همان‌طور که می‌دانید رمدی قرار است بازی‌های نئو نوآر کلاسیک خود را بازسازی کند. شاید در نگاه سطحی این بازسازی بیش‌تر در جنبه‌ی بصری خلاصه شود. بدون شک ارتقاء گرافیک در بازی‌هایی که بیش از ۲۰ سال از عرضه‌ی آن‌ها می‌گذرد، خیلی مشهود خواهد بود. اما سازندگان باید تغییرات بنیادین را در این بازسازی اعمال کنند. در ادامه با اول نیوز همراه شوید تا به این مهم بپردازیم که چرا سازندگان باید در طراحی محیط Max Payne Remake تجدیدنظر کنند. آیا اصلاََ نیازی به انجام این کار هست؟
مجموعه‌ی مکس پین کاملاََ شناخته شده است و در کشور ما نیز طرفداران بی شماری دارد. طرفداران بازی‌های اکشن و شوتر قطعاََ با مکس پین آشنایی دارند. وقتی رمدی برای نخستین بار بازی مکس پین را در سال ۲۰۰۱ روانه‌ی بازار کرد، این شوتر سوم شخص جذاب هنرصنعت بازی‌های ویدیویی را متحول کرد. مکانیک تیراندازی در صحنه آهسته موسوم به بولت تایم توانست جلوه‌ای خاص به بازی مکس پین دهد.
از طرفی فضاسازی و طراحی سنگین بازی در کنار داستان جنایی و غمگین مکس پین را منحصر به فرد کرده بود. دنباله‌ی بازی که در سال ۲۰۰۳ عرضه شد شاید به موفقیت بازی نخست نرسید، اما به هر حال هر دو بازی جایگاه ویژه‌ای نزد طرفداران بازی‌های ویدیویی دارند.
در ادامه برای نزدیک به یک دهه مجموعه‌ی مکس پین به خواب زمستانی فرو رفت. تا این‌که راکستار وظيفه‌ی ساخت نسخه‌ی سوم را بر عهده گرفت. مکس پین 3 شاید برای تعدادی جذاب و هیجان‌انگیز بوده باشد، اما طرفداران مجموعه چندان روی خوشی به آن نشان ندادند.
طرفداران مکس پین تغییرات صورت گرفته را دوست نداشتند. رفتن به محیط‌های گرم برزیل هیچ سنخیتی با خیابان‌های برفی و یخ زده‌ی نیویورک نداشت. برای همین بود که وقتی سازندگان اعلام کردند قصد بازسازی شماره‌های نخست را دارند، طرفداران قدیمی خوشحال شدند.
بازسازی مکس پین
ریمستر و بازسازی بازی‌های قدیمی در سال‌های اخیر حسابی روی بورس افتاده است. این‌که انجام این کارها چه نقاط مثبت و منفی در پی خواهد داشت به جای خود، اما اکثر بازی دوستان معتقدند که بازیافت ایده‌های قدیمی کار چندان جذابی نیست. ساخت آی‌پی جدید بدون شک برای طرفداران هنر هشتم خوشایندتر است.
ولی از طرفی بازسازی بازی‌های قدیمی که سال‌های زیادی از عرضه‌ی آن‌ها می‌گذرد، خیلی هم بد نیست. بیش از ۲۰ سال از عرضه‌ی مکس پین می‌گذرد. این بازی‌ها برای مخاطب جدید تقریباً غیرقابل تحمل شده‌اند. مکانیک‌های این بازی‌ها امروزه از رده خارج و منسوخ شده‌اند. در نتیجه شاید ایده‌ی بازسازی بازی‌های کلاسیک و قدیمی خیلی هم بد نباشد.
نمونه‌های موفق در این زمینه را می‌شود رزیدنت ایول 2 و 3 معرفی کرد. همچنین بازی‌های دیمون سولز و شادو اف کلوسوس که انحصاری پلی استیشن هستند. البته نباید مافیا و فاینال فانتزی 7 ریمیک را نیز از قلم انداخت. اگر رمدی بتواند تجربه‌ای در این سطح را در بازسازی مکس پین ارائه دهد، بدون شک شاهکار خواهد کرد. هر چند که شاید خیلی بعید به نظر برسد.
داستان جذاب شماره‌های نخست مکس پین در نوع خود بی‌نظیر است. آن داستان تاریک و ماتم بار که مشقت‌های یک پلیس بخت برگشته را به تصویر می‌کشد. فقدانی که حتی از صدای خش دار مکس و دیالوگ‌های سنگین و نیش دار او قابل تشخیص است.
