یوبیسافت باید نقشه راه واچ داگز را مشخص کند

مجموعه‌ی واچ داگز دچار بحران هویت شده است. یوبیسافت باید نقشه راه واچ داگز را مشخص کند و آینده‌ی مجموعه را تضمین نماید. با اول نیوز همراه شوید تا در ادامه‌ی این مقاله موضوع را شرح دهیم.

طی این سه نسخه مجموعه‌ی واچ داگز دستخوش تغییرات زیادی شده است. عنوان نخست که در سال 2014 عرضه شد، فضایی تاریک، جدی و بزرگسالانه داشت. عنوانی که به موضوعاتی همچون سیاست، انتقام و برده داری مدرن می‌پرداخت.

اما شماره‌های بعدی به کلی تغییر کردند تا جایی که نسخه‌ی سوم عملاً به عنوانی تماماً جهان‌باز بدل شده بود که شما در آن کنترل همه‌ی شخصیت‌های درون بازی را در اختیار داشتید. این تغییرات افسار گسیخته وضعیت عجیبی را پدید آورده‌اند به گونه‌ای که هیچ دو شماره‌ای شبیه به هم نیستند. در حقیقت تنها وجه اشتراک مجموعه‌ی واچ داگز مکانیک هک کردن است. با این‌که همه‌ی بازی‌ها جذابیت‌های خاص خود را دارند ولی بدون شک جای خالی یک نقشه راه حس می‌شود.

اکثریت فرانچایزهای یوبیسافت یک هویت مشخص و ثابت دارند. به عنوان مثال اساسین کرید بازی‌بازان را در قالب اساسین‌ها (یا گاهاً تمپلارها و آدم‌های عادی) قرار می‌دهد و در برهه‌های مختلف تاریخی جریان دارند. مجموعه‌ی فارکرای نیز به بازی‌بازان یک نقشه‌های جهان‌باز با قابلیت آشوب به پا کردن و فعالیت‌های جانبی متنوع را ارائه می‌دهد. از آن‌طرف فرانچایز گسترده‌ی تام کلنسی بازی‌های تاکتیکال با گیم پلی شبیه‌ساز نظامی را ارائه می‌دهد.

البته تغییراتی نيز در اين فرانچایزها اعمال شده است. به عنوان مثال نقش‌آفرینی شدن بازی‌های اساسین کرید و یا تغییرات گوست ریکون. ولی با این حال کلیت آن‌ها یکی بوده است و دارای هویت مشخص بوده‌اند. واچ داگز ولی اصلاََ این‌گونه نیست. سازندگان برای هر نسخه یک گیم پلی و فضاسازی متفاوت را انتخاب کرده‌اند تا جایی که مخاطب می‌ماند که هدف اصلی این مجموعه چیست.

تحول واچ داگز

سال 2014 طرفداران نخستین بازی واچ داگز را تجربه کردند که عنوانی جهان‌باز بود. شخصیت اصلی بازی یک هکر به نام آیدن پیرس و اهل شیکاگو بود. او به دنبال فردی می‌گشت که مسؤل کشتن خواهر زاده‌اش بود. داستان شماره‌ی نخست به نسبت عناوین بعدی تاریک‌تر و جدی‌تر است. عناصر آینده نگرانه در جای جای شهر شیکاگو تعبیه شده بود و به لطف مکانیک‌های هک کل شهر به زمین بازی مخاطبان تبدیل شده بود.

واچ داگز 2 دو سال بعد عرضه شد. بازی فضاسازی سنگین و داستان جدی شماره‌ی نخست را کنار گذاشته بود. فضای کلی بازی شادتر و رنگارنگ‌تر شده بود. شیکاگوی دود گرفته‌ی بارانی جای خود را به سان فرانسیسکوی رنگارنگ آفتابی داده بود. داستان بازی هم پیرامون مارکوس هالووی بود که تنها هدفش شکست دادن ctOS به کمک DedSec بود.

داستان خیلی سطحی‌تر بود و شخصیت‌های عجیبی چون Wrench را در این بازی شاهد بودیم. گویی که با یک عنوان کاملاََ جدید طرف بودیم نه یک دنباله. تنها نقطه اشتراک بازی‌ها مکانیک هک کردن و پس‌زمینه‌ی جهان بازی بود.

