نرم افزار منبع باز معمولا رایگان است. اما آیا نرم افزار رایگان بهتر از یک نرم افزار اختصاصی است؟ در این مقاله دلایلی وجود دارد که چرا باید به نرم افزارهای منبع باز اعتماد کنید.
ممکن است در استفاده از نرم افزار رایگان و متن باز تردید داشته باشید، به ویژه که بسیاری از کدها توسط داوطلبان نوشته می‌شوند. در بیشتر زمینه های زندگی، داشتن محصولی از یک شرکت معتبر مزیت محسوب می‌شود. به این صورت است که شما اعتماد دارید که چیزی خوب ساخته شده است.
چرا باید به تعدادی از کدهای داوطلبان روی نرم افزار هایی مانند مایکروسافت، اپل و گوگل اعتماد کنیم؟
همانطور که غول های فناوری به ما نشان داده اند، نرم افزار آنها ممکن است قابل اعتماد باشد، اما اغلب با انواع ردیابی و سایر اشکال بهره برداری همراه است. استفاده از نرم افزار متن باز در واقع بسیار ایمن تر است و دلیل آن را در این مقاله بررسی خواهیم کرد.
1. کد عمومی کدی است که می‌توانید به آن اعتماد کنید
مشکل اساسی بسیاری از نرم افزار هایی که از شرکت های بزرگ و مشهور فناوری می‌آیند این است که کد منبع از دید پنهان است. این اطلاعات اختصاصی است و ممکن است برای مشاهده، تغییر یا توزیع مجدد کد دچار مشکل شوید.
تنها گزینه شما این است که از نرم افزار همانطور که هست استفاده کنید و اطمینان داشته باشید که اجرای آن بی خطر است، یا می‌توانید به جای آن از نرم افزار استفاده نکنید.
این نوع کد به عنوان نرم افزار منبع بسته شناخته می‌شود. از آنجایی که نمی‌توانید کد را ببینید، راهی ندارید که بدانید نرم افزار دقیقا چه کاری انجام می‌دهد. این به شرکت ها این آزادی را می‌دهد هر کاری که می‌تواند سود آنها را افزایش دهد انجام دهند.
به همین دلیل است برنامه هایی که ما استفاده می‌کنیم، رفتار ما را کنترل میکنند، موقعیت مکانی ما را ردیابی میکنند و در غیر این صورت سعی میکنند از کاری که انجام می‌دهیم آگاه باشند. این اطلاعات برای شرکت ها چهت فروش به کارگزاران داده یا استفاده برای فروش تبلیغات ارزشمند است.
بگوییم که یک برنامه منبع باز می‌خواهد همان نوع جمع آوری داده را معرفی کند. خوب، مشخص است که هیچ انسان عاقلی تمایل به ردیابی شدن ندارد. ما برای حریم خصوصی خود ارزش قائل هستیم، بنابراین وقتی انتخابی برای حذف کدی که رفتار ما را ردیابی می‌کند به ما داده می‌شود، از آن استفاده خواهیم کرد.
از آنجایی که کد منبع برای ویرایش و توزیع مجدد برای همه در دسترس است، شخصی می‌آید و از کد برای ایجاد یک برنامه جدید (گاهی اوقات تقریباً یکسان) با حذف بیت های ناخواسته استفاده می‌کند. این فرآیند به نام فورک شناخته می‌شود و از رفتار بد جلوگیری می‌کند.
درست مانند سایر زمینه های زندگی ما، شفافیت تمایل دارد افراد را به رفتار بهتر و ارائه نتایج بهتر تشویق کند.
2. شرکت های بزرگ؟ همه آنها به منبع باز اعتماد دارند
وقتی به شرکت های فناوری بزرگ فکر می‌کنید اولین شرکتی که به ذهن شما خطور می‌کند چیست؟ آمازون؟ فیسبوک؟ اپل؟ هر سه این شرکت ها از نرم افزار متن باز به درجات مختلف استفاده میکنند و به پروژه های خاصی کمک میکنند. البته آنها تنها نیستند.
در نظر بگیرید که چگونه مایکروسافت روی هسته لینوکس (یک سیستم عامل منبع باز) سرمایه گذاری می‌کند تا Azure را به یک محصول محاسبات ابری متقاعدکننده تبدیل کند. گوگل از لینوکس نه تنها در فضای ابری بلکه در کروم بوک و اندروید استفاده می‌کند. شرکت های زیر همگی اعضای هسته بنیاد لینوکس در ابتدای سال 2023 بودند.
