معرفی کامل انواع کابل USB و طریقه صحیح استفاده از آنها

چرا انواع کابل USB وجود دارد؟ با تفاوت بین انواع کانکتور USB و نحوه انتخاب بهترین کابل های USB  در این مقاله آشنا شوید.

اکثر رایانه ها و دستگاه های الکترونیکی دارای نوعی اتصال USB هستند و بسیاری از دستگاه ها نیز با کابل USB بسته بندی می شوند. این همه کابل های مختلف برای چیست و چرا مهم است که از کدام یک استفاده می کنید؟

تحقیق در مورد همه اینها می تواند تا حدودی پیچیده باشد و شاید شما را کمی گمراه کند. در این مقاله همه چیزهایی که باید در مورد استاندارد کابل USB بدانید، از جمله نحوه شناسایی انواع کابل USB و کارهایی که انجام می دهند، آورده شده است.

معرفی کامل انواع کابل USB

USB ظاهراً جهانی است، اما انواع مختلفی از کابل‌ها و اتصالات USB وجود دارد. چرا این گونه هست؟ همانطور که به نظر می رسد، هر کدام عملکردهای متفاوتی را دارند که عمدتاً این تفاوت ها برای حفظ سازگاری و پشتیبانی از دستگاه های جدید میباشد.

در اینجا شش نوع رایج کابل و کانکتور USB توضیح داده شده است:

 

Type A: رابط استاندارد مسطح و مستطیلی که در هر سر کابل USB پیدا می کنید. اکثر کامپیوترها دارای چندین پورت USB-A برای اتصال وسایل جانبی هستند. آنها را در کنسول های بازی، تلویزیون ها و سایر دستگاه ها نیز خواهید یافت. این کابل فقط به یک صورت وارد دستگاه می شود.

Type B: یک رابط تقریباً مربعی، که بیشتر برای چاپگرها و سایر دستگاه‌های برقی که به رایانه متصل می‌شوند استفاده می‌شود. این روزها چندان رایج نیستند، زیرا اکثر دستگاه ها جهت برقراری ارتباط به اتصال کوچکتری تبدیل شده اند.

Mini-USB: یک نوع رابط کوچکتر که مدتی قبل برای دستگاه های تلفن همراه استاندارد بود. اگرچه امروزه چندان رایج نیست، اما همچنان این موارد را در برخی دستگاه‌ها مشاهده خواهید کرد که عمدتاً از برند سونی هستند. اینها شامل دوربین ها، دسته بازی پلی استیشن 3، پخش کننده های MP3 و موارد مشابه است.

Micro-USB: یکی دیگر از استانداردهای گذشته که به آرامی محبوبیتش کاهش پیدا کرد، برای دستگاه های تلفن همراه و قابل حمل مورد استفاده قرار میگرفت. حتی از mini USB هم کوچکتر است. در حالی که هنوز Micro-USB را در برخی از گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها، بسته‌های باتری USB و دسته های بازی خواهید یافت، بسیاری از آنها به USB-C تبدیل شده‌اند.

Type-C: این جدیدترین نوع کابل USB است. این یک اتصال Reversible است که نرخ انتقال بالاتر و قدرت بیشتری را نسبت به انواع USB قبلی دارد. همچنین می تواند چندین عملکرد را هم زمان انجام دهد. آن را در بسیاری از لپ‌تاپ‌ها و تلفن‌های هوشمند مدرن، از جمله مک‌بوک‌ها، تلفن‌های پیکسل، و دسته های بازی پلی‌استیشن 5 و ایکس‌باکس سری S|X مشاهده خواهید کرد. در ادامه بیشتر در مورد USB-C صحبت می کنیم.

Lightning: این یک استاندارد USB واقعی نیست، اما کانکتور اختصاصی اپل برای آیفون، ایرپاد، برخی از مدل‌های آی‌پد و غیره است. اندازه آن مشابه USB-C است و در اکثر دستگاه‌های اپل که از سپتامبر 2012 عرضه شده‌اند به صورت استاندارد عرضه می‌شود. دستگاه‌های قدیمی‌تر اپل از کانکتور اختصاصی 30 پین بسیار بزرگ‌تر و مدل‌های جدیدتر iPad Pro از USB-C استفاده می‌کنند. اگر کنجکاو هستید، در مورد کابل‌ها، در مورد آداپتورها و پورت‌های دستگاه‌های اپل بیشتر توضیح داده‌ایم.

در بیشتر موارد، می‌بینید که کابل‌های USB دارای یک انتهای استاندارد Type A و یک انتهای Type B هستند. انتهای Type A دستگاه را تغذیه می کند، در حالی که انتهای Type B برق را دریافت می کند. این برای جلوگیری از آسیب احتمالی است که به عنوان مثال با اتصال دو رایانه از طریق USB-A ایجاد می شود.

کانکتورهای Mini و Micro اشکال کوچکتری از نوع B در نظر گرفته می شوند، حتی با وجود اینکه  معمولاً “type-B” نام گذاری نمیشوند.

