در چند سال اخیر بسیاری از افراد با ریسک کردن سرمایهی خود وارد بازار رمز ارزها شدهاند، با اینکه اطلاعات کافی در مورد این بازار ندارند. در دنیای کریپتوکارنسی، ممکن است تاکنون خیلی با “توکن” و “کوین” برخورد کرده باشید، اما آیا از تفاوت این دو با هم اطلاع دارید؟ در ادامه شما را با تفاوت توکن با کوین آشنا میکنیم.
آشنایی با تفاوت توکن با کوین
۱. تعریف
کوین دیجیتال یک دارایی است که برای بلاکچین خودش، نیتیو است. به عنوان مثال، بیت کوین، لایت کوین و اتریوم در بلاکچین خودشان وجود دارند. معاملات کوینهای دیجیتال را میتوان از فردی به فرد دیگر انجام داد، این در حالی است که همه کوینها به عنوان دادهای در پایگاه داده عظیمی قرار دارند که همه تراکنشها را دنبال میکند. توکنها اغلب به عنوان کوینهای دیجیتالی شناخته میشوند که در بلاکچینهای موجود ایجاد میشوند توکنهایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته میشوند، توکنهای ERC20 نامیده میشوند.
۲. نحوهی ایجاد
کوینهای دیجیتالی به عنوان پول مجازی که میتواند برای انتقال استفاده شود و همچنین به عنوان ذخیره ارزش و واحد حساب استفاده میشوند. به عنوان مثال، بیت کوین به جز استفاده از سیستم پرداخت و ذخیره ارزش، هیچ کاربرد دیگری ندارد و نمیتوان آن را استیک کرد (دریافت کردن سود، در ازای گرو گذاشتن ارز دیجیتال) و چیز بیشتری از آن بدست آورد. با این حال، برخی از کوینهای دیجیتالی مانند NEO ،DASH و Ether دارای ویژگیها و امکانات بیشتری به غیر از انتقال پول و دارایی هستند.
- اتر به عنوان سوخت منبع اصلی کریپتوکارنسی خود اتریوم مورد استفاده قرار میگیرد، به این ترتیب میتوان توکنها را در آن ایجاد کرد. اتر همچنان نیاز دارد یک توکن ارسال کند، تا بتواند هزینه ماینینگ را تأمین کند و به کامپیوتری که تراکنش را در شبکه تأیید میکند، هزینه پرداخت کند.
- NEO را برای بدست آوردن سود سهام، که به GAS معروف است، میتوان استیک کرد. حتی توکنها را میتوان بر روی NEO ساخت. وقتی در حال ارسال یک توکن در شبکه NEO هستید، باید یک هزینه GAS پرداخت کنید.
- دارندگان DASH میتوانند در مورد تصمیمات مهم مربوط به شبکه DASH رای دهند. اگر توکنهای DASH کافی دارید، میتوانید تصمیم بگیرید که آیا آن را ارتقا دهید یا خیر. حق رأی به دارندگان اجازه میدهد تا در مورد پروژهها صحبت کنند.
برای توکنها، فقط به یاد داشته باشید که هزینهها باید برای همه معاملات، نه فقط برای ایجاد توکنها، در یک بلاکچین پرداخت شود. این مشابه نحوه معامله کوین برای تامین امنیت شبکه است.
۳. هدف
توکنها برای استفاده با برنامههای غیر متمرکز (dApps) ایجاد شدهاند. هنگامی که توسعه دهندگان توکن ایجاد میکنند، در مورد تعداد واحدهای ساخته شده و محل ارسال توکنهای جدید تصمیم میگیرند. عمدتا، آنها بخشی از کریپتو نیتیو را برای بلاکچینی که برای آن توکن ایجاد میکنند، میپردازند.
به عنوان مثال، Musicoin یک توکن کریپتو است که به کاربران اجازه میدهد تا به امکانات مختلف پلتفرم Musicoin دسترسی داشته باشند. به طور مشابه، Binance دارای Bnb Token مخصوص به خود است که در صورتی که تریدرها از این توکن برای معاملات خود استفاده کنند، ۵۰ درصد تخفیف در اختیار آنها قرار میدهد. WePower (WPR) مثال خوبی از یک توکن است که نشان دهنده برق است. این توکن به کاربران اجازه میدهد تا برق را در بلاکچین خرید و فروش کنند.
۴. نمونهای از کوینها
همه کوینها توسط coinmarketcapهایی مانند Bitcoin ،Bitcoin Cash ،Litecoin و غیره ثبت شدهاند، توکنهای ERC20 نمونههایی از این توکنها هستند. توکنها برای تعامل با dAppهایی ساخته شده بر روی بلاکچینهای مختلف مانند Civic استفاده میشوند. اگر شما قرار است به تعطیلاتی بروید و اگر بلاکچین Civic سهام دار شما بود، آنها یک کد QR را برای تأیید مسافر ارسال میکنند. با استفاده از این برنامه، میتوانید به طور مستقیم جزئیات را از برنامه روی موبایل خود به شرکت ارسال کنید. چهار نوع توکن وجود دارد امنیت، تسهیلات، موجودی کنونی در حساب و پرداخت.
دیگر سوالات متداول
- توکن کریپتوکارنسی چیست؟
توکنهای کریپتوکارنسی، ارزهای مجازی هستند که در بلاکچین خودشان قرار دارند و نشان دهنده یک تسهیلات یا دارایی هستند.
- کوین کریپتو چیست؟
این یک دارایی دیجیتالی است که به تأیید و انتقال امن داراییها کمک میکند.
حال که با تفاوت توکن با کوین آشنا شدید میتوانید از دیگر مقالات سایت اول نیوز دیدن کنید.