Valve به توسعه دهندگان پول می‌دهد تا همه نرم افزارهای منبع باز را که Steam Deck را ممکن می‌کند، بهبود بخشند. سپس شرکت های غول پیکری هستند که بیشتر از مصرف کنندگان عمومی، مانند Oracle و IBM، با سایر مشاغل تجارت میکنند. هر دو از نرم افزار منبع باز استفاده میکنند و توسعه می‌دهند.
خود اینترنت تا حد زیادی بر اساس معماری منبع باز ساخته شده است. توسعه دهندگان وب با چیزی که پشته LAMP نامیده می‌شود (لینوکس، آپاچی، MySQL و PHP) آشنا هستند، که اغلب از آن به عنوان پایه وبسایت ها و برنامه های وب استفاده میکنند. هر چهار مولفه متن باز هستند.
توسعه دهندگان و شرکت ها به نرم افزار متن باز اعتماد دارند، زیرا قابل اعتماد، آسان تر از توسعه یک جایگزین از ابتدا و اغلب بهتر از آن چیزی است که خودشان می‌توانند توسعه دهند. هنگامی که از محصولات آنها استفاده می‌کنید، در نقطه ای از زنجیره اغلب همچنان به کد منبع باز تکیه می‌کنید، حتی اگر نتیجه نهایی یک لایه اختصاصی در بالا داشته باشد.
3. همه ما در یک کد سرمایه گذاری کرده ایم
وقتی کد منبع آشکارا در دسترس باشد، وارد نوعی از دید عمومی می‌شود. برخی از فناوری های منبع باز بیشتر شبیه زیرساخت ها عمل میکنند. مانند جاده های عمومی، همه ما روی زیرساخت های قابل اعتماد، شهروندان خصوصی و شرکت ها با هم سرمایه گذاری کرده ایم.
بسیاری از نرم افزار های منبع باز توسط داوطلبان ساخته می‌شوند، مقدار زیادی نیز توسط کارکنان رسمی انجام می‌شود. به عنوان مثال، هسته لینوکس در ابر رایانه ها و تلفن های همراه به طور یکسان یافت می‌شود. همه از تولیدکنندگان گرفته تا دانشمندان دلایلی برای ارائه وصله هایی به هسته لینوکس دارند که ویژگی ها را اضافه میکنند یا باگ ها را برطرف میکنند.
حتی زمانی که شرکت ها محصولاتی را ایجاد میکنند که در بازار با یکدیگر رقابت میکنند، همچنان روی نرم افزار متن بازی که استفاده میکنند سرمایه گذاری میکنند تا آنجا که می‌تواند خوب و پایدار باشد.
بسیاری از برنامه های منبع باز حتی تحت مجوزهای کپی لفت توزیع می‌شوند که به افرادی که از کد استفاده میکنند نیاز دارند تا تغییرات خود را به طور عمومی به اشتراک بگذارند. این باعث می‌شود کسی نتواند کد را بگیرد و آن را در کدنویسی خصوصی خود پنهان کند. در عوض، برنامه بهتر می‌شود و همه ما سود می‌بریم.
4. نرم افزار (معمولا) به صورت رایگان ارائه می‌شود
اکثر نرم افزارهای منبع باز بدون هزینه برای استفاده هستند، اما این یک ویژگی متمایز است که به اندازه گذشته برجسته نیست. این روزها، اکثر نرم افزارها دارای برچسب قیمتی نیستند. اما یک تفاوت وجود دارد. نرم افزار های منبع بسته اغلب رایگان است زیرا توسعه دهندگان راه دیگری برای سود بردن از پروژه پیدا کرده اند، معمولاً از طریق جمع آوری و فروش یا استفاده از داده های مربوط به ما.
وقتی از Google Docs استفاده می‌کنید، هر فشار کلید برای Google در دسترس است تا به هر نحوی که می‌خواهد وارد سیستم شود و کسب درآمد کند. Google می‌تواند از فروش حداکثری محصولات پرتقاضا مانند Google Docs بیشتر از فروش نرم افزار های کم تقاضا درآمد زائی کند.
نرم افزار منبع باز واقعاً رایگان ارائه می‌شود، بدون هیچ هزینه ای. وقتی از LibreOffice استفاده می‌کنید، هیچ کس نمی‌داند که با نرم افزار چه می‌کنید.
