نقد و بررسی تاریخ جهان، قسمت دوم

از سال 1981، زمانی که مل بروکس، کمدین معروف، «تاریخ جهان: قسمت اول History of World, Part I» را ساخت، چند اتفاق بی ربط منجر به افول تدریجی او شد. او با ساخت دوباره فیلم های خوب و خنده دار از باکس آفیس ضعیف نجات یافت. سال ها بعد، رونق این ژانر، از بین رفت. ولی! کمدی کوتاه بازار جدیدی پیدا کرد. عصر کنونی برای تماشای ویدیو ها روی کاناپه، یک سرگرمی جالب ایجاد کرده است. بررسی تاریخ جهان، قسمت دوم را در ادامه می خوانید.

بروکس با کمک Hulu و تعداد زیادی از افرادی که در انتهای این پاراگراف فهرست شده‌اند، با «History of the World, Part II»، به مجموعه کلی کمدی های واقعی بازمی‌گردد. با توجه به چهره های متعددی که به آن پرداخته می‌شود، واقعاً آنقدر بزرگ است که قهقهه بزنید: ویلیام شکسپیر، شرلی چیشولم، راسپوتین، اولیس اس گرانت، جوزف استالین، گلوریا استاینم و البته عیسی مسیح در طرحی الهام گرفته از «Get Back». بازیگران این سریال عبارتند از:Pamela Adlon, Zazie Beetz, Jillian Bell, Quinta Brunson, Ronny Chieng, Rob Corddry, Danny DeVito, [redacted], David Duchovny, Josh Gad, Jake Johnson, Johnny Knoxville, Lauren Lapkus, Jenifer Lewis, Zahn McClarnon, Kumail Nanjiani, Emily Ratajkowski, Sam Richardson, Seth Rogen, Sarah Silverman, David Wain, Taika Waititi, Reggie Watts, Tyler James Williams. البته این لیست ویرایش شده است زیرا شرکت به دنبال ایجاد شگفتی در بینندگان است.

با تماشای ورود و خروج همه این ستاره ها از سریال، مشخص می‌شود که «History of the World, Part II» تا چه اندازه ادای احترامی دوست داشتنی به حساسیت های بروکس است. این نمایش همچنین می‌خواهد همه را راضی کند و با کمدی خود به طور گسترده پیش می‌رود، و گاهی اوقات به شوخی ها و جوک های ساده بازمی‌گردد. اما از آنجایی که بروکس راوی است و به عنوان نویسنده شناخته می‌شود، با افتخار همان چیزی است که هست – همه چیزهای خنده دار، بعضا بی احترامی ها و شوخی های تاریخی یهودی را شامل می‌شود. این مینی سریال متشکل از ۸ قسمت ۲۵ دقیقه ای است. « History of the World, Part II» از نظر طراحی بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد، اما طرح های الهامی و لحظات خنده دار آن را به اندازه کافی خاص می‌کند.

بروکس در سریال ظاهر نمی‌شود، اما چند بازیگر خاص این را به پلتفرمی برای خود تبدیل می‌کنند و اغلب کار را انجام می‌دهند. نیک کرول، آیک بارین‌هولتز و واندا سایکس، تهیه کنندگان اجرایی و نویسندگان، از فرصتی برای ایفای نقش چندین شخصیت و ایجاد برداشت هایشان با نقاط قوتشان بهره می‌برند (این نمایشی است که تا حد زیادی به اجراکنندگان متکی است). اگر سبک آنها را دوست ندارید، از کار آنها لذت نخواهید برد. استعدادهایی به آنها ملحق می‌شوند که شجره نامه خود را دارند، مانند کارگردانانی که آلیس ماتیاس («I Think You Should Leave»)، لنس بنگز (فیلمبردار و کارگردان فیلم «Jackass»)، دیوید استاسن («The Mindy Project») و کرول (که انگیزه های او در مجموعه تلویزیونی «Kroll Show» گاهی اوقات بر این نمایش غالب می‌شود).

برای هزاران شوخی و ده ها پیش فرض در این مجموعه رویداد، همه چیز در یک خط داستانی تکرارشونده به شرلی چیشولم، اولین زن سیاه‌پوست که برای ریاست حمهوری ایالات متحده نامزد شده است، به بهترین شکل جمع می‌شود. داستان او از طریق تیرگی زرد-نارنجی یک کمدی اواخر دهه 60 به نام “Shirley!” روایت می‌شود که سایکس در این نقش بازی می‌کند. این به طور حتم خنده دارترین قسمت است، زیرا کمی از تاریخچه حرکت های تاریخ ساز Chisholm را بازتاب می‌دهد، به طرز خنده داری با واکنش های تماشاگران استودیو زنده و شخصیت های تلویزیونی خاص (که توسط کولتون دان و کیم ویتلی به تصویر کشیده شده اند) تضاد دارد. به دلیل ناتوانی گاهی اوقات این سریال در گفتن چیزی تکان دهنده یا افشاگرانه در مورد مصیبت، کمدی “Shirley” را تغییر می‌دهد. در عوض اجازه می دهد تا تاریخ به طور طبیعی تلخ تر باشد و شخصیت را با عشق به یک فیلم زندگی نامه ای نشان دهد.

