واقعیت افزوده در پزشکی

در حالی که تصویربرداری پزشکی بسیار تکامل یافته است، اما نحوه نمایش تصاویر همانند سال ۱۹۵۰ است. داده‌های دیداری همیشه در صفحه تخت دو بعدی، در نمایشگرهایی که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی را مجبور می‌کنند تا هنگام کار از بیمار دور باشند، نشان داده می‌شوند. واقعیت افزوده (AR)، مجموعه‌ای از فناوری ها می‌باشد که اطلاعات دیجیتالی را بر روی جهان فیزیکی سوار می‌کنند. در این مقاله به واقعیت افزوده در پزشکی می‌پردازیم.

فهرست محتوا پنهان

1 واقعیت افزوده در پزشکی

2 چگونه واقعیت افزوده جراحی را امن تر می‌کند؟

3 نتیجه

محققان مرکز واقعیت ترکیبی مریلند (Augmentarium) و همچنین تیم‌های استنفورد، دوک و جان هاپکینز از نمونه‌های اولیه کاربردهای AR در پزشکی استفاده می‌کنند. در این برنامه، یک جراح با استفاده از یک هدست AR می‌تواند تصاویر دیجیتال و سایر داده‌ها را که به طور مستقیم بر روی زمینه دید خود قرار دارند، ببیند.

برای جمع آوری و تفسیر این اطلاعات از بیمار، لازم نیست تا جراح به چندین نمایشگر مختلف نگاه کند. بنابراین این فناوری توانایی بهبود مراقبت و کاهش خطاها را دارد.

برخی از بزرگ‌ترین پیشرفت‌های پزشکی چند دهه اخیر در تصویر برداری تشخیصی بوده است. سونوگرافی، ماموگرافی، توموگرافی کامپیوتری (CT)، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI).

همان نیروهایی که باعث پیشرفت فناوری در زمینه‌های دیگر شده‌اند؛ (دوربین‌های کوچک، پردازنده‌های کوچکتر، سریعتر و جریان داده‌ها در زمان واقعی) انقلابی در چگونگی استفاده پزشکان از تصویربرداری در اقدامات پزشکی ایجاد کرده است.

تقریباً در هر عمل جراحی قبل از برش، یک اسکن انجام می‌شود. حتی در موارد اضطراری، جراحان، سونوگرافی یا CT را برای اطمینان بیشتر انجام می‌دهند.

با این وجود، در حالی که تصویر برداری کاملاً پیشرفت کرده است، اما نحوه نمایش تصاویر اساساً همانند سال ۱۹۵۰ است.

داده‌های دیداری همیشه در صفحه تخت دو بعدی، در نمایشگرهایی که ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی را مجبور می‌کنند هنگام کار ازبیمار دور باشند ، نمایش داده می‌شوند.

علاوه بر این، تصاویر از دید بیننده نمایش داده نمی‌شوند، پزشکان باید از مهارت و تخیل برای درک تصاویر بیمار در حین انجام مراحل درمانی استفاده کنند. کسب این مهارت سال‌ها آموزش می‌خواهد.

واقعیت افزوده (AR)، مجموعه‌ای از فناوری‌ها است که اطلاعات دیجیتالی را بر روی جهان فیزیکی سوار می‌کنند.

در تحقیقات خود در مرکز واقعیت ترکیبی مریلند، ما در حال ساخت نمونه‌های اولیه از برنامه‌های AR در پزشکی هستیم، همانند تیم‌های استنفورد، دوک و جان هاپکینز.

در این برنامه، یک جراح با استفاده از یک هدست AR مانند Microsoft’s HoloLens می‌تواند تصاویر دیجیتال و سایر داده‌ها را به طور مستقیم که در زمینه دید او قرار دارند، ببیند.

چگونه واقعیت افزوده جراحی را امن تر می‌کند؟

برای جمع آوری و تفسیر این اطلاعات از بیمار، دیگر لازم نیست که جراح به چندین نمایشگر مختلف نگاه کند.

توانایی AR در نمایش همزمان داده‌های تصویر برداری و سایر اطلاعات بیمار می‌تواند جان افراد را نجات دهد و خطاهای پزشکی را کاهش دهد.