LibreOffice رایگان است زیرا در دنیایی که کارهای زیادی بر روی رایانه انجام می‌شود، می‌توان ناعادلانه تلقی کرد که مردم را بین خرید نرم افزار گران قیمت یا نظارت بر رفتار شخصی خود برای مشارکت در جامعه مردد کنند. این ما را به نقطه بعدی می‌رساند.
5. جامعه منبع باز دارای منشور اخلاقی است
دنیای نرم افزار های منبع باز توسط مجموعه ای از قوانین متفاوت از قوانین دنیای نرم افزار های اختصاصی اداره می‌شود. بسیاری از افرادی که FOSS را ایجاد میکنند این کار را انجام می‌دهند زیرا معتقدند انجام آن کاری اخلاقی است. گاهی اوقات برای پول درآوردن است، اما بیشتر اوقات اینطور نیست. مردم اغلب کد خود را ایجاد میکنند و به اشتراک می‌گذارند.
این بدان معنا نیست که مردم فداکار هستند. به غیر از پول، سودهای دیگری نیز وجود دارد. بسیاری از مردم یاد می‌گیرند که چگونه با مشاهده کد منبع موجود برنامه نویسی کنند و می‌خواهند آن را پس دهند. دیگران از جایگزین های منبع باز برای برنامه های پولی بهره مند شده‌اند که توانایی پرداخت آنها را نداشتند و می‌خواهند نرم افزار مشابهی را برای افرادی مانند آنها ایجاد کنند.
برخی دوست دارند این آزادی را داشته باشند تا هر کاری که می‌خواهند با نرم افزار روی دستگاه خود انجام دهند و نمی‌توانند تصور کنند که محدودیت هایی برای خود یا دیگران ایجاد کنند.
سازندگان نرم افزار، کاربران خود را با استانداردهای سختگیرانه نگه می‌دارند.
در دنیای نرم افزار آزاد، انتظار پیش فرض این است افرادی را که به برنامه شما دسترسی دارند محدود نکنید، نحوه استفاده از آن را محدود نکنید و رفتار آنها را ردیابی نکنید.
6. نرم افزار منبع باز آزمون خود را پس داده است
بسیاری از پروژه های منبع باز دهه هاست که وجود دارند. Mozilla Firefox، LibreOffice، GIMP، Audacity و VLC را در نظر بگیرید. اینها برنامه هایی هستند که به تدریج بهتر شده اند و ویژگی های جدیدی به دست می‌آورند در حالی که باگ های قدیمی را از دست می‌دهند. همین امر را می‌توان در مورد نرم افزارهای پس زمینه مانند هسته لینوکس یا محیط های دسکتاپ مانند GNOME و KDE نیز گفت. این نرم افزار بالغ و اثبات شده است.
این بدان معنا نیست که نرم افزار منبع بسته پایداری وجود ندارد که سالها دوام بیاورد. وجود دارد. اما شما از قبل به نرم افزارهای اختصاصی اعتماد دارید. نکته اینجاست که بسیاری از نرم افزارهای منبع باز، اگر نگوییم بیشتر، به همان اندازه تست شده اند.
همچنین شایان ذکر است که در دنیای نرم افزار اختصاصی، وقتی یک شرکت سقوط می‌کند، نرم افزار آن از بین می‌رود. تا زمانی که شخصی حقوق را خریداری نکرده باشد، هیچکس نمی‌تواند کد را ببیند. به سادگی ناپدید می‌شود.
با نرم افزار متن باز، ممکن است یک پروژه حفظ نشود و دیگر نسخه ای ظاهر نشود. اما این کد همچنان وجود دارد و برخی افراد ممکن است از این کد برای ایجاد نرم افزار جدیدتر استفاده کنند. بنابراین حتی اگر برنامه ای مرده به نظر برسد، ممکن است کد آن زنده بماند.
نرم افزار منبع باز قابل اعتمادترین نرم افزار است
نرم افزار منبع باز همیشه بیشترین ویژگی ها یا بهترین عملکرد را ارائه نمی‌دهد. برنامه های انحصاری زیادی وجود دارند که از رقبا پیشی می‌گیرند. اما وقتی صحبت از اعتماد به میان می‌آید، این حوزه ای است که نرم افزار متن باز بهترین خدمت را دارد.
پس این داده ها تحت مالکیت شما نیست. نمی‌خواهد به شما تبلیغات ارائه دهد. سعی نمی‌کند شما را در یک اکوسیستم حبس کند. اگر می‌خواهید با خیال راحت از رایانه تان استفاده کنید، نرم افزار رایگان و متن باز بهترین راه است.
