با انتشار نسخه بازسازی شده Final Fantasy VII در سال گذشته، Square Enix علاقه ها را به محبوب ترین نسخه از سری طولانی مدت JRPG خود جلب کرد. منطقی است که آنها باید آن را با Crisis Core: Final Fantasy VII Reunion، بازسازی شده دنبال کنند. بررسی بازی Crisis Core: Final Fantasy VII را در ادامه بخوانید.
البته به‌روزرسانی نسخه اصلی PSP در Crisis Core: Final Fantasy VII Reunion به اندازه کاری که Final Fantasy VII Remake با نسخه اصلی Final Fantasy VII انجام داد، قابل مقایسه نیست. سیستم نبرد دست نخورده، که آن را به نسخه قطعی یک ورودی سخت در مجموعه حماسه Final Fantasy VII تبدیل می‌کند.
Crisis Core: Final Fantasy VII Reunion حدود هفت سال قبل از رویدادهای Final Fantasy VII آغاز می‌شود. بازیکنان Zack Fair را کنترل می‌کنند، یکی از اعضای SOLDIER که در Final Fantasy VII ذکر شده است، اما فقط در فلاش‌بک ها دیده می‌شود.
فرار جنسیس، یکی از اعضای ارشد SOLDIER، باعث بحران در صفوف ارتش خصوصی شرکت می‌شود، او در حال بالا رفتن از رده های SOLDIER است، به امید رسیدن به درجات بالاتر. بیشتر درام بر روی دوستان نزدیک جنسیس و نمادهای قهرمان، آنجل (مربی Zack) و سپیروث متمرکز است. رویای Zack تبدیل شدن به یک قهرمان است، اما تغییر و تحول در SOLDIER او را مجبور می‌کند تا معنی آن را زیر سوال ببرد.
Sephiroth تنها چهره آشنا از Final Fantasy VII نیست که در طول سفر Zack ظاهر می‌شود. با توجه به اینکه Final Fantasy VII روابط Zack را با Aerith و Cloud و ماموریت پر حادثه او در Nibelheim برقرار می‌کند، جای تعجب نیست که Crisis Core بر روی این عناصر بسط می‌یابد.
در واقع، دیدن این بسط احتمالاً بزرگترین جذابیت بازی برای طرفداران Final Fantasy VII است. قبل از شروع Final Fantasy VII که داستان آن را شکل می‌دهد، انسانیت و زمینه ای را به ضربات داستانی محوری ارائه می‌دهد.
روایت مستقل Crisis Core کمی کمتر موفق است. Zack قهرمان داستان است، داستان در درجه اول درباره سه گانه پیدایش، آنجیل و سپیروث است، که باعث می‌شود Zack در ابتدا احساس کند که یک تماشاگر است، اما بعداً به عنوان یک فرد موثر عمل می‌کند.
این بازی تلاش می‌کند تا در عین حال که رهبران ارتش را با همدلی نشان می‌دهد، Zack را در برابر ارتشی که با شینرا می‌جنگد، قرار دهد. با این حال، زمانی که Zack در حال مبارزه با کسانی است که در تلاش برای سرنگونی امپراتوری شرارت هستند، سخت است که احساس کنید سفر قهرمانانه Zack در مسیر درستی قرار دارد.
با این حال، اگرچه داستان Genesis-Angeal-Sephiroth کاملاً رضایت بخش نیست، اما بیش از حد در اسطوره شناسی و نمادگرایی فرو رفته است، که حداقل قوس Sephiroth را در Final Fantasy VII تقویت می‌کند.
دانستن این پیشینه تصویری بسیار واضح تر از اینکه چرا پسر Shinra به طرز خشونت آمیزی سرکش شد، به تصویر می‌کشد. (چه کسی می‌داند؟ شاید این علاقه دوباره به مجموعه Final Fantasy VII به این معنی باشد که ما در نهایت شاهد تکرار دوباره داستان جنسیس پس از بازی cliffhanger در Dirge of Cerberus خواهیم بود.)
همانطور که گفته شد، Crisis Core: Final Fantasy VII Reunion تصاویر و گیم پلی Crisis Core را به‌روزرسانی می‌کند تا انتظارات مدرن را برآورده کند. این فقط در مورد بهبود نیست، بلکه در مورد تطابق بیشتر زیبایی شناسی بازی با Final Fantasy VII Remake است که به بازی اجازه می‌دهد به عنوان پیش درآمدی برای Final Fantasy VII اصلی و به‌روزرسانی مدرن آن به همان اندازه خوب عمل کند.