بازی سوم یعنی واچ داگز: لژیون به کلی مجموعه را تغییر داد و حال و هوای جدیدی را ارائه داد. در این بازی به جای داشتن یک شخصیت اصلی، شما همه‌ی شخصیت‌های بازی را می‌توانستید کنترل کنید. به عنوان مثال یک پیرزن فرتوت، یک ورزشکار، خانم کارمند و یا حتی یک نظافتچی. هر شخصیت در جهان بازی مهارت و توانایی‌های خاص خود را داشت و شما می‌توانستید داستان را در قالب وی پیش ببرید. گیم پلی نسخه‌ی سوم متنوع و دیوانه‌وار بود. هیچ شباهتی با ریشه‌های مجموعه نداشت و بحران هویتی واچ داگز دقيقاً در همین نقطه قابل درک است.

واچ داگز نیازمند مشخص کردن نقشه راه است

شایعاتی به گوش می‌رسند که یوبیسافت به صورت چراغ خاموش قرار است آی‌پی واچ داگز را بایگانی کند. ولی اگر این شایعات حقیقت نداشته باشند و شاهد نسخه‌های آینده‌ی این مجموعه باشیم، یوبیسافت باید نقشه راه فرانچایز را مشخص کند.

مجموعه به عنوان یک بازی جهان‌باز با فضاسازی تاریک و جدی آغاز به کار کرد و تبدیل شد به یک شبیه‌ساز آشوب که همه چیز و همه کس را می‌شد در آن کنترل کرد. اگر سازندگان همین فرمان را پیش بگیرند نسخه‌ی بعدی احتمالاً از این هم عجیب‌تر و متفاوت‌تر باشد. بدون شک این تغییرات افسار گسیخته نمی‌توانند یک فرانچایز با دوام را شکل دهند.

در حقیقت تنها بازی جهان‌باز دیگری که بحران هویتی مشابه واچ داگز دارد Saints Row است. اگر خاطرتان باشد پیش از این درباره‌ی این مجموعه صحبت کرده بودیم و به‌زودی شاهد بازآفرینی آن هستیم. Saints Row نیز کار خود را از مبارزه‌ی شهری بین گروه‌های تبهکاری آغاز کرد و به دروازه‌های جهنم رسید. درست است که واچ داگز فعلاً راهی جهنم نشده است ولی فاقد یک هویت مشخص است. شماره‌های مختلف مجموعه را نمی‌شود با یکدیگر مقایسه کرد.

یوبیسافت نیازی ندارد که حتماً فضاسازی تاریک و داستان جدی نسخه‌ی نخست واچ داگز را مبنا قرار دهد. هر چند که اگر این کار را کند طرفداران زیادی را خوشحال خواهد کرد. ولی کاری که یوبیسافت باید انجام بدهد این است که نقشه راه و هویت واچ داگز را مشخص کند. واچ داگز قرار است چه باشد؟ این مجموعه چه ویژگی‌های مشخصی دارد؟

در حال حاضر مجموعه‌ی واچ داگز به موش آزمایشگاهی بازی‌سازان یوبیسافت تبدیل شده است. هر کس هر ایده‌ای که دارد عملی می‌کند و یک مکانیک هک به آن اضافه می‌کند. در آخر نیز یک زیر عنوان انتخاب می‌شود و ما شاهد معرفی نسخه‌ی جدید واچ داگز می‌شویم.

این‌گونه که نمی‌شود. بازی بعدی نمی‌تواند یک ایده‌ی عجیب و غریب دیگر باشد که هیچ سنخیتی با شماره‌های پیشین ندارد. مگر نه دود آن به چشم فرانچایز می‌رود. یوبیسافت باید یک فضاسازی کلی را برای واچ داگز تعریف کند و روی همان متمرکز شود. اگر سازندگان این کار را انجام ندهند و همین فرمان را پیش ببرند مطمئناََ با مشکل Saints Row مواجه می‌شوند. یعنی در نهایت ناچار به بازآفرینی مجموعه می‌شوند.

فعلاً آینده‌ی واچ داگز مشخص نیست. این مجموعه پتانسیل بالایی دارد و امیدواریم شاهد بایگانی شدن آن نباشیم. فعلاً باید منتظر ماند و دید برنامه‌های یوبیسافت برای آینده‌ی مجموعه چیست.

نظر شما در این خصوص چیست دوستان؟ موافق تعيين نقشه راه برای واچ داگز هستید؟ یا همین روند بی هویتی را ترجیح می‌دهید؟ فضاسازی مورد نظر شما برای واچ داگز چیست؟ لطفاً نظرات خودتان را با ما در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.