5G Ultra Wideband چیست؟ همه چیزهایی که همیشه می خواستید بدانید

5G Ultra Wideband چیست؟ مقاله ای که در این ساعت از سایت اول نیوز در بخش فناوری می خواهیم در کنار هم مورد بررسی قرار دهیم، در ادامه همراه ما باشید.

وعده باورنکردنی فناوری 5G برای ارتقای ارتباطات روزمره ما و ایجاد انقلابی در اتصال جهانی، آن را در بحثی کاملاً متفاوت از فناوری‌های سلولی قبلی قرار می‌دهد. ممکن است این صحبت های بازاریابی مضحک به نظر برسد، اما حقیقت دارد!

برای سال‌ها، اپراتورهای شبکه تلفن همراه خدمات خود را عمدتاً به دلیل ویژگی‌هایی که ارائه می‌کردند به بازار عرضه می‌کردند. فناوری‌های قبل از 5G مانند GSM، 3G، و 4G/LTE اساساً هر کدام یکسان بودند، صرف نظر از اینکه در کدام اپراتور یا در کجا زندگی می‌کردید. تفاوتی نداشت ، چون همه اپراتور ها از قابلیت های رومینگ و اتصال به هم ارتباط شما را همیشه به دنیای اینترنت و شبکه حفظ می کردند.

قبل از 5G، عملکرد شما بسته به اینکه چقدر از دکل های مخابراتی تلفن همراه ارائه دهنده خود فاصله داشتید متفاوت بود. با این حال، این تنها متغیر معنادار بود. فرکانس های استفاده شده توسط سرویس های 4G/LTE و 3G در یک طیف کلی قرار داشتند. از این رو، تفاوت در کیفیت اتصال شما از یک حامل به حامل دیگر در درجه اول به تعداد دکل های که آنها در محله شما ساخته اند بستگی دارد.

با 5G، این بازی به طور قابل توجهی تغییر کرده است زیرا خدمات 5G در مجموعه بسیار گسترده‌تری از فرکانس‌های رادیویی اجرا می‌شود. طی چند سال گذشته، اپراتورها برای با ارزش ترین قطعات الکترومغناطیسی برای برتری بر رقبای خود مبارزه کرده اند.

چگونه 5G Ultra Wideband شروع شد

این بازی یکپارچه سازی طبیعتاً اپراتورها را به استفاده از نام های بازاریابی جذاب تر سوق داده است تا مشتریان را متقاعد کنند که 5G آنها بهترین 5G است. AT&T سعی کرد با معرفی شبکه «5G Evolution» – یک تغییر نام تجاری از همان فناوری پیشرفته LTE که سایر اپراتورها ارائه می‌کردند، در برندسازی 5G خود شروعی بزرگ داشته باشد. با این حال، مهم نیست که تلفن هوشمند شما چه چیزی به شما می گوید، نماد “5G E” به این معنی نیست که شما در یک شبکه 5G هستید. و از آن استفاده می کنید.

خوشبختانه، 5G E استثنا بود. با این حال، در را به روی اپراتورها باز کرد که متوجه شدند می‌توانند برند منحصر به فردی را برای خدمات 5G خود ارائه دهند و نماد تلفن 5G را پوشانند تا به مشتریان اطلاع دهند که چه زمانی خدمات 5G بهتر از حد معمول دارند.

Verizon اولین اپراتور بود که این کار را به طور گسترده انجام داد. شبکه 5G اولیه آن از طیف موج میلی متری فرکانس بسیار بالا (EHF) و بسیار کوتاه برد (mmWave) استفاده می کرد. Verizon این مورد را در چند مرکز شهری بزرگ به کار گرفت، اما فقدان برد به این معنی بود که 99 درصد از مشتریان آن هرگز نماد 5G را ندیدند.

در سال 2020 زمانی که اپل از هانس وستبرگ، مدیر عامل Verizon دعوت کرد تا در مراسم معرفی آیفون 12 خود، صحنه را به اشتراک بگذارد، تغییر کرد. در حالی که اپل اولین آیفون مجهز به 5G خود را عرضه می کرد، ورایزون از این فرصت استفاده کرد و شبکه جدید 5G خود را در سراسر کشور معرفی کرد و خدمات 5G را برای بسیاری از مشتریان خود ارائه کرد.

با این حال، شبکه سراسری 5G بر روی طیف باند پایین زیر 6 گیگاهرتز ساخته شده است. این بدان معنی بود که سرعت آن یک مرتبه کندتر از شبکه فوق سریع mmWave Verizon بود. بنابراین، برای کمک به تمایز این دو کلاس خدماتی بسیار متفاوت هستند. Verizon نام جدیدی را برای سرویس mmWave بسیار سریعتر خود ابداع کرد:به نام  5G Ultra Wideband. که در واقع در حوزه فناوری چیزی که ما از نام 5G میشناسیم همین سرویس است که اکنون شرکت Verizon  آن را با نام دیگری برای جذب مشتریان بیشتر تبلیغ می کند.

