مقایسه لنزهای زوم و لنزهای پرایم

پس از اتمام لنز کیت، باید بین لنز پرایم و لنز زوم تصمیم بگیرید. اما دقیقاً چه تفاوتی وجود دارد؟ کدام یک برای شما بهتر است؟ در این خبر به مقایسه لنزهای زوم و لنزهای پرایم می پردازیم.

اگر صاحب یک دوربین DSLR یا بدون آینه هستید، احتمال زیادی وجود دارد که با لنز کیت، یک لنز زوم سطح پایه که محبوب‌ترین فواصل کانونی، از زاویه باز تا تله فوتو telephoto متوسط را پوشش می‌دهد، عرضه شود.

اما اگر می‌خواهید بیشترین بهره را از دوربین خود ببرید، باید در برخی مواقع از لنز کیت دور شوید. پس از آن است که با استدلال هایی به نفع لنزهای پرایم در مقابل لنزهای زوم روبرو خواهید شد.

اما این لنزها دقیقا چیست؟ و آیا یکی بهتر از دیگری است یا باید برای هر دو در کیف خود جا پیدا کنید؟ بیا یک نگاهی بیندازیم.

لنز Prime پرایم چیست؟

لنز پرایم عدسی با فاصله کانونی ثابت است. آنها تمایل دارند عناصر لنز کمتری داشته باشند، بنابراین اغلب کوچکتر و ساده تر ساخته می شوند.

با این حال، از آنجایی که آنها برای یک فاصله کانونی بهینه شده‌اند، از کیفیت بالاتری نسبت به زوم‌های معادل قیمت برخوردار هستند و وضوح گوشه به گوشه دارند.

آنها همچنین دارای حداکثر دیافراگم بزرگتر از لنزهای زوم هستند، که آنها را برای استفاده در شرایط کم نور و همچنین عکسبرداری با عمق میدان کم برای جدا کردن سوژه از پس زمینه بهتر می کند.

لنزهای پرایم تمام فواصل کانونی اصلی را که ممکن است یک عکاس ماهر به آن نیاز داشته باشد پوشش می دهد. این محدوده از ultra-wide فوق عریض (حدود 10 میلی متر)، تا “normal عادی” با میدان دید مشابه با چشم انسان (حدود 35-50 میلی متر در 35 میلی متر معادل)، تا لنزهای telephoto تله فوتو 500 میلی متر یا بیشتر است.

بسیاری از کاربران اصلی فاصله کانونی مورد علاقه ای دارند که اغلب در آن عکس می گیرند. اما اگر می‌خواهید پوشش کامل داشته باشید برای توانایی عکاسی از معماری، خیابان و حیات وحش – باید بیش از یک لنز با خود داشته باشید و در حین حرکت آنها را تعویض کنید.

لنز Zoom زوم چیست؟

لنزهای زوم طیف وسیعی از فواصل کانونی را پوشش می دهند و به دلیل راحتی که ارائه می دهند محبوب هستند. طراحی آنها پیچیده تر از پرایم است و برای دستیابی به سطوح مختلف زوم (بزرگنمایی) به قطعات متحرک زیادی نیاز دارند. (هر یک از عناصر لنز باید از نظر فیزیکی از یکدیگر نزدیکتر یا دورتر شوند که زوم می کنند.)

به طور کلی، عناصر بیشتر نشان دهنده لنز زوم برتر است. با این حال، از آنجایی که لنز را نمی توان برای فاصله کانونی خاصی بهینه کرد، اغلب متوجه می شوید که دارای یک “sweet spot نقطه خوشایند” است که در ترکیب خاصی از طول و دیافراگم بهترین عملکرد را دارد.

غیرعادی نیست که وضوح در انتهای طول زوم، به خصوص در گوشه ها، کمی کاهش یابد. لنزهای زوم نیز تمایل دارند بزرگتر از پرایم باشند و حداکثر دیافراگم کوچکتری دارند. دیافراگم نیز معمولاً ثابت نیست، بنابراین با زوم (بزرگنمایی) کوچکتر می شود.

یکی از ویژگی هایی که زوم ها دارند و اغلب در پرایم ها وجود ندارد، لرزشگیر اپتیکال تصویر (OIS یا IS) است. این به شما امکان می‌دهد بدون اینکه لرزش دوربین بر عکس‌هایتان تأثیر بگذارد، با سرعت‌های shutter شاتر پایین‌تر عکاسی کنید. این یک ویژگی مهم در فواصل کانونی بیشتر است.

