سناریوی پر تعلیق می‌آورد) در این شهر حرکت کند.
با هر رمز عبور جدیدی که می شکند، وب سایتی که بازدید می کند و ایمیلی که می خواند، ژوئن سوالات بیشتری نسبت به پاسخ هایش ایجاد می کند، و « Missing » باعث می شود بارها و بارها این شخصیت ها را زیر سوال ببریم. حدس زدن آنچه واقعاً اینجا می‌گذرد بسیار سرگرم‌کننده است، اما وقتی ناپدید شدن گریس به یک خبر ملی تبدیل می‌شود، واضح است که جانسون و مریک در مورد ماهیت احمقانه غرق شدن در تراژدی چیزی برای گفتن دارند. یکی از راه‌های اصلی « Missing » از «جستجو»، روشی است که پادکست‌ها و TikTokers را در تجزیه و تحلیل جزئیات کوچک پرونده، شکل‌دهی عقاید بی‌اساس و انتشار تئوری‌های توطئه برای شهرت و سود خود نشان می‌دهد. در عین حال سرگرم کننده و ناامید کننده است. کارگردانان همچنین به طور موثر از ویدیوی امنیتی حلقه استفاده می کنند، که در زمان اکران فیلم اول چندان رایج نبود، به عنوان منبع تنش. ما آنقدر می بینیم که بدانیم چیزهای بیشتری وجود دارد که نمی توانیم ببینیم.
اما اگر «M3GAN» به طرز دلچسبی یک داستان هشداردهنده درباره خطرات اتکای بیش از حد به فناوری بود، « Missing » در نهایت به جشنی از امکانات آن تبدیل می‌شود. همچنین یادآوری خوبی است که همه ما باید از گذرواژه‌هایی استفاده کنیم که نام سگ‌های دوران کودکی و تولد بچه‌هایمان را شامل نمی‌شود.