ارائه‌ی این تجربه‌ی ناب در سال‌های ابتدایی ۲۰۰۰ خیلی غافلگیر کننده بود. در آن مقطع توجه به داستان چندان اهمیتی نداشت. داشتن یک داستان خوب صرفاً یک مزیت اضافه به شمار می‌رفت و نه لزوماً یک الزام. مکس پین از این لحاظ توانست آغازگر یک جریان باشد. جریانی که روی بازی‌های آینده اثرگذار شد.
نسخه‌ی سوم خیلی از این فضاسازی دور بود. طرفداران انتظار این حجم از تغییرات را نداشتند. سازندگان فضاسازی متفاوتی را انتخاب کرده بودند و این تغییرات منجر به خلق بازی کاملاََ جدیدی شده بود. سکانس‌های فلش بک در مکس پین 3 بیش‌تر مورد توجه قرار گرفته بودند تا خود بازی اصلی. فضاسازی کلی و داستان اصلی بازی به وضوح افت داشت.
شاید به این دلیل که نویسنده‌ی قهاری همچون سم لیک سر پروژه نبود. همه‌ی این موارد باعث شده بودند که طرفداران خیلی زود خواستار بازسازی شماره‌های کلاسیک شوند. در جریان بودن این اتفاق را در آوریل همین سال متوجه شدیم. سکوت ۱۰ ساله‌ی مجموعه‌ی مکس پین بالأخره شکست.
با این حال در طول این سال‌ها بازی‌های مختلفی توانسته‌اند جای خالی مکس پین را در سبک شوتر سوم شخص پر کنند. اما قابل کتمان نیست که مکانیک‌های اصلی بازی هنوز هم جذابیت‌های خود را حفظ کرده‌اند. به عنوان مثال همین مکانیک بولت تایم که هیچوقت تکراری نمی‌شود.
وقتی رمدی اعلام کرد که قرار است بازی‌های مکس پین 1 و مکس پین 2 را در قالب یک کالکشن بازسازی کند همه خوشحال شدند. تجربه‌ی این بازی‌ها با گرافیک جدید، گیم پلی بهبود یافته، مکانیک‌های مدرن و طراحی مرحله‌ی جدید قطعاََ لذت‌بخش خواهد بود. با این حال سازندگان نباید طراحی محیط جدید را نیز فراموش کنند. چرا که از اهمیت بالایی برخوردار است.
تغییرات مهمی که رمدی باید انجام دهد
متأسفانه از زمانی که رمدی در دست ساخت بودن Max Payne Remake را اعلام کرد، اطلاعات بیش‌تری به اشتراک گذاشته نشده است. آن‌ها آوریل ۲۰۲۲ خبر ساخت این بازی‌ها را اعلام کردند و در طول این چند ماه هیچ اطلاعات جدیدی را به اشتراک نگذاشتند. در نتیجه طرفداران باید خودشان در خصوص این بازی‌ها رویاپردازی کنند. چیزی که مشخص است این است که رمدی Max Payne Remake را به عنوان یک پروژه‌ی AAA در نظر گرفته است. یعنی خبری از یک ریمستر ساده نخواهد بود.
با توجه به این‌که سال‌ها از عرضه‌ی نخست مکس پین گذشته است، انتظارات طرفداران خیلی بالا رفته و باید شاهد یک جهش چشمگیر در این بازی‌ها باشیم. فناوری بازی‌سازی به نسبت بیست سال گذشته خیلی پیشرفت داشته است. برخی مکانیک‌های بازی منسوخ شده‌اند و مکانیک‌های جدید جایگزین آن‌ها شده‌اند. علاوه بر همه‌ی تغییرات بدیهی که طرفداران انتظار دارند، یک سری تغییر هم هست که اگر سازندگان در نظر بگیرند، فوق‌العاده خواهد شد. تغییراتی که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.
در بازی‌های اصلی طراحی محیط خیلی ساده و سر راست بود. که البته با ترند آن روزهای بازی‌سازی کاملاََ هماهنگ بود و اکثر بازی‌ها همین رویکرد را داشتند. اما بازی‌ها در طی این سال‌ها تغییرات زیادی به خود دیده‌اند. گیم پلی بازی‌ها عمیق‌تر شده است.
