احتمالاً چند بازی استراتژیک زمان واقعی را دیده یا بازی کرده اید. این ژانر از محبوب ترین ژانر هاست. اما دقیقاً چه چیزی یک بازی RTS را می سازد؟ بیائید بررسی کنیم.
ژانر استراتژی زمان واقعی (RTS) زمانی در صدر صنعت بازی های ویدیویی قرار داشت. در دوران طلایی خود، در این ژانر چندین بازی بسیار محبوب تولید شد که پیروان زیادی را به خود جلب کرد و به تثبیت میراث در بین بازی های جنگ استراتژیک تا به امروز کمک کرد.
اما دقیقاً یک بازی RTS چیست؟
بیایید این، ژانر و برخی از برجسته ترین عناوین آن را بررسی کنیم.
بر خلاف رویکرد نوبتی اکثر بازی های استراتژیک، مشخصه بازی های استراتژی زمان واقعی با نحوه پیشرفت بازیکنان به طور همزمان در بازی مشخص میشود. مکانیک های آسان آنها، مانند مدیریت منابع و واحد، همراه با رویکرد زمان واقعی آنها، قابلیت پخش مجدد عالی را ایجاد میکند و این ژانر را به یک سبک مورد علاقه برای گیمرها تبدیل میکند.
ایده پشت بازی های RTS نسبتاً ساده است. بازی بر روی یک نقشه اتفاق می افتد که در آن دو یا چند بازیکن در مقابل یکدیگر قرار می گیرند. برای پیشرفت در بازی، بازیکنان باید منابع، واحدهای نظامی و غیرنظامی، ساخت و ساز ساختمان، تحقیقات فناوری جدید و دیپلماسی را مدیریت کنند.
همچنین، برخلاف بازی های استراتژی بزرگ که بر دیپلماسی تأکید میکنند و در عین حال نبردهای نظامی را به عنوان ارزش های انتزاعی نشان میدهند، بازی های RTS عمدتاً دیپلماسی را کاهش میدهند و تمرکز بیشتر بر اقدامات نظامی را انتخاب میکنند. علاوه بر این، در زمان واقعی، به نفع درگیری های پر از اکشن و گیمپلی سریع انجام میشود.
مکانیک های اصلی گیم پلی بازی های استراتژی زمان واقعی مانند هر ژانر دیگر بازی های ویدیویی، تعدادی مکانیک های گیم پلی وجود دارند که بسیار نزدیک به استراتژی زمان واقعی (یا حتی هسته اصلی) هستند. این شامل:
مدیریت منابع در بازی های استراتژی زمان واقعی
مدیریت منابع بخش بزرگی از سبک RTS است. منابع عمدتاً یا در سراسر دنیای بازی توزیع شده اند یا توسط ساختمان ها تولید می شوند. مدیریت منابع اغلب شامل یافتن، استخراج و تخصیص است، به این معنی که شما انتخاب می کنید که چه میزان منابع تولید کنید، کجا آنها را ذخیره کنید و در نهایت چگونه منابع خود را خرج کنید.
مدیریت ساختمان در بازی های استراتژی زمان واقعی
مدیریت ساختمان شامل ساخت، تخصیص و ارتقاء ساختمان است. این گزینه اغلب شامل حداقل دو نوع ساختمان هستند: نظامی و غیرنظامی. مدیریت ساختمان در بازی های RTS نقش اساسی دارد زیرا ساختمان های جدید مزایای اقتصادی و دفاعی و همچنین دسترسی به واحدهای جدید و بهتر را به شما میدهند.
ساختمان های نظامی معمولاً شامل تولید واحد نظامی و ساختمان های دفاعی میشوند در حالی که ساختمان های غیرنظامی میتوانند شامل ساختمان های دولتی، جمعآوری منابع، مسکن و ساختمان های تحقیقاتی فناوری باشند.
مدیریت نیرو ها در بازی های استراتژی زمان واقعی
واحدها معمولاً به دو بخش غیرنظامی و نظامی تقسیم می شوند. واحدهای غیرنظامی اغلب برای ساختن ساختمان ها یا جمع آوری منابع مورد استفاده قرار می گیرند، در حالی که از واحدهای نظامی برای حمله یا دفاع استفاده می شود.