صداپیشگان «Final Fantasy VII Remake» دوباره نقش های خود را در «Crisis Core» ایفا می‌کنند، از جمله کالب پیرس در نقش Zack، تایلر هوچلین در نقش Sephiroth و برایانا وایت در نقش Aurith. به طور مشابه، Midgar of Crisis Core به اندازه Final Fantasy VII Remake گسترده نیست، اما آنچه در اینجا وجود دارد به نظر می رسد از آن جدا شده است.
یکی از عناصر بازی که برای تطبیق با Final Fantasy VII Remake نیازی به تنظیم نداشت، مبارزه است. مبارزات Crisis Core ممکن است نمونه ای اولیه برای این باشد که چگونه Final Fantasy VII Remake، مبارزات نوبتی Final Fantasy VII را به یک سیستم اکشن RPG تبدیل کرد. نبردها در زمان واقعی با مواد اختصاص داده شده به دکمه های داغ برای طلسم و استفاده از مهارت ها رخ می‌دهد.
کلید پیروزی در بیشتر درگیری ها، بهره برداری از نقاط ضعف دشمن و در عین حال به حداقل رساندن آسیب حملات آنها است. بازیکنان باید از هر پنج اسلات ساخت تجهیزات از پیش تعیین شده در منوی بازی استفاده کنند و هر کدام را برای نوع دیگری از حریف تنظیم کنند. گیمر ها فقط Zack را کنترل می‌کنند، مانند بازی Final Fantasy VII Remake، مبارزه شبیه به هم است و در طول بازی سرگرم کننده است.
این خوب است، زیرا گیمرها فرصت های زیادی برای شرکت در مبارزه خواهند داشت. علاوه بر ده فصل اصلی بازی، تعداد زیادی ماموریت جانبی (بسیار زیاد کلمه بهتری است) در سرتاسر این بازی وجود دارد که در هر نقطه قابل دسترسی هستند. بیشتر این ماموریت های جانبی شامل کاوش Zack در یک منطقه جدا شده از نقشه ها است. بازیکنان در راه نبرد، گنج پیدا می‌کنند و دشمنان را شکست می‌دهند. رئیس معمولاً با همان دشمنانی که به تازگی فرستاده اند، برخورد شدیدی دارد.
ماموریت ها تکراری هستند و همین باعث می‌شود مختصر بودن آنها به یک مزیت تبدیل شود. با این حال، آنها به قدری قفل را باز می‌کنند که اگر بازیکنی همه آنها را در هر زمان معینی در دسترس قرار دهد، به راحتی می‌تواند به مواد با کیفیت بالاتر دست پیدا کند و Zack را به اندازه ای بالا ببرد که فصل های داستان اصلی در مقایسه با آنها آسان باشد.
ماموریت های داستانی طولانی نیستند و مناطقی که Zack در آنها اکتشاف می‌کند وسیع نیستند. همه این‌ها نتیجه این است که Crisis Core یک بازی طراحی شده برای یک سیستم قابل حمل است، که شامل تعداد زیادی ماموریت های متمرکز بر نبرد است. اما در کنسول های خانگی، تجربه را بسیار سخت تر می‌کند.
Crisis Core: Final Fantasy VII Reunion در همان سطح Final Fantasy VII Remake نیست، اما با این وجود فوق العاده است. داستان آن عناصری از روایت بزرگ تر دنیای Final Fantasy VII را روشن می‌کند و مبارزات سرگرم کننده ای را ارائه می‌دهد. تعداد زیاد ماموریت های جانبی غیرقابل تشخیص مایه شرمساری است.
به خصوص از آنجایی که از نظر فنی اختیاری است. با این حال، نکته اصلی این است که هر طرفدار Final Fantasy VII که در زمان عرضه اولیه بازی Crisis Core را از دست داده باشد و علاقه دارد بازی را بررسی کند، ریمستر آنقدر تازه است که برای کسانی که از قبل طرفدار بازی هستند، شایسته بازدید مجدد است.
بعید است کسانی که کمتر تحت تأثیر بازی اصلی قرار گرفته‌اند، نظرشان با این به‌روزرسانی تغییر کند، به ویژه که تجربه کنسول باعث می‌شود که این کار دشوارتر شود. اما با توجه به بدیهی بودنش، Crisis Core: Final Fantasy VII Reunion بازی مناسبی است که میتوان آن را تا Final Fantasy VII Rebirth سال آینده ادامه داد.