باند فوق العاده در مقابل 5G فوق سریع

برای روشن بودن، 5G Ultra Wideband یک نام بازاریابی است که توسط Verizon استفاده می شود. هیچ ارتباطی با فناوری رادیویی با باند فوق العاده (UWB) که توسط دستگاه هایی مانند AirTag اپل و Galaxy SmartTag سامسونگ استفاده می شود، ندارد.

این یک تمایز مهم است زیرا چندین گوشی هوشمند شامل رادیوهای باند فوق العاده گسترده هستند. اینها هیچ ربطی به 5G ندارند و به این معنی نیستند که گوشی قادر به استفاده از فناوری 5G است. به عنوان مثال، اپل UWB را با آیفون 11 در سال 2019 معرفی کرد، اما 5G تا زمانی که آیفون 12 یک سال بعد وارد خط تولید نشد، وارد خط تولید نشد. AirTag ها و SmartTag ها از طریق شبکه 5G نیز ارتباط برقرار نمی کنند.

طبق تعریف فوق، پهنای باند یک فناوری رادیویی است که از طیف وسیعی از فرکانس‌ها (باند پهن) استفاده می‌کند، اما در سطح توان بسیار پایین در محدوده حداقلی کار می‌کند – بسیار کوتاه‌تر از بدترین فرستنده‌های میلی‌متری. این را برای نوع ردیابی دقیق ارائه شده توسط AirTags و نقشه برداری بسیار دقیق داخلی ایده آل می کند. همچنین جایگزینی عالی برای فناوری ارتباطات میدان نزدیک (NFC) در کاربردهایی مانند کلیدهای دیجیتال ماشین است.

5G Ultra Wideband اصلا این نیست. ورایزون این نام را احتمالاً به این دلیل انتخاب کرد که به نظر روش جالبی برای تبلیغ سریعترین خدمات 5G خود بود.

بنابراین، 5G Ultra Wideband چیست؟

از اصطلاحات گیج کننده که بگذریم، Verizon’s 5G Ultra Wideband نام این اپراتور برای سریع ترین و بالاترین ظرفیت سرویس 5G است. اگر مشتری Verizon هستید، زمانی که در این شبکه هستید با یک نماد 5G مشخص که نویسه‌های اضافی مانند «UW» یا «UWB» را نشان می‌دهد، متوجه خواهید شد.

در ابتدا، این فقط برای شبکه کوچک mmWave Verizon اعمال می شد. در آن روزها، نشان دادن نشانگر «5G UW» مانند جستجوی طلا بود. حتی در شهرهایی که Verizon پوشش 5G Ultra Wideband را ارائه می‌دهد، محدوده بسیار کوتاه فرکانس‌های mmWave به این معنی است که معمولاً به مرکز شهر محدود می‌شود. حتی اگر توانستید پوشش 5G UW را پیدا کنید، دور شدن از آن کار سختی نبود، زیرا یک فرستنده گیرنده میلی‌متری موج بیشتر از یک یا دو بلوک شهری متوسط ​​را بیشتر پوشش نمی‌دهد. و اگر از نزدیک ترین دکل مخابراتی تلفن همراه دور شوید، متاسفانه مجدد ارتباط شما به دنیای اینترنت ضعیف می شود.

در همین حال، مشتریان Verizon که نمی‌توانستند نماد 5G UW را روشن کنند، در شبکه سراسری 5G اپراتور باقی ماندند، که از همان طیف باند پایین سرویس 4G/LTE خود استفاده می‌کردند – و تقریباً همان عملکرد را ارائه می‌کرد.

جادوی باند سی

خوشبختانه برای ورایزون و مشتریانش، زمانی که اپراتور بالاخره توانست طیف متوسط ​​جدید خود را عرضه کند، این وضعیت برای بهتر شدن تغییر کرد. پس از پرداخت 45 میلیارد دلار در حراج کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) برای انتخاب بخشی از فرکانس‌های باند C (و ماه‌ها کشمکش با صنعت هوانوردی)، ورایزون سرانجام در ژانویه طیف جدید را تغییر داد.

اپراتور این طیف جدید را بخشی از شبکه 5G Ultra Wideband خود کرده است. بسیاری از مشتریان شروع به دیدن نماد “5G UW” روی تلفن های خود کردند و این فقط یک نماد الکی و گول زننده نبود.خوشبختانه آنها همچنین شروع به تجربه سرعت واقعی 5G کردند.