مدیریت واحد لایه ای از تفکر تاکتیکی را به بازی اضافه می کند، اگرچه این جنبه بیشتر به نفع استراتژی کاهش می یابد. یگان های نظامی در بازی های RTS به انواع مختلفی طبقهبندی میشوند که به روش های مختلف یکدیگر را خنثی میکنند.
مدیریت ساختمان در بازیهای RTS نقش اساسی دارد، اما مدیریت واحد بسیار مهم تر است. مدیریت واحد راهی برای مدیریت تاکتیک نبردها و اثبات قدرت نظامی شماست.
تحقیقات فناوری در بازی های استراتژی زمان واقعی
امکان رشد فناوری در اغلب بازی های ژانر RTS وجود دارند، اما نه همه آنها. با این وجود، حتی در صورتی که فناوری در یک بازی وجود نداشته باشد، مکانیک گیم پلی اغلب در مدیریت ساختمان بازی تعبیه شده است، به گونه ای که شما باید یک ساختمان بسازید تا بتوانید به ساختمان های پیشرفته تر دسترسی داشته باشید.
تحقیقات فناوری لایه خوبی از تفکر استراتژیک را به بازی اضافه می کند، زیرا شما باید شرط بندی کنید که آیا مزایایی که با پیشرفت بیشتر در درخت فناوری ارائه می شود ارزش منابعی را که برای آن صرف می شود، دارد یا خیر.
تاریخچه بازی های RTS
اگرچه ژانر استراتژی زمان واقعی هنوز در سال 2022 در بین گیمرها بسیار محبوب است، اما از ابتدای قرن حاضر وجود داشته است. اگر مکانیزم های گیم پلی را که به تازگی بررسی کردهایم در نظر بگیریم، میتوانیم دریابیم که قدمت این سبک حداقل به دهه 1980 بازمیگردد.
با این حال، از آنجایی که اصطلاح استراتژی زمان واقعی خود توسط برت اسپری برای توصیف بازی ویدئویی سال 1992، Dune II: The Battle for Arrakis ابداع شد، ما این را اولین بازی RTS در نظر خواهیم گرفت. از این گذشته، این اصطلاح فقط به صورت گذشته نگر به بازی های قبلی اطلاق میشد، و Dune II بود که به الگویی برای تمام بازی های RTS آینده تبدیل شد.
RTS Forerunners
Dune II: The Battle for Arrakis اولین بازی ویدیویی بود که به عنوان استراتژی زمان واقعی، شامل تمام مکانیک های اصلی گیمپلی مرتبط با این سبک شناخته شد. در بازی، شما می توانید از بین سه خانواده نجیب مختلف، Atreides، Harkonnen و Ordos، که هر کدام واحدهای منحصر به فرد خود را دارند، انتخاب کنید و بسته به جناحی که انتخاب می کنید، استراتژی های مختلفی را ترجیح می دهید.
برای پیشرفت در بازی، باید ادویه جمع آوری کنید، که به عنوان منبع اصلی دنیای بازی عمل می کند، و آن را با استفاده از پالایشگاه به کالاهای سودمندتر تبدیل کنید. سپس از اعتبارات برای ساختن ساختمان ها و واحدهای نظامی بیشتر برای حمله به دشمن استفاده می شود.
Command & Conquer به طور مشابه توسط همان تیم توسعه دهنده Dune II تولید شد، بنابراین بسیاری از مکانیک های گیم پلی آن یکسان باقی ماندند. دو جناح برای انتخاب وجود دارد، ابتکار دفاع جهانی و اخوان نود، که هر کدام دارای ویژگی های منحصر به فرد خود هستند.
تولید واحد و ساخت و ساز ساختمان از طریق برداشت Tiberium، که به عنوان تنها منبع بازی عمل می کند، و تبدیل آن به اعتبار از طریق یک ساختمان تخصصی تامین می شود.
عصر طلایی بازی های RTS
اولین بازی RTS که به مخاطبان رسید StarCraft بود که در سال عرضه به پرفروش ترین بازی رایانه شخصی تبدیل شد و دوران طلایی این سبک را آغاز کرد.
