چندین تفاوت بین این دو نوع USB رایج وجود دارد. پورت های USB-A در همه جا در دستگاه های الکترونیکی و تجهیزات کامپیوتری وجود دارند. اما USB Type C در چه مواردی قرار می گیرد؟ در این مقاله به بررسی تفاوت USB A و USB C و مقایسه آن ها می پردازیم.
تفاوت USB A و USB C
بررسی USB A ( تایپ Type – A)
USB نوع A کانکتور USB اصلی است که به راحتی با شکل مستطیلی مسطح آن قابل شناسایی است. پورت های USB-A که از نظر طراحی نمی توان به صورت پشت و رو از آن استفاده کرد، تقریباً در هر دستگاه کامپیوتر مانندی از جمله لپ تاپ، تلویزیون های هوشمند، کنسول های بازی ویدیویی و پخش‌کننده های DVD/Blu-ray یافت می‌شوند.
بررسی USB C ( تایپ Type – C)
USB نوع C که در سال 2014 عرضه شد، برای رفع مشکلات رایج USB-A طراحی شده است. امروزه بسیاری از دستگاه های قلمی و باریک و سبک وزن، پورت های باریک USB-C را در طراحی خود ادغام کرده اند. به لطف پورت باریک USB-C، تولیدکنندگان می توانند محصولات الکترونیکی نازک تری طراحی کنند. پورت های USB-C به تدریج به دستگاه های بیشتری اضافه می شوند و هدف آنها این است که در نهایت جایگزین پورت های USB-A سنتی شوند.
تفاوت بین USB-A و USB-C
اکنون که شناخت کلی از USB-A و USB-C داریم، بیایید تفاوت های اصلی این دو را مورد بحث قرار دهیم.
قابلیت جدید استفاده دو طرفه و طراحی باریک تر
اتصال غیر جذاب و بد شکل USB-A با طراحی USB-C که باعث می شود در فضا صرفه جویی شود، آپدیت شد و به این ترتیب به دستگاه های الکترونیکی اجازه می دهد باریک تر از همیشه طراحی شوند.
جدای از اصلاحات و تغییرات ظاهری واضح، پورت های USB-C اکنون بدون توجه به جهتی که کانکتور را وارد می کنید، کانکتورهای USB-C را در خود جای می دهند. این آپدیت بزرگ به دلیل قرارگیری پین متقارن در پایین و بالای کانکتور USB-C است.
پشتیبانی از استانداردهای USB
جدیدترین استاندارد USB 4.0 به کانکتورهای USB-C نیاز دارد و دیگر USB-A را کنار می گذارد. USB 4.0 علاوه بر پشتیبانی از USB Power Delivery (USB PD) دارای پتانسیل نرخ انتقال داده 40 گیگابیت در ثانیه ای است که امکان توزیع برق دو طرفه تا 100 وات را فراهم می کند (برای تأمین انرژی دستگاه های الکترونیکی بزرگ از لپ تاپ گرفته تا برخی پرینترها کافی است).
در نتیجه به طور قابل توجهی قدرتمندتر از جدیدترین استاندارد، یعنی USB 3.1 است که حداکثر سرعت انتقال داده 10 گیگابیت بر ثانیه را دارد.
پشتیبانی از حالت های جایگزین
ویژگی حالت جایگزین USB-C به پورت های USB-C اجازه می دهد تا طیف گسترده تری از پروتکل های داده را در خود جای دهند. با این حال، این پشتیبانی به صلاح دید سازنده سخت افزار بستگی دارد تا اگر خواست آن را در دستگاه الکترونیکی خود ادغام کند.
حالت های جایگزینی که می توانند به یک تک پورت USB-C تبدیل شوند عبارتند از Thunderbolt، DisplayPort، HDMI، Mobile High-Definition Link و VirtualLink.
با ادغام همه این اتصالات در یک تک پورت USB-C، حالت های جایگزین به دستگاه های الکترونیکی اجازه می دهند باریکتر از قبل طراحی شوند. تنها چیزی که نیاز دارید آداپتور مناسب برای دسترسی به ویژگی حالت جایگزین مورد نظر شما از پورت USB-C است.
USB-A از حالت جایگزین پشتیبانی نمی کند.
سازگاری با نسخه قبل
USB-A و USB-C هر دو به گونه ای طراحی شده اند که نسخه جدیدشان با دستگاهی که به نسخه قدیمی آنها وصل شده است، سازگار باشند.
به عنوان مثال، یک کانکتور USB-A 3.0 (که با دریچه پلاستیکی آبی استاندارد آن شناخته می شود.) با سرعت پورت USB اجرا می شود، از جمله USB 2.0 و USB 1.1. به طور مشابه، یک کانکتور USB-C 3.2 نیز با استانداردهای قبلی پورت های USB-C سازگار است.
از آنجا که نمی توانید کانکتور USB-C کوچک خود را به یکی از پورت های USB-A بزرگتر وصل کنید، یک آداپتور یا هاب با کانکتورها و پورت های مربوطه مشکل شما را حل می کند.
نگاهی آینده نگرانه به USB-C
بیش از 700 شرکت فعال در حیطه ی فناوری از جمله اپل، گوگل، اینتل و مایکروسافت در طراحی اولیه و به کارگیری USB-C با یکدیگر همکاری کردند. USB-C فراگیر و همگانی است و قطعا این تکنولوژی در همین جا به پایان نخواهد رسید.
با این حال، هنوز دستگاه های قدیمی بسیاری وجود دارند که به اتصال USB-A نیاز دارند. در حال حاضر، USB-A همچنان در کنار USB-C در دستگاه های الکترونیکی وجود خواهد داشت تا با مشکلات سازگاری مقابله کند.
با کاهش استفاده از این دستگاه های قدیمی، می توان انتظار داشت که استفاده از USB-C فراگیرتر شود و به نوع غالب تبدیل شود.
منبع: makeuseof