به طور خاص، Verizon گفت که عرضه باند C آن به شبکه 5G Ultra Wideband اجازه می دهد تا بیش از 100 میلیون نفر را در بیش از 1700 شهر تحت پوشش قرار دهد. این جامع ترین و برترین عرضه طیف متوسط ​​تا به امروز است. رقیب AT&T که در همان حراجی 23 میلیارد دلار هزینه کرد، و رویکرد محافظه‌کارانه‌تری را در پیش گرفته است و متاسفانه فقط، کمتر از 12 شهر را پوشش می‌دهد.

این طیف میان رده به نقطه ای شیرین برای 5G تبدیل شده است زیرا بهترین تعادل بین برد و عملکرد را ارائه می دهد. فرکانس‌های باند پایین بسیار دورتر می‌روند – به همین دلیل است که ورایزون هنوز از این طیف برای شبکه سراسری 5G خود استفاده می‌کند – اما نمی‌توانند داده‌های زیادی را حمل کنند. آنها همچنین باید امواج رادیویی را با سرویس‌های قدیمی‌تر 4G/LTE به اشتراک بگذارند و سرعت کار را حتی بیشتر کند.

در طرف دیگر طیف، mmWave سرعت دانلود خارق‌العاده و ظرفیت کافی برای کار با صدها دستگاه را ارائه می‌کند، اما برد آن بسیار ضعیف است. این باعث می‌شود mmWave برای مناطق بسیار متراکم مانند استادیوم‌ها و فرودگاه‌ها عالی باشد، اما همانطور که ورایزون به سختی یاد گرفت، وقتی به عنوان پایه شبکه 5G استفاده می‌شود، چندان عالی نیست.

یک چشم انداز رقابتی

به لطف عرضه‌های اخیر باند C، Verizon در شرایط خوبی برای ادامه ساخت و ترویج شبکه 5G Ultra Wideband خود قرار دارد، اما هنوز کار خود را برای آن قطع کرده است.

T-Mobile در استقرار 5G خود یک شروع بزرگ داشت زیرا مجبور نبود منتظر حراج باند C باشد. Un-carrier قطعه خوبی از 2.5 گیگاهرتزی را در ادغام سال 2019 خود با Sprint به ارث برد. این شرکت به سرعت شروع به از کار انداختن برج های اسپرینت قدیمی 4G/LTE کرد تا این طیف را برای عرضه 5G خود در دسترس قرار دهد.

T-Mobile به این شبکه 5G Ultra Capacity لقب داده است، و اخیراً به مشتریان نماد “5G UC” داده است تا آنها را در هنگام استفاده از آن مطلع کند. قبل از اینکه ورایزون حتی بتواند اولین برج باند C خود را فعال کند . شبکه 5G Ultra Capacity در حال حاضر بیش از 200 میلیون آمریکایی را تحت پوشش قرار داده است.

از طرف دیگر، AT&T در استفاده از طیف جدید باند C کندتر عمل کرده است، اما به نظر واضح است که بازی طولانی را انجام می دهد. AT&T در مناطق پرجمعیت مانند استادیوم‌ها و پارک‌ها، که شبکه 5G پلاس (5G+) نامیده می‌شود، پوشش موج‌های میلی‌متری دارد، و امسال این شبکه هشت شهر را به دست آورد که اپراتور خدمات باند C خود را در آنجا عرضه کرد. با این حال، اکثر مشتریان AT&T هنوز نماد 5G+ را در تلفن های خود نمی بینند.

Verizon همه تراشه های خود را روی میز گذاشت تا بحث برانگیزترین طیف را در بلوک به دست آورد و به دلیل این تصمیم با چالش هایی روبرو شده است. به عنوان مثال، حداقل 50 فرودگاه در ایالات متحده به عنوان مناطق ممنوعه تعیین شده اند که در آنها شبکه 5G Ultra Wideband Verizon به دلیل تداخل احتمالی با ابزار هواپیما در دسترس نخواهد بود.

AT&T رویکرد محتاطانه تری را در پیش گرفت و بخشی از مناطق هدف خود را پوشش داد تا بتواند طیف میان رده کمتر بحث برانگیزی را در حراج بعدی انتخاب کند، و با هزینه کمتری بخش های بیشتری از طیف c  را خریداری کند. این شرکت قصد دارد تا اواخر سال جاری این طیف را آغاز کند و مانند T-Mobile، می‌تواند آن را در مکان‌هایی اجرا کند که Verizon و برند 5G Ultra Wideband آن اجازه ورود به آن را ندارند.

منبع : digitaltrends