به طور کلی، کابل هایی که بیشتر استفاده می کنید و بنابراین باید تعویض کنید، میکرو USB، USB-C و Lightning هستند.

استانداردهای سرعت USB

انواع اتصال USB تنها نیمی از داستان هستند، زیرا USB استانداردهای مختلفی را در سرعت های مختلف انتقال داده نیز طراحی کرده است. کانکتور کابل لزوماً به این معنی نیست که از استاندارد خاصی استفاده می کند.

اصلی ترین سرعت های USB عبارتند از:

 

USB 1.x استاندارد اصلی بود و با معیارهای مدرن قدیمی است. امروزه بعید است دستگاه هایی را که از این استاندارد استفاده می کنند بیابید.

USB 2.0 بسیاری از استانداردهای USB مدرن را معرفی کرد، از جمله پشتیبانی از کابل های Mini و Micro، USB OTG، و موارد دیگر. این کمترین سرعت USB است که هنوز هم استفاده می شود. می توانید آن را روی فلش مموری های ارزان قیمت، دستگاه هایی مانند ماوس و صفحه کلید و موارد مشابه استفاده کنید. اکثر کامپیوترها هنوز دارای چند پورت USB 2.0 هستند.

USB 3.x استاندارد فعلی برای سرعت USB است. این بسیار سریعتر از USB 2.0 است و بنابراین برای دستگاه هایی مانند هارد دیسک های خارجی توصیه می شود. معمولاً می توانید یک پورت یا کانکتور USB 3.x را با رنگ آبی آن شناسایی کنید. برخی از پورت‌های USB 3.0 دارای نماد SS (که مخفف Super Speed ​​است) نیز هستند. اکثر کامپیوترهای جدید حداقل یک پورت USB 3 دارند و فلش مموری های باکیفیت از این استاندارد استفاده می کنند.

USB 4.0 جدیدترین استاندارد است، اما در حال حاضربه طور کلی در دسترس نیست. در طی چندین سال آینده به یک امر عادی تبدیل خواهد شد، درست مانند زمانی که به USB 3  دسترسی پیدا کردیم.

می توانید از یک دستگاه USB 2.0 در درگاه USB 3 یا یک دستگاه USB 3 در درگاه USB 2.0 استفاده کنید، اما هیچ کدام از این روش استفاده مزیت سرعت اضافی را به شما ارائه نمی دهند. USB 3 همچنین چندین “نسل” را پشت سر گذاشته است که ردیابی آنها گیج کننده است.

نمودار زیر نشان می‌دهد که چه نوع رابط‌هایی با کدام استانداردها سازگار هستند. توجه داشته باشید که دستگاه‌های micro-USB که از USB 3.x پشتیبانی می‌کنند، دوشاخه متفاوتی دارند. شما اغلب این مدل را در هارد دیسک های خارجی خواهید دید

USB-C چیست؟

USB-C آخرین استاندارد کابل است و مزایای زیادی دارد. کوچکتر از USB-A، معکوس پذیر و سریع است. USB-C هم می تواند انرژی بسیار بیشتری نسبت به نسخه های قبلی USB دریافت و تامین کند. در واقع، مک بوک های اپل اکنون فقط دارای پورت USB-C هستند.

USB-C جدا از انتقال داده، همچنین می‌تواند دستگاه‌ها را تغذیه کند، خروجی صفحه نمایش را به مانیتور و غیره ارسال کند.

برخلاف USB-A، کابل‌های دارای کانکتور USB-C در دو طرف استاندارد هستند و این امر امکان استفاده از حداکثر توان آن را فراهم می‌کنند. با این حال، کابل‌های USB-C به USB-A نیز رایج هستند که امکان سازگاری با دستگاه‌های قدیمی‌تر را نیز فراهم می‌کنند.

اگر شخص به روز تری باشد، احتمالاً تلفن یا تبلت Android شما به جای میکرو USB از USB-C استفاده می کند. برخی از لپ تاپ ها و تبلت ها دارای پورت USB-C نیز هستند. Nintendo Switch از آن برای برق رسانی نیز استفاده می کند. از آنجایی که USB-C هنوز در همه جا مورد استفاده قرار نگرفته است، ممکن است لازم باشد برای سهولت انتقال، تعدادی آداپتور USB-C به USB-A نیز خریداری کنید.

USB On-The-Go  چیست؟

USB On-The-Go (OTG) یک استاندارد موجود در بسیاری از تلفن‌های اندرویدی است که به دستگاه‌های قابل حمل اجازه می‌دهد به عنوان میزبان USB عمل کنند.

فرض کنید یک درایو خارجی، یک گوشی هوشمند و یک لپ تاپ دارید. اگر بخواهید فایل ها را از درایو اکسترنال به گوشی هوشمند منتقل کنید، چه کار می کنید؟ راه عادی و در عین حال خسته کننده این است که فایل ها را از درایو خارجی به لپ تاپ و سپس از لپ تاپ به تلفن هوشمند منتقل کنید.