این امر خصوصاً در مورد روش‌های انجام شده در خارج از اتاق عمل صادق است. اتاق عمل (OR) ممکن است امن‌ترین مکان در بیمارستان باشد، جایی که یک بیمار دارای یک تیم کامل متشکل از ۴ تا ۸ پزشک و پرستار اختصاص یافته است.

از آنجا که همه افراد، تصویربرداری قبل از عمل دارند، اقدامات با برنامه ریزی خوبی انجام می‌شود. متخصصان بی‌هوشی فیزیولوژی بیمار را کنترل کرده و داروهایی را تجویز می‌کنند.

پرستاران جراحی مطمئن می‌شوند که کلیه تجهیزات لازم در دسترس باشد. جراحان می‌توانند کاملاً در کار عملی غرق شوند.

اما این کار بسیار پرهزینه است و غالبا با موارد انتخابی رزرو می‌شوند. عمل‌های انتخابی منبع اساسی درآمد برای همه بیمارستان‌ها است.

در نتیجه، بسیاری از این اقدامات در خارج از OR در بخش‌های مراقبت ویژه و بخش‌های اورژانس انجام می‌شود. در نتیجه بیماران ممکن است بیشتر در معرض خطر باشند و در این موارد است که AR می‌تواند بیشترین سود را داشته باشد.

برخلاف عملیات در OR، رویه‌های کنار تخت حداقل پشتیبانی را دارند. معمولاً یک پزشک و یک پرستار وجود دارد که هر دو مسئولیت‌های دیگری دارند.

اغلب بیماران از نظر فیزیولوژیکی ناپایدار هستند. اگر اواخر شب باشد، پزشکی که این عمل را انجام می‌دهد ممکن است یک کارآموز ارشد باشد که هم نقش متخصص بیهوشی و هم جراح را دارد.

این اتاق‌ها به طور خاص برای این کار طراحی نشده‌اند. به خصوص در ردیابی چندین تصویر و نمایش داده‌ها، به راحتی می‌توان نشانه‌های حیاتی مربوط به وضعیت بیمار را از دست داد. یک نمایشگر AR که تمام داده‌های تصویر برداری و بیمار را با هم ادغام می‌کند، می‌تواند کیفیت، ایمنی و هزینه‌ها را بهبود بخشد.

در حال حاضر سونوگرافی، آندوسکوپی و برونکوسکوپی بیمارستان‌ها، به خرید کل سیستم‌ها که هرکدام به نمایشگر خاص خود نیاز دارند منجر می‌شود که هزینه بر بوده، اما استفاده از این شیوه به کاهش هزینه‌ها کمک می‌کند. هر یک از این سیستم‌ها می‌توانند صدها هزار دلار هزینه داشته باشند. پرونده پزشکی الکترونیکی نمایشگر خاص خود را دارد. مانیتورها و ونتیلاتورها هر کدام صفحه نمایش جداگانه دارند و این داده ها ادغام نمی‌شوند. AR می‌تواند یک نمایشگر مشترک فراهم کند.

نتیجه

فناوری AR برای تحقق این امر هنوز نیاز به تکامل دارد و پزشکان باید از این ایده استفاده کنند. سخت افزار باید راحت روی سر پزشک قرار بگیرد. برای برخی از برنامه‌ها، تصاویر باید تا حد ممکن مات باشند، در حالی که برای برخی دیگر باید شفاف تر باشند. چالش‌های فنی متنوعی وجود دارد، اما هیچ یک از آنها غیرممکن نیستند.

در مرکز واقعیت ترکیبی مریلند، ما متعهد به سرمایه گذاری در آینده AR به عنوان ابزاری اصلی برای کمک به ارائه دهندگان خدمات بهداشتی در نجات جان مردم و در عین حال کاهش هزینه‌های پزشکی هستیم.

تیم‌های استنفورد، دوک و جان هاپکینز همچنین در حال ادغام و تولید داده‌های بصری هستند، در حالی که به طور همزمان نمایشگرهای AR برای مراقبت از بیمار تولید می‌کنند.

ما برای آینده بسیار هیجان زده هستیم، جایی که استفاده از AR در مراقبت‌های بهداشتی به اندازه استفاده از استتوسکوپ امری عادی خواهد بود.

حال که با واقعیت افزوده در پزشکی آشنا شدید، می‌توانید از مقالات فناوری‌های مرتبط، مانند تکنولوژی‌های مجازی در مواد غذایی هم دیدن کنید.

امتیاز این مطلب