من تاکنون اصلا به این فکر نکرده بودم، اما یک دلیل ساده وجود دارد که باعث می‌شود شما در حین استفاده از Zoom دچار خستگی شوید. البته چشم پوشی کردن از آن کار ساده ایست، زیرا مشکل بزرگی نیست. در ادامه به مشکل اصلی برنامه Zoom یعنی خستگی در حین استفاده از آن می‌پردازیم.
در هر تماس Zoom، از نظر فیزیکی نگاه کردن به چشمان طرف مقابل غیرممکن است. منتظر بمانید تا برایتان توضیح بدهم، زیرا کمی گیج کننده است. در بیشتر لپتاپ‌ها یا حتی یک رایانه رومیزی که یک وب کم خارجی جدا دارد، وقتی به خود دوربین نگاه می‌کنید، تصویری از خود ارائه می‌دهید که تماس چشمی را نشان می‌دهد یعنی طرف مقابل احساس می‌کند که شما در حال نگاه کردن مستقیم به چشمان او هستید، اما در واقع شما چشمان او را نمی‌بینید. وقتی به چشمان آن‌ها نگاه کنید (یعنی به خود صفحه نمایش خیره شوید) آن‌ها تماس چشمی شما را نمی‌بینند. شما نمی‌توانید در تماس‌های ویدئویی بر طرف مقابل تأثیرگذاری کنید و برنده شوید.
(همین حالا می‌توانید آن را امتحان کنید. به لپتاپ یا وب کم خارجی خود نگاه کنید، سپس به مرکز صفحه نگاه کنید. متوجه خواهید شد که سرتان کمی کج شده است.)
چرا ارتباط چشمی در برنامه‌ی Zoom وجود ندارد
تأثیرگذاری و ارتباط چشمی شما در برنامه‌ی Zoom برقرار نمی‌شود زیرا حداقل یک اینچ با هم فاصله دارند. هرچه صفحه نمایشگر بزرگ‌تر باشد، تماس چشمی شما کمتر خواهد شد.
به گفته Daniel Goleman روزنامه نگار علوم و نویسنده کتاب (که شهرت اصلی او از این جهت است که اصطلاح هوش هیجانی را رواج می‌دهد)، ما نمی‌توانیم در Zoom به چشمان دیگران نگاه بکنیم. او اخیراً در جریان یک پادکست به این موضوع اشاره کرد. برای انجام این کار ما به یک دوربین در مرکز صفحه یا درست بالای مرکز نیاز داریم، اما با توجه به فناوری‌های کنونی، هنوز این امکان وجود ندارد. او توضیح داد که چگونه ارتباط چشمی بخش مهمی از ارتباطات اجتماعی است، و شاید مهمترین قسمت ارتباطات باشد.
مشکل برنامه Zoom چرا باعث خستگی می‌شود؟
برای ما که تمام روز درZoom کار‌های روزمره خود را انجام می‌دهیم، این احساس که با دیگران فاصله داریم و از یکدیگر دور هستیم تشدید می‌شود. هفته هاست که ما از طریق Zoom با یکدیگر تماس بر قرار می‌کنیم، شاید در روز ۵ یا ۶ تماس، و به این نکته هم باید توجه کنیم که بدن ما در حالت عادی به ارتباط چشمی خوب نیاز دارد، اما به دلیل مشکلاتی که بالاتر ذکر شد این نیاز برآورده نمی‌شود و بر روان ما تأثیر می‌گذارد. ما احساس نمی‌کنیم که به هم مرتبط هستیم یا با یکدیگر در حال صحبتیم. حتی اگر ببینیم کسی به ما خیره شده است، احساس نمی‌کنیم که کسی به ما توجه می‌کند. این یک سناریو ارتباطی غیر کلامی است. ما کاملاً متوجه آن نشده‌ایم، و دچار کمبود تماس چشمی مستقیم هستیم.
Goleman می‌گوید: “شما یا به دوربین نگاه می‌کنید یا به چهره نگاه می‌کنید. مغز سیگنال‌هایی که در زندگی واقعی دریافت می‌کنید را دریافت نمی‌کند.”
Goleman می‌گوید ایمیل و پیام‌های متنی از نظر ارتباط عاطفی حتی از تماس‌های ویدئویی Zoom هم برای ما بدتر است. با این وجود، خستگی وقتی اتفاق می‌افتد که ساعت‌ها و ساعت‌ها مکالمه تصویری بدون ارتباط اجتماعی برقرار باشد.
ما خسته شده‌ایم زیرا تمرکزمان فقط بر روی تبادل اطلاعات است.
Goleman می‌گوید، بدون تماس مستقیم چشمی، همه مزایای ارتباطات انسانی را از دست می‌دهیم. انسان موجودی اجتماعی است و نیاز به برقراری ارتباط دارد، که با توجه به شیوه ارتباط کنونی این امکان وجود ندارد. ما تفاوت‌های جزئی را نمی‌بینیم، نمی‌شنویم یا حس نمی‌کنیم، و این بدان معنی است که مغز ما باید بیشتر کار کند تا خلا احساسات را پر کند.
چگونه می‌توانیم بر این مشکل غلبه کنیم؟
ساده‌ترین راه حل شناختن است. با چرایی شروع کنید. ما خسته شده‌ایم زیرا ارتباط چشمی برقرار نمی‌کنیم، همچنین ارتباط عاطفی را از دست داده‌ایم. ما در حال انتقال داده‌ها از طریق یک جریان ویدیویی به یکدیگر هستیم. هیچ چیز واقعی نیست. این بدان معناست که باید وقفه‌های مکرر بیشتری داشته باشیم. ما باید متوقف شویم، بعضی قسمت‌ها را چند بار تکرار کنیم. این کار باعث خستگی می‌شود، پس باید بیشتر استراحت کنیم. بین هر تماس مدتی به صفحه‌ی نمایشگر نگاه نکنید تا چشمانتان کمی خستگی برطرف کنند.
مسئله دیگر این است که در این جریان تغییری ایجاد نخواهد شد. تا زمانی که به صفحه نمایشگر نگاه می‌کنیم، ارتباط موثر برقرار نخواهد شد. این بدان معناست که وقتی از راه دور کار می‌کنیم، نباید تمام کار‌ها و صحبت‌ها را از طریق تماس ویدیویی انجام بدهیم. بازدید در دفتر، حتی یک بار در هفته به شما کمک خواهد کرد.
البته از طریق سخت افزاری هم می‌توانید کار‌هایی بکنید، من شروع به استفاده از وب کم با زاویه دید گسترده کردم. این کار کمک می‌کند افراد در جاهای دیگر گپ بتوانند محیط بیشتری را ببینند. افراد دید بیشتری پیدا می‌کنند و به همین دلیل، از من درباره گیتارم که در کنارم است و یا میز پر از کتابم سوال می‌کنند.
عدم تماس چشمی هنگام تماس ویدئویی یک دلیل ساده برای شروع خستگی است. البته دلایل دیگری نیز موجود است که می‌توانید با چند ترفند ساده آن‌ها را برطرف کنید.
حال که مشکل برنامه Zoom را دریافتید می‌توانید از دیگر مقالات سایت اول نیوز دیدن کنید.