چه زمانی باید یکی را بر دیگری ترجیح داد(انتخاب کنید)؟

با توجه به توضیحات بالا، می‌توان نتیجه گرفت که لنزهای پرایم برای کیفیت و زوم برای راحتی هستند و تا حدی این درست است.

محبوبیت دوربین‌های سوپرزوم، که دارای یک لنز هستند که از عرض 18 میلی‌متر در حسگر کراپ به 200 میلی‌متر یا بیشتر می‌رسد، نشان می‌دهد که در حالی که مردم کیفیت تصویر یک دوربین لنز قابل تعویض را می‌خواهند، بسیاری ترجیح می‌دهند در صورت امکان، لنز را عوض نکنند.

اگر در موقعیت هایی عکاسی می کنید که زمان تعویض لنز را ندارید، زوم نیز ضروری است،مانند ورزش‌ها یا در محیط‌های خشن که نمی‌خواهید با برداشتن لنز، سنسور و سایر قسمت‌های داخلی دوربین را در معرض عناصر قرار دهید.

و چند عامل خاص دیگر وجود دارد که باید در نظر بگیرید.

Low Light نور کم

پرایم‌ها همیشه دیافراگم بزرگ‌تری نسبت به لنزهای زوم ندارند، اگرچه همانطور که خواهیم دید، زوم‌هایی با دیافراگم بزرگ‌تر بسیار بزرگ‌تر و گران‌تر هستند (و در نتیجه خریدشان گران‌تر است).

برای لنزهای درجه یک مصرف کننده، پرایم ها دارای حداکثر دیافراگم بزرگ تری هستند که آنها را برای عکاسی در نور کم بسیار بهتر می کند.

به عنوان مثال، یک لنز کیت رایج در دوربین‌های DSLR Canon Canon EF-S 18-55mm f/3.5-5.6 است. در 50 میلی متر حداکثر دیافراگم f/5.6 است. این سه و یک سوم stop استاپ کندتر از مدل اولیه 50 میلی‌متری Canon’s کانن، EF 50 میلی‌متری f/1.8 است. این برابر با حدود ده برابر نور است.

در واقع، این بدان معنی است که اگر با لنز زوم با ISO 3200 با نویز بالقوه عکس می گرفتید،اگر از پرایم استفاده می‌کردید، می‌توانید دقیقاً همان عکس را با همان سرعت شاتر با ISO 400 بسیار تمیزتر بگیرید.

یا به جای عکاسی با سرعت شاتر 1/20 ثانیه با لنز زوم، خطر لرزش دوربین بسیار کمتر خواهد بود اگر در عوض با لنز پرایم 1/200 ثانیه عکاسی کنید.

برای عکس‌هایی در نور کم، پرایم‌های خیلی دور گزینه بهتری هستند.

Bokeh (Background Blur) بوکه (تاری پس‌زمینه)

جنبه دیگر دیافراگم بزرگتر – که اغلب لنز سریع نامیده می شود – کنترل بیشتری است که با عمق میدان به شما می دهد.

دیافراگم باز، مانند f/2.8 یا بیشتر، عمق میدان بسیار کم‌تری و bokeh بوکه خوبی به شما می‌دهد – پس‌زمینه کرمی و خارج از فوکوس که در مقابل سوژه‌ای کاملاً تیز(شدید،) تضاد دارد.

با استفاده از یک لنز زوم کندتر از مناطق فوکوس خارج خواهید شد، به خصوص اگر زوم بسیار طولانی باشد،اما چیزی شبیه به همان اثری که می توانید با یک پرایم سریع به دست آورید، ایجاد نمی کند.

Creative Options گزینه های خلاقانه

یکی دیگر از ملاحظات در مقایسه بین پرایم و زوم این است که چگونه بر خلاقیت شما تأثیر می گذارند.

به عنوان مثال، اغلب توصیه می شود که هر کسی که می خواهد مهارت های ترکیب بندی خود را بهبود بخشد، باید با یک لنز پرایم عکاسی کند. محدودیت‌های انجام این کار شما را مجبور می‌کند با دقت بیشتری در مورد نحوه کادربندی عکس‌های خود فکر کنید.

اگر بتوانید کل برج ایفل را به سادگی با زوم (بزرگنمایی) در کادر خود جای دهید، احتمالاً همان عکسی را می گیرید که میلیون ها نفر دیگر قبلاً گرفته اند:

اما اگر در میدان دید ارائه شده توسط لنز پرایم شما قرار نمی گیرد، می توانید “با پاهای خود زوم کنید” یا به دنبال زاویه کاملا متفاوتی برای عکاسی باشید:

Price vs. Quality قیمت در مقابل کیفیت

در حالی که تا کنون در مورد لنزهای زوم بحث می کنیم، ما بیشتر به لنزهای سطح مصرف کننده اشاره کرده ایم.