StarCraft به دلیل معرفی سه نژاد متمایز، هرچند متعادل، پیشگام در نظر گرفته می شود: Protos، Zerg، و Terrans که هر کدام دارای واحدهای کاملاً منحصر به فرد هستند. اگرچه همه واحدها برای نژادهای مربوطه خود منحصر به فرد هستند، اما همه آنها همتای مشابهی با سایر نژادها دارند که به حفظ تعادل بازی کمک می کند.
در نهایت، نژادها از دو منبع برای حفظ اقتصاد و ارتش خود استفاده می کنند: مواد معدنی و گاز Vespene. برای تمامی واحدها و ساختمان ها از مواد معدنی استفاده می شود در حالی که برای واحدهای پیشرفته از گاز Vespene استفاده می شود.
سپس Age of Empires II آمد که تا حدودی به یکی از ویژگی های ژانر RTS تبدیل شد. Age of Empires که در قرون وسطی اتفاق میافتد، احتمالاً بهترین بازی RTS شناخته شده موجود است. دارای 13 دسته قابل بازی است و اگرچه همه آنها به واحدهای مشابه، پیاده نظام، سواره نظام، کمانداران و محاصره دسترسی دارند، اما هر گروه به نیروها و ساختمان های منحصر به فرد نیز دسترسی دارد.
بازی همچنین چهار منبع مختلف را معرفی کرد: غذا، چوب، طلا و سنگ. اینها را می توان در سراسر نقشه جهان توزیع کرد. سپس این منابع را می توان در ساخت ساختمان ها، تشکیل ارتش یا تحقیق در مورد فناوری جدید سرمایه گذاری کرد. Age of Empires II همچنین دارای یک سیستم دیپلماسی است، هرچند که در آن بسیار ضعیف است.
بازی های مدرن RTS
بازی های RTS مدرن به طور فزاینده ای رویکرد تاکتیکی تری به این ژانر دارند و مانند بازی های RPG مدرن، از گیمپلی پر از اکشن استفاده میکنند. با این حال، آنها هنوز لایه استراتژیک را کنار نگذاشته اند.
بر اساس موقعیت تاریخی جنگ جهانی دوم، مجموعه The Company of Heroes بیشتر از اکثر بازی های RTS به جنبه تاکتیکی جنگ می پردازد. با این حال، سیستم تامینی را پیاده سازی کرد که لایه خوبی از استراتژی را به بازی ها اضافه می کند.
برای جمعآوری منابع، باید مکان های خاصی را که در سراسر نقشه پراکنده شدهاند، تصرف کنید زیرا به مهمات و سوخت، برای ایجاد واحدها و ساختمان ها نیاز دارید.
Iron Harvest نمونه خوب دیگری از یک بازی مدرن RTS است. Iron Harvest یک بازی دیزل پانک و mecha-RTS است که در یک نسخه جایگزین از تاریخ اتفاق می افتد که در آن نسخه ما از جنگ جهانی اول اتفاق نمی افتد و در عوض یک جنگ متفاوت اروپای شرقی را ویران می کند. بازی دارای سه جناح مختلف Polania، Rusviet و Saxony است که هر کدام واحدهای منحصر به فرد خود را دارند.
این بازی تا حدودی تحت تأثیر Company of Heroes است و برای جمع آوری تنها دو منبع بازی، آهن و روغن، به ثبت و ارتقاء ساختارهای درآمدی روی نقشه نیازمند است.
استراتژی زمان واقعی: یک ژانر بدون زمان
بازی های RTS با گیم پلی سریع و اکشن که دارند، برخلاف همتایان استراتژی خود، بازی های استراتژیک بزرگ، جایگاهی را در بین مخاطبان اصلی صنعت بازی پیدا کردند و توانستند برخی از خاطره انگیزترین عناوین بازی های جنگی را ارائه کنند. این ژانر از زمان انتشار Dune II راه زیادی را پیموده است.
اگرچه بازی های RTS دیگر مانند دوران طلایی خود بر بازار تسلط ندارند، اما خاطرات محبوب ترین بازی های RTS هنوز هم طنین انداز است.