با USB OTG، گوشی هوشمند در واقع می تواند میزبان درایو خارجی باشد، بنابراین نیاز به لپ تاپ را به کلی کمرنگ میکند و این راه حل توضیح داده شده تنها یکی از راه های متعدد استفاده از USB OTG است.

برای استفاده از USB OTG، به یک آداپتور مناسب (مانند موردی که در بالا ذکر شد) نیاز دارید تا بتوانید یک کابل USB-A را به تلفن خود وصل کنید. با این حال، در نظر داشته باشد که همه ی دستگاه ها از OTG پشتیبانی نمی کنند. اگر مطمئن نیستید، دفترچه راهنمای تلفن خود را بررسی کنید یا برنامه ای مانند USB OTG Checker را دانلود کنید تا از نحوه عملکر دستگاه خود در مقابل این تکنولوژی مطلع شوید.

متأسفانه دستگاه های تلفن همراه اپل پشتیبانی مناسبی از USB OTG ارائه نمی دهند. با این حال، همچنان می‌توانید برخی از دستگاه‌های ذخیره‌سازی خارجی را به iPhone یا iPad خود متصل کنید.

توصیه خرید کابل USB

اگر یک گوشی یا تبلت اندرویدی قدیمی دارید، احتمالاً از کابل میکرو USB استفاده می کنید. با این حال، حتی کسانی که در اکوسیستم اپل قرار دارند یا دارای پورت های USB-C بر روی تلفن های خود هستند، گاهی اوقات نیاز به استفاده از  Micro-USB دارند. هنوز هم در برخی بسته های باتری، بلندگوهای بلوتوث و مواردی از این دست Micro-USB دیده می شود.

هر کسی که گجت‌های زیادی بخرد، به مرور زمان مجموعه‌ای از کابل‌های micro-USB ایجاد می‌کند، زیرا تقریباً با هر دستگاهی نوعی از USB بسته‌بندی می‌شود. از آنجایی که آنها به طور کلی قابل تعویض هستند، می توانید از کابل های مختلف برای دستگاه های مختلف خود استفاده کنید.

وقتی زمان خرید یک کابل جدید فرا می رسد، انتخاب ارزان ترین گزینه وسوسه انگیز است. با این حال، بیشتر اوقات، این یک ایده بد است. کابل های بد ساخته شده می توانند انواع مشکلات را برای شما ایجاد کنند. این موارد از ایراداتی مانند شارژ آهسته و عملکرد نامطمئن تا مشکلات عمده مانند شکستن و حتی تبدیل شدن به یک خطر آتش سوزی را شامل می شود.

این امر به ویژه در مورد USB-C صادق است. در روزهای اولیه USB-C، بسیاری از کابل ها به درستی پیکربندی نشده بودند و می توانستند به دستگاه ها آسیب برسانند. کابل های مدرن نباید این مشکل را داشته باشند، اما همچنان عاقلانه است که از سالم بودن شارژر خود مطمئن شوید.

در حالی که نیازی به خرید کابل از سازنده گوشی خود ندارید، باید به برندهای شناخته شده پایبند باشید. شاید تفاوت قیمت کمی داشته باشد اما ارزشش را دارد.

یکی دیگر از موارد مهم طول کابل است. کابل های کوتاه برای حمل و نقل عالی هستند، اما این باعث می شود هنگام شارژ شدن تلفن،  شما روی زمین در کنار پریز برق بنشینید. از سوی دیگر، کابلی که بیش از حد طولانی است حمل آن ناخوشایند است، راحت‌تر گره می‌خورد و به طور بالقوه یک خطر قطعی کابل را به همراه دارد.

سه فوت(حدودا 100 سانتی متر) حداقل طول مناسب برای کابل شارژ است. این به شما این امکان را می دهد که گوشی خود را در حالی که به پاور بانک در کیف یا جیب خود متصل هستید، در دست نگه دارید. آنها همچنین معمولا به اندازه کافی طولانی هستند که از یک پریز به یک میز برسند. اگر اغلب نیاز دارید که در حین شارژ از دستگاه خود دور از پریز استفاده کنید، معمولاً یک کابل شش فوتی(حدودا 200 سانتی متر) این کار را انجام می دهد.

در حال حاضر کابل‌های USB بالاخره معنا واقعی خود را پیدا می‌کنند

ما انواع کانکتورهای USB، استانداردهای انتقال USB، نحوه خرید کابل با کیفیت و موارد دیگر را در این مقاله توضیح داده ایم. امیدواریم که USB و نحوه استفاده از آن در همه دستگاه های خود را بهتر درک کنید.

البته USB فقط شروع کار است. بسیاری از انواع کابل های دیگر وجود دارند که باید هنگام استفاده از رایانه در مورد آنها اطلاع داشته باشید.

منبع : makeuseof