زوم ها همیشه کندتر و با کیفیت پایین تر نیستند. اما اگر چیزی می‌خواهید که دیافراگم بزرگی معادل دیافراگم لنز پرایم داشته باشد – در حالی که کیفیت بالا و وضوح در تمام فواصل کانونی دارد – باید هزینه آن را بپردازید.

لنزی مانند Nikon 17-55mm f/2.8 تقریباً همان فاصله کانونی یک کیت زوم را پوشش می‌دهد، اما دارای حداکثر دیافراگم نزدیک‌تر به چیزی است که از دوربین اصلی prime دریافت می‌کنید.

قیمت آن حدود 1500 دلار است. سایر زوم‌های سریع در طول‌های طولانی‌تر می‌توانند چندین هزار دلار هزینه داشته باشند و کاملاً حرفه‌ای هستند.

How to Build Your Lens Collection چگونه مجموعه لنز خود را بسازیم

وقتی مجموعه لنزهای خود را کنار هم می‌چینید، لزوماً نیازی نیست که به prime یا zoom بچسبید. در واقع، برای بسیاری از کاربران این ایده بدی خواهد بود.

می‌توانید از Lightroom یا هر نرم‌افزار سازمان‌دهی تصویر دیگری که به شما امکان می‌دهد عکس‌های خود را بر اساس داده‌های EXIF تعبیه‌شده فیلتر کنید، استفاده کنید تا به شما بگوید از کدام فاصله کانونی بیشتر استفاده می‌کنید. اگر از چیزهای خاصی عکاسی می کنید، ممکن است بخواهید مجموعه لنزهای خود را مطابق با آن تنظیم کنید.

برای بیشتر مصارف عمومی، شما تا حد امکان دامنه لنزهای خود را می خواهید.

مجموعه لنز سه پرایم کلاسیک دارای چیزی عریض، معمولی و بلند است. به عنوان مثال، یکی از این مجموعه ها لنز 28 میلی متری، لنز 50 میلی متری، و لنز 85 میلی متری به صورت فول فریم (حدود 18 میلی متر، 35 میلی متر و 55 میلی متر برای سنسورهای برش) است. این یک نقطه شروع خوب است و شما را قادر می سازد تا مجموعه خود را در صورت نیاز افزایش دهید.

اکثر سازندگان یک مجموعه اصلی زوم دو لنز، متشکل از کیت 18-55 میلی متر و چیزی در منطقه 55-200 میلی متر با ساختار و عملکرد مشابه ارائه می دهند. اینها پوشش بسیار خوبی را ارائه می دهند و معمولاً گزینه های میان رده برای کسانی که کیفیت بهتری می خواهند وجود دارد.

باز هم، نیازی نیست که فقط به prime یا zoom بچسبید.

در حالت ایده آل، فاصله کانونی را زیاد دوبرابر نمی کنید، اما می توانید مجموعه دو زوم را با یک پرایم سریع در طول دلخواه خود (مانند 35 میلی متر f/1.8) افزایش دهید. یا در تنظیمات سه پرایم، می‌توانید پرایم عریض را با زوم گسترده (حدود 10 تا 24 میلی‌متر در سنسور برش) جایگزین کنید.

لنزهای زوم در طول‌های بسیار طولانی (و تا حدی در طول‌های بسیار بسیار گسترده) مطمئن‌تر هستند. از سوی دیگر، نمی‌توانید با پرایم با کیفیت در طول‌های معمولی و پرتره اشتباه کنید.

این واقعاً به نیازهای شما بستگی دارد

مسئله لنزهای پرایم در مقابل لنزهای زوم به انتخاب یکی یا دیگری خلاصه نمی شود. دلایل خوبی برای استفاده از هر دو وجود دارد.

یک لنز پرایم اغلب ارزان‌تر، کوچک‌تر، با کیفیت‌تر و در نور کم بهتر است. برای استفاده خلاقانه تر، پرتره و عکاسی خیابانی ایده آل است. لنز زوم برای مواقعی که نیاز دارید سریع عکس بگیرید، انعطاف پذیرتر، راحت تر و بهتر است. زوم ها به ویژه برای عکاسی از حیات وحش و مناظر خوب هستند.

منبع : makeuseof

امتیاز این مطلب