این مجموعه به جای ادامه دادن یک شوخی برای مدت طولانی (مانند طرح 50 دقیقه ای رم در «تاریخ جهان، قسمت اول»)، بین قسمت های کشیده مختلف در چندین قسمت می‌پرد، که کمی تمرکز خود را از دست می‌دهند. یک خط داستانی درباره پایان جنگ داخلی وجود دارد که در آن بارینهولتز در نقش اولیس اس. گرانت که وظیفه مراقبت از پسر آبراهام لینکلن (با بازی نیک رابینسون) را به عهده دارد، بازی می‌کند. این قوس با وجود دور شدن از منشأ خود، هیچگاه به طور کامل جدا نمی‌شود، کمان های شخصیتی بیشتر و بیشتری به آن اضافه می‌شود، همچنین دارای چند شوخی خوب درباره آبراهام لینکلن (با بازی تیموتی سیمونز) که سرش را به اینور و آنور می‌زند.

در حالی که برخی از بیت ها زمان زیادی را می‌گیرند، از این جهت خنده دار است که دیگر قوس های مبتنی بر کاراکتر بسیار کوتاه هستند. مجموعه History با وجود نسخه تایکا وایتیتی از زیگموند «Smoking is Cool» فروید یا نسخه آواز استالین که کم و بیش ناپدید می‌شود بسیار خوب است. با این حال، لمپن مستقیم شخصیت های تاریخی اغلب به طور مداوم خنده دار هستند، به ویژه اگر ایده های احمقانه ای را در پشت صحنه ارائه دهند که چه چیزی باعث محبوبیت شخصی شده است: اندرو رانلز داستان خنده داری درباره یک عکسبرداری معروف اما عجیب با سه رهبر جهان را به ما ارائه می‌دهد. هر زمان که طرحی ارتباط واضحی با رویداد یا شخص دارد، با بازیگوشی می‌پرسد «What If?» که باعث انفجار خنده بینندگان می‌شود.

اکوسیستم کمدی گروهی هرگز اجازه آن را نمی‌دهد، اما دیدن طرح ها و جوک هایی که در ابتدا توسط بروکس طراحی شده‌اند بسیار جذاب است. می‌توان فرضیه های خاصی حدس زد (در نظر گرفتن شورای نیقیه به عنوان یک گروه متمرکز برای تصویر عیسی). شاید، فقط شاید، بروکس ربطی به ارجاع خواهران اندروز داشت که در طرح جنگ داخلی انداخته شده بودند، که در آن شخصی می‌گوید: “من پسر بچه شرکت B هستم!” این همان تجربه طنزی فراگیر اما نه تهاجمی است که نمایش ارائه می‌کند: گاهی اوقات وقتی گالیله در «TicciTocci» پست می‌گذارد، خنده دار است، و گاهی اوقات با اشاره به آهنگ «Boogie Woogie Bugle Boy» می‌چرخد.

با وجود اینکه ممکن است هرگز ندانیم کدام نویسندگان را مستقیماً به چه چیزی نسبت دهیم، اما «تاریخ جهان، قسمت دوم» روی صفحه نمایش خود شکوفا می‌شود. گاهی اوقات می‌توانید برای مدت طولانی از آن لذت ببرید. مانند نسخه صمیمانه سایکس از شرلی چیشولم، گرچه مختصر اما ارزشمند است، مانند صحنه ای خنده دار که شخصیت درونگرای زان مک‌کلارنون در جنگ داخلی با انجام دادن ضربات روحی به خود می‌آید. ظاهر بروکس ممکن است فقط عضلانی و حجیم باشد (همانطور که در قسمت اول ظاهر می‌شود)، اما کمدی او در راه های جدید پایدار خواهد بود، به خصوص وقتی که او فرزندان بسیار با استعدادی داشته باشد که به او کمک می‌کنند.

سریال کامل برای بازبینی نمایش داده شد. «تاریخ جهان، قسمت دوم» دوشنبه، ۶ مارس، با دو قسمت در Hulu پخش می‌شود. روزانه دو قسمت جدید پخش می‌شود و آخرین قسمت آن در روز پنج‌شنبه 9 مارس خواهد بود.