کاورگیری صرف و پریدن به این طرف و آن طرف دیگر راضی کننده نیست. طراحی مراحل و محیط در بازی‌های امروزی پیشرفت کرده است و توجه به جزئیات حرف اول را می‌زند. گیمر باید بتواند با محیط اطراف تعامل داشته باشد و این تعامل در گیم پلی خودش را نشان دهد. سازندگان باید این نکته را در نظر بگیرند و پیاده‌سازی کنند.
در زمینه‌ی طراحی محیط و گان‌پلی سازندگان می‌توانند از روی مکس پین 3 الگوبرداری کنند. درست است که نسخه‌ی سوم در زمینه‌ی داستان حرفی برای گفتن نداشت، اما از لحاظ گیم پلی با بازی فوق‌العاده و جذابی طرف بودیم. طراحی محیط را نیز نمی‌شود نادیده گرفت.
نحوه‌ی تعامل مکس با محیط بازی، شیوه‌ی کاورگیری و توجه به جزئیات در نسخه‌ی سوم عالی بود. برای همین است که خیلی‌ها طرفدار ریمستر کردن مکس پین 3 برای پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان بودند. ولی متأسفانه راکستار این کار را نکرد و به شدت سرگرم جی تی ای آنلاین بودند.
سوای از بحث گیم پلی، سازندگان باید طراحی محیط را از لحاظ بصری نیز تقویت کنند. محیط و فضاسازی در بازی‌های نئو نوآر خیلی با اهمیت هستند. انتقال حس در این بازی‌ها خیلی روی طراحی محیط و رنگ‌بندی آن‌ها متکی است. با توجه به پیشرفت فناوری در طول این سال‌ها دست طراحان کاملاََ باز است تا خلاقیت خود را به کار گیرند.
طرفداران انتظار دارند Max Payne Remake در زمینه‌ی طراحی حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. خصوصاً پس از تجربه‌ی بازی تحسين‌شده‌ی کنترل (Control) این انتظارات از همیشه بیش‌تر شده‌اند. رمدی این فرصت را دارد که با گرافیک بهتر، طراحی جذاب‌تر و گیم پلی لذت‌بخش‌تر یک تجربه‌ی ناب را به طرفداران هدیه دهد. طبیعتاً عرضه‌ی موفقیت آمیز بازسازی مکس پین می‌تواند روند ساخت دنباله برای آن را سرعت بخشد. البته در نهایت همه‌چیز به سازندگان و استقبال بازار از این بازسازی دارد.
رمدی پیش از این تجربه‌ی ناموفقی در زمینه‌ی ریمستر آلن ویک داشت. نسخه‌ی ریمستر شده کم‌ترین تغییرات ممکن را به خود دیده بود و حقیقتاً خیلی تجربه‌ی بعدی بود. در مقایسه با دیگر ریمسترها واقعاً حرفی برای گفتن نداشت و سازندگان صرفاً وضوح تصویر بازی را اندکی بالاتر برده بودند.
این موضوع شاید طرفداران مکس پین را اندکی نگران کند. اما امیدواریم که سازندگان در زمینه‌ی بازسازی این مجموعه‌ی پرطرفدار سنگ تمام بگذارند و تجربه‌ای در خور طرفداران را ارائه دهند. باید منتظر ماند و دید در نهایت رمدی چه کیفیتی را در Max Payne Remake ارائه می‌دهد.
بازی Max Payne remakes قرار است برای پلتفرم‌های کامپیوتر، پلی استیشن 5، ایکس باکس سری ایکس و ایکس باکس سری اس عرضه شود. هنوز تاریخ عرضه‌ی رسمی بازی مشخص نشده است. اما احتمال می‌رود اواخر ۲۰۲۳ شاهد عرضه‌ی این بازسازی مورد انتظار برای پلتفرم‌های مذکور باشیم.
شایان ذکر است که استودیوی رمدی به صورت هم‌زمان روی بازی آلن ویک 2 نیز در حال کار است. این بازی نیز قرار است به صورت مولتی پلتفرم عرضه شود و خبری از انحصاری شدن آن برای ایکس باکس نیست. نکته‌ی جالب این بازی فضاسازی ترسناک و تغییر سبک به وحشت و بقا است. که البته می‌تواند یک تغییر کاملاََ مثبت باشد.
شما برای تجربه‌ی بازسازی مکس پین مشتاق هستید؟ موافقید که سازندگان باید در طراحی محیط Max Payne Remake تجدیدنظر کنند؟ لطفاً دیدگاه‌های خود را با